İkinci Yılın Görevi(bxb)

19.

(AREN)

"Bora ne yapıyorsun Bora.. Sahip çık dedim bu kadar demedim"
" eEe komutanım şimdi.. şöyle ııı- Göründüğü gibi değil- ben ııı-"
"Bora nasıl göründüğü gibi değil oğlum bana gayet göründüğü gibi geldi yani bir insanı nasıl istemeden öpebilirsin?"
"Ş-şeeeyyy"
"Şuna bak zaten kırmızıydı kırmızı pandaya dönmüş"
...
" Bora herkes senin gibi hızlı olsa dünyada sap kalmazdı he"
...
"Neyse ben çıkıyorum Hastaneye kadar uğruyacağım sende yavaş ol en azından yürüyebilsin"
"BĞAHAHAĞ"
"Al işte öldü Ben sana dedim dikkat et diye tamammı Bora?"
"E-evet efendim"
"İyi Bora burası sana emanet AMA bütün tesise aynı tarifeyi uygulama sakın ha Prens'i de yerden kaldır burası olmaz odana götür. Haydi ben kaçtım"

Attığım küçük gülüşle kapıyı kapatıp odadan çıktım

"KAPIYIDA KİLİTLE "

Yürümeye başlayıp zemin katın altındaki otoparka gittim
Merih beni arabanın başında bekliyordu.
Sürücü tarafına geçip kapıyı açtım.

"Binsene oglm"

Kafasını sallayıp ön koltuğa oturdu.
Kapımî kapatıp cebimden anahtarımı çıkardım ve arabayı çalıştırıp kapalı otoparktan çıktım. Hastane çok uzakta değildi on dakikalık mesafedeydi.

"Döndüğümüz zaman Baş- aman 'Şükriye' hanımdan paspası ve kovayı al bütün tesis ellerinden öper"

Hafif gülümseyerek söylemiştim.

"Afedersiniz ama neden diye sorsam?"

Omuz silktim

"Sor"
...
"Neden?"
"Dünün cezası tabiki. Uyudun bütün gün."
"He.."
"He ya"
...
"Özledinmi o minik kızı"
"Çok şeker bir kız "
"Nerdeydi o bulduğun zaman?"
"Hava almak için dışarı çıkmıştım o zaman gördüm merdivenlerde oturuyordu"
"Konuştunmu hiç onunla?"
"Ağlıyordu neden ağladığını sorunca 'Babamı özledim!' Dedi. Sonra gözleri ışıldadı resmen. Yüzüme baktı ve 'Sen babama benziyorsun!' Dedi"

Gülümsedim.

"Varya senin sayende bu kadar uyuyabildim"
"Öylemi?"
"Evet öyle bir uyuyordunki yatağımda uykumu getirdin "

Hastanenin otoparkına park edip arabadan indim.
O da inince içeriye geçip zaten bildiğim oda numarasına göre yönlendirdim kendimi ve onu.
3.kata çıktık ve koridorda Mehir'i gördüm
Merih'i görür görmez yanımıza koşmuştu

"MERABA"

Merih gülümseyip küçük kızı kucağına aldı

"Meraba güzellik"
"YAŞASIN YİNE GELDİN!"
"Geldim tabii seni yalnız bırakırmıyım?"
"OLEEY"

Çok geçmeden Meriç yanımıza gelmişti

"Abi kardeşimi almıycaksın değilmi? O annemin son umudu"

Yaşına göre büyük konuşan çocuğu kucağıma aldım

"Neden öyle dedin?"
"Annem hep öyle söylüyor hem o benim herşeyim"
"Korkma almıycaz kardeşini"

Yanımıza yaklaşan adamı yeni fark etmiştim konuşmaya başladı

"Kusura bakmayın çocuklar pek söz dinlemiyorlarda."

Kucağımdaki sarılı çocuğa çevirdim bakışlarımı.

"Meriç bu adamı tanıyor musun?"
.
.
.
---______________

YAŞASIN AREN
CANIMIN ICI YAV