PAMUK ŞEKER

1. BÖLÜM

"Anne yeter artık her yeri temizledim."

Saatlerdir temizlik yapıyordum ve annem durmadan yeni işler söylüyordu. Kendimi koltuğa atıp gözlerimi kapattım. Neden ev işleri bitmiyordu?

"Ne çabuk yoruldun öyle daha yemeklere yardım edeceksin."

Annem salona gelip karşıma oturmuştu. Gözlerimi büyüterek ona baktım. Bir de yemek mi yapacaktım? Annem yerinden kalkıp söylenerek mutfağa gitti. Ben de mecburen kalkıp işlere devam ettim. Yapacak bir şey yoktu.

Yaklaşık bir buçuk saat içinde kalan işlerimi bitirmiştim. Hiç dinlenmeden hemen mutfağa geçtim. Dinlenirsem daha da yorgun hissedecektim çünkü.

"Anne bitirdim işleri şimdi ne yapayım?"

"Gel hadi sen de tatlıyı yap yemekleri bitirdim."

Neyseki yemek yapmayacaktım. Hangi tatlıyı yapsaydım acaba?

Bir süre düşündükten sonra revani yapmaya karar verdim. Çünkü Pelinin en sevdiği tatlı revaniydi. Hızlıca tatlıyı yaptıktan sonra odama geçip Pelin'i aradım. Birkaç defa çaldıktan sonra cevapladı.

"Efendim Defne?"

"Akşam kesin geliyorsunuz değil mi? Bak senin için revani yaptım."

Defne üniversite ikinci sınıf öğrencisiydi ve yaz tatili olduğu için evine dönmüştü. Pelin ise hem Defne'nin en yakın arkadaşı hem de yan komşusuydu. Bu akşam onları ailece yemeğe davet etmişlerdi.

"Geleceğiz hep beraber. Revani yemek için sabırsızlanıyorum. Şimdiden ellerine sağlık."

"Tamam o zaman bekliyoruz hadi kapat da ben hazırlanayım. Görüşürüz."

"Görüşürüz. "

Telefonu kapatıp elbise dolabınmın yanına ilerledim. Şimdi kocaman bir sorunum vardı, ne giyecektim?

Uzun uğraşlar sonucunda mavi,dizlerime kadar gelen bir elbise giymeye karar verdim. Bu elbiseyi çok seviyordum. Hazırlanıp saçlarımı topladım. Odamdan çıkıp annemin yanına gittim. O sırada zil çalmıştı henüz misafirler için erkendi abim gelmiş olmalıydı. Gidip kapıyı açtım.

"Hoş geldin abi."

"Hoş buldum fıstık. Bu ne güzellik böyle?"

Abimin sözleriyle gülümsedim.

"Her zamanki halim abiciğim."

Biz konuşurken annem hızla yanımıza gelmişti.

"Egemen oğlum hiç girme git ekmek al hadi."

Abim tam söylenmeye başlayacakken annem sözlerini ağzına tıkayıp "Hadi hadi oyalanma birazdan misafirler gelecek." demişti. Üzgün bir suratla geri döndüğünde ben de kapıyı kapattım. Mutfağa geçip eksik bir şey var mı diye kontrol ettim. Her şey tamamdı. Geriye bir tek misafirler kalmıştı.

POYRAZ'IN AĞZINDAN

Kafeden çıkıp eve gelmiştim. Zili çalıp beklemeye başladım. Kısa sürede içinde Pelin kapıyı açmıştı.

"Hoş geldin abi."

"Hoş buldum Pelin."

Ayakkabılarımı çıkarıp içeriye girdiğimde Pelin koluma girip beni çekiştirmeye başladı.

"Ne oluyor Pelin?"

"Sana anlatmam gereken şeyler var."

Daha fazla bir şey sormadım. Benim odama geldiğimizde kapıyı kapatıp yatağıma oturdu ben de yanına oturup "Söyle artık iyice merak ettirdin!" dedim.