Początek prawdy 2 (zakończona)

Rozdział 52

Perspektywa Deana

Muszę przyznać, że z tymi esejami na prawdę troszeczkę przesadzili. Mogli nam zadać trochę mniej. Ale i tak, wraz z bratem jestem w lepszej sytuacji niż nasze kuzynki, ponieważ tym to już w ogóle nie jest po drodze i najchętniej by udawały, że niczego nie widzą. Dobrze wiem, że nie tylko ja mam takie zdanie. Na szczęście wszystko jest posprzątane. A rodzicielka nie chce abyśmy jej pomagali w kuchni. A nam się nie chciało z nią o to nawet kłócić, ponieważ wszyscy dobrze wiedzieliśmy, że pod tym względem jesteśmy na przegranej pozycji. Ale co się dziwić. Jak zawsze mogło być gorzej. I dobrze wiem, że nie tylko ja mam takie zdanie. 

Perspektywa Seamusa

Na szczęście mało nam zostało do na pisania. Mam nadzieje, że jak wrócimy do szkoły. To ci mniej będą zadawać. Ale coś mi się wydaje, że mogą zadawać jeszcze więcej.  I to mi się nie podoba i dobrze wiem, że nie tylko mi. Ale co się dziwić. Jak zawsze może być gorzej. I dobrze wiem, że moi rodzice mają na pewno takie same zdanie co ja. Gdy przestałem o tym myśleć to pisałem dalej eseje. 

Perspektywa Lavender

Niestety dziadkowie nie zrozumieli, że mamy naprawdę dużo zadane i byli wobec nas też mocno wymagający. Ale jak nie patrzeć to można było się po nich tego spodziewać. Ale nie sądziłam, że profesorowie nam tyle zadadzą. Najlepsze jest to, że te nasze zapisane eseje w danym dniu znikają. Na przykład jeśli byśmy mieli jutro dwa eseje z OPCM i mamy je na pisane to z samego rano one znikną z naszej posiadłości i pojawią się u profesora na jego biurko. A my później poznamy oceny. Gdy nie mamy na pisanych to dostajemy nędzne i rodzice są od razu poinformowani. A ja nie chcę znowu kary. Moje rozmyślenia przerwała klątwa. I dalej zaczęłam biegać. Żeby o tym nie myśleć. 

Perspektywa Ginny

Po treningu rodzicielka chciała abym jej pomogła sprzątaniu. A ja chcąc, nie chcąc musiałam to uczynić, ponieważ inaczej miałabym na prawdę kłopoty a tego właśnie nie chciałam. I takim sposobem znowu nie miałam ani jednej chwili wytchnienia. I załamana poszłam spać.