(GENEL)
"Şey onu alabilirmiyim lütfen?"
Sarışın kadın kafasını kaldırıp önündeki iri adama baktı. Kaşları çatık kafası düşüncelerle doluydu.
"Sen... nerden buldun bunu?"
Yeşil gözlü adam konuşmaya başladı
"Kusura bakmayın ama bu sizi hiç ilgilendirmez"
Batu kucağındaki çocuğu hafif kaldırarak düzeltti sonra karısının elindeki kimliğe o da baktı. Ve evet üstünde bir şaşkınlık dolaşıyordu. Kimliğin karısına ait olmasını beklemiyordu kendide. Ağzını açacaktı ki,
"Eğer kimlik bana ait ise ilgilendirir."
Yeşil gözlü adam gözlerini iyice açıp kaşlarını çatmıştı. Alnından akmaya başlayan soğuk teri hissedebiliyordu şimdiden.
Ama fark etmedikleri birşey vardı. Merih ablasının kimliğini elinde tutarken kendi id kartıda elindeydi. O da düşmüştü.
Sarışın kadın gözlerini yere indirdi sinirle. Böyle birşey görmeyi beklemiyordu. Kafasını kaldırmadan konuştu.
"Ne istiyorsunuz ailemizden?"
Yeşil gözlü adamdan ses çıkmıyordu. Tabi olanlara şaşırmıştı o da.
Sarışın kadın kafasını kaldırdı haşmetle. Gözleri dolmuştu.
"Kardeşimi de sizmi aldınız yoksa? Benim kardeşim sizin yüzünüzdenmi gitti? Babam polis. Görevde yaralanıp buralara düştü. Onu da mı siz yaptınız? Sıradaki annem miydi? Yoksa benmi?"
Adam ne diyeceğini bilemedi.
Kadın gözlerinden akan yaşı sildi. Sonra yakan bakışlarını tekrar adama çevirdi.
"KİMSİNİZ SİZ"
Kadın gözlerini şaşkınca açtı. Ve kocasına çevirdi bakışlarını.
"Mehir..."
Diye fısıldadı ilk önce. Kocasını kaşlarını çatmasını sağlamıştı bu.
Kadın korkarak titreyen elini dudağına çıkardı.
"O adam Mehir'i aldı Batu..."
Sesi endişeye çıkmıştı bu defa. Bağırmaya başladı
"KOŞ BATU KARDEŞİMİ GÖTÜRDÜ O ADAM"
sarışın kadının çığlıklarına koridordaki herkesin gözleri o tarafa dönmüştü.
Batu aceleyle kucağındaki çocuğu karısına teslim edip koşmaya başlamıştı.
Sarışın kadının sinirli yüzü tekrar önündeki iri adamı bulmuştu.
"SİZ NE AŞAĞILIK ŞEREFSİZ İNSANLARSINIZ YA"
Merih istemsizce gözlerini kapatıp yutkunmuştu. Bu sözleri haketmiyordu
"SİZİN KALBİNİZ NASIL DAYANIYOR BUNCA ŞEYE KİM BİLİR KAÇ ÇOCUK KAÇIRDINIZ BU VAZİYETTE"
Kadın bir an durmuştu. Merih gözlerini açtı
"Ama..."
"AMA BENİM ADIM YILDIZ'SA BEN KARDEŞİMİN İNTİKAMINI ALIRIM"
Merih'in gözleri doldu istemsizce. Yere bakmaya başladı.
"BUNCA ŞEY YAPTIN UTANMAK ŞİMDİMİ GELİYOR AKLINA"
Hayır utanmamıştı. Sadece gördüklerinin doğru olup olmadığını seçmeye çalışıyordu genç oğlan
"Abla yeter."
Yıldız ne zaman geldiğini anlayamadığı Miraç'a çevirdi bakışlarını
"Ne durması Miraç NE DURMASI ?! BU İTOĞULLARI BENİM HAYATIMI MAHVETTİ FARKINDA MISIN ? BİZİM KARDEŞİMİZ BU ADAMLAR YÜZÜNDEN ŞİMDİ Y-"
"Bİ DURDA KARŞINDAKİNİN KİM OLDUĞUNA BAK İLK ÖNCE"
Merih kendini savunan kişiye çevirdi şaşkın bakışlarını, yine yapıyordu işte yine koruyordu onu biricik kardeşi...
.
.
.
__^___^________
Biz Miraç'a kurban olalım ya.
BİRDE YORUM YAPIN OGLM gitmiyor öyle kuru kuru
ŞİMDİ OKUDUĞUN
İkinci Yılın Görevi(bxb)
AksiYeşil gözlü adam köpeğin beyaz tüylerini bir defa daha okşayıp arabaya dönmüştü.. Yukarıda neler yaşadığını belli etmemeye çalışyordu. Ama birazdan patlayacak olan gözyaşı kanallarıyla bu imkansızdı nerdeyse..
