61.

25 1 0
                                    

(AREN)

Belimdeki yara sızlamaya ve yakmaya devam ediyordu. Canım acıması gerekenden daha fazla acıyordu ama.

Evren kollarımı çözünce kollarımı hareket ettiremedim ve kollarım iki yanıma düştü. Yaralı olan kolumu ne kadar uğraşsam da oynatamadım. Ama diğerini zorlayarak dizimin üstüne koyarak yarım yamalak ayağa kalktım.

Ayağımı ileri atıp yürümeye çalıştım ama olmuyordu. Attığım anda öne doğru düşüyordum ki Evren belimden yakaladı ve sol kolumu boynuna doladı.

"İyi değilsin."

Çok geçmeden bacaklarıma çok kötü ağrılar saplandı.
Dişlerim sıkmaktan kırılacak gibiydi.
Canım inanılmaz acıyordu. Ve dediğim gibi, yaralı olan sol kolumu hissetmiyorum.

"Seni burdan çıkarmam lazım."

Göz yaşlarım dahi akmaya başlamıştı. Ben engel olamadan boynuma kadar gidiyorlardı.

Evren beni omzuna alarak taşıyınca,

"Üzgünüm böyle taşımam gerek, dışardakilerin şüphelenmesini istemiyorum, Riana, kızları oyalayabilir misin biraz?"

"Tabii"

Tanıdık bir sesti, çok tanıdık. Yinede omuzda olmama rağmen ayaklarım ağırlığımı taşımadıkları için ağrımıyorlardı.

Kaşımda ne zaman açıldığını bilmediğim bir yara vardı. Çok fazla kanayan bir yara. Başaşağı olduğum için kanlar saç diplerime kadar gitmişti.

"Aren'ciğim gözlerini kapatabilir misin?"

Dediğini yapıp gözlerimi kapattım.

Evren yürümeye başladı.

"Generalim? O öldü mü?"
"Hayır. Bize canlı lazım o unuttunuz mu?"

Yürümeyi durdurmadan cevaplamıştı.

Dışarı çıktığımızı yüzüme esen kuru ve hafif soğuk havadan anlayabiliyordum. Bu hava da beni biraz olsun rahatlatmıştı.

"Riana kapıyı aç"

Evren beni bir arabanın arka koltuklarına yatırmıştı. Başım da birinin kucağındaydı.
Yanağımda bir el hissettim.

"Şş geçecek korkma."

Ben.. bu sesi tanıyorum.
Gözlerimi zorlukla açıp kadının yüzüne baktım. Oydu gerçekten.
Gözlerimden iki damla yaş aktı. Bu bedeni en son 7 yaşımdayken görmüştüm.

Sonrasını hatırlamıyorum. Bilincim kapanmış.
.
.
(MERİH)
Gözlerimden uyku akıyordu. Hala Çakıl'ın odasında kucağımdaki bebeğin uyumasını bekliyorum.

Başak abla yatağında, Çakıl'da bana yaslanarak uyumuştu bile.

Yorulmuş gözlerimle bebeğe baktım

"Sen uyumayı düşünmüyor musun Karmen?"

Hiç ses çıkardığını duymadım şimdiye kadar.
Ama onu yatağına bırakır bırakmaz ağlamaya başladı.

Hemen geri aldım onu kucağıma. Kızları uyandırmak istemiyordum.

Benek ağlamayı bıraktı. Bende sağımdaki biberonu alıp ılık sütü ona içirmeye başladım.

Yalnız kalçam ağırıyor. Hemde çok. Ama umursamadan ağzım yarılana kadar esnedim.

Göz kapaklarım ağırlaşmaya başlamıştı bile. Gözlerimi dinlendireyim demişken birden titremeye başladım.

"Ne oluyor mk."
"Çakıl galiba götüm titriyor"

Tabi sonra bu titremeninin sebebini titreşim modundaki telefonum olarak adlandırdım.

Karmen'i biberonla beraber Çakıl'a verdim. Ve telefonumu çıkardım. Bilinmeyen bir numara arıyordu.
Açıp kulağıma yasladım.

"Alo?"
"Merih. Aren çok kötü yaralandı nereye götüreyim hastaneye mi karargaha mı?"

İlk başta duyduklarımı beynim algılamak istemedi.

"Aren ney?"
"Yaralandı. Bilinci yerinde değil. Nereye götüreyim?"
"Ka... karargah."

Telefon kapandı ve elimden düştü.

"Merih ne oldu?"

Ayağa kalktım çabucak.
"Çakıl benimle gel büyük reviri hazırlamamız lazım. Yolda anlatırım."

Uyumuş bebeği Başak ablanın kucağına yatırıp arkamdan geldi.
Odadan çıktık beraber. Ve Büyük revire doğru yürümeye başladık.

"Merih? Ne oldu?"
"Komutan yaralanmış. Bilinci yerinde değilmiş."
.
.
.
(PRENS)

"Ya gerizekalı."
"Yanlış düşünüyorsun."
"Doğru düşünüyorum."
"E daha mantıklısını bul hadi. Komutan değilse kim?"
"Yonca bence."
"Yonca mı. 1.60 Yonca mı?  Ya safir Merih'in yanında durunca kızı göremiyorum. Ondan uzun bahçe cücesi var lan!"
"Kısa olabilir. Bunun ikisinin ilişkisiyle ne alakası var?"
"Demek istediğim. Kız. Merih'in. Siki. Kadar."
"Ya sen be terbiyesiz bir insansın be"
"Ya tamam boşver bu konuyu hadi abimi görmeye gidelim."

Yüzünü ekşitti hafiften.

"Gitmesek?"
"Ne o? Adamı öperken hiç böyle demiyordun?"
"Ne diyon lan sen"

Birden üstüme atlayınca ikimizde kumun üstünde tepinmeye başladık.

.
.
.
___________\\\___________///

Nassınız??
Bana iki yorum atsanıza bea

İkinci Yılın Görevi(bxb)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin