İkinci Yılın Görevi(bxb)

49.

(EVREN)

"Komutanım, bu yılki listeyi getirdim"

Bana doğru gelen adama çevirdim bakışlarımı

"Getir bakayım, kaç kişi var bu yıl?"

Ajan duruşunu bozmadan,

"Çok yok efendim 9 çocuk kadar."
"Azalmış sanki?"

Dosyayı elinden alıp tek sayfalık olan şeye baktım, isim soyisim adres.

Mırıldanmaya başladım yine.

"Mert Soylu..... Naz..? Neden Naz'ın soyadı yok?"

Adam ilk başta başını indirip düşündü biraz.
Sonra birden 'ha' gibi bir ses çıkarıp, Kafasını kaldırdı.

"Naz bu gün geldi efendim, kapının önünde oturuyordu. Arkadaşlar içeri girerken ismini sormuşlar Naz demiş. Soyadım yok diyor."

Başımı sallayıp listeye baktım tekrardan.

"Oğuz Kaşıkçı... Meriç Akça.... Hı?"

Kaşlarımı çatıp listeyi yüzüme yaklaştırdım

"Akkuyu Devin? Olabilir mi?"

Gözlerimi kağıttan çekip ajana kaydırdım.

"Ne zaman alıyoruz?"
"Birkaç ay içinde efendim."
"Baksana Gökhan, düşman şirketin komutan general ve çavuş bilgisi var mı sende?"

Ajan başını salladı

"Var efendim,"
"Söyle bakalım"
"General Deniz Ocak, çavuş... Bora Karacam olmalı, "
"Komutan?"
"Bir dakika lütfen."

Ajan başını eğip düşündü bir süre.

"Ah, komutan Aren... afedersiniz, soyadını öğrenemiyoruz."

Başımı salladım.

"Anlıyorum.. tamam ben çocuklardan birini almaya TEK başıma gidiyorum. Sen çalışmana dön. Göreve bir aydan kısa bir süre kaldı."

Arabama doğru yürüyüşe geçtim,
Günaydın! Muhtemelen burda ne yaptığımı düşünüyorsunuz?
Yada daha bu kim ulan diye düşünenler vardır,
Akkuyu Evren ben. Normalde şuan düşman sayılan şirketin generaliyim. Ama kimse bunu bilmiyor. Ve neden şuan karşı taraftayım?

Üst rütbeliler tarafından verilmiş bir görev. Geçen yıllardaki görevde öldüğü düşünülmüş askerlerden biriyim aslında. Yaşadığımı fark eden üst rütbeliler beni şirketten sakladı ve şuanki konuma karşı şirketi bozmam için getirildim.

Şuan Aren'in komutanlık yaptığı şirketin generaliyle bağlantı halindeyim. Tabii ki sadece general biliyor.

Bir sonraki büyük görevde, tekrardan eski şirketime döneceğim, eh tabi ölmezsem.

Listede yazan adrese gelince durup arabadan indim.

Tam olarak evin bahçesini görebiliyordum.
.. bir kızım olduğunu biliyordum evet. Yalnız sadece ismini biliyordum. Daha önce hiç görmedim onu.
Aren'le herhangi bir ilişkimde yoktu aslında.
Yalnızca. Bir. Gece. Dışında. Nasıl yorumlarsınız bilmiyorum.

Kapı açıldı, dışarı bir kadın çıktı ilk önce. Kaşlarımı çattım, bir karısı mı var yani? Yok canım. Kadın bayağı büyük görünüyor.

Bir kız çıktı sonra, siyah saçlarını iki at kuyruğu yapmış çekik gözlü çok güzel bir kız. Kadın ceplerini karıştırıp kıza birşeyler söyledi ve eve geri girdi.

Bahçeye doğru yürüyüp kıza iyice yaklaştım.
Devin bana baktı,

"Sen kimsin be"

Parmağımı dudağıma götürüp "şşş" yaptım

"Baban duysun istemeyiz"

"Ay saçma saçma konuşuyo sen kimsin ona cevap ver.... AY!"

Kızı taşıyıp görünmeyeceğimiz bir yere götürdüm.
- evet ağzını elimle kapatmıştım. Ama çığlık atmaya çaışıyordu.

"Sakin ol, yok birşey."

Elimi ağzından tutup çekti

"Kes sesini be hırsız. BAŞAK AB- MMM"
"Gerçekten susman lazım. Yalnızca baban gelene kadar. Bırakacağım sonra seni."

"İyi. Ara gelsin o zaman."
"Nasıl arıyayım?"
"Ya bu adam benim kaybolduğumu berden bilsin Vahiy mi inecek!"

Hafifçe gülüp

"Başak ablan arar korkma."
"Başak ablada sadece Aren babanın numarası var. Merih babama kim haber verecek?"

Kaşlarımı çattım

"Merih mi"
"Evet."

"AY DEVİNİM NERDESİN"

Şov başlasın ha?
.
.
.
——————__———

Bu bölüm aşağıdaki kişi için,
Dianalion22