Sevgili Komutanım

15

well well well, hoş geldinizz. iyi okumalar. yorumları göreyimmm!!!!

--------

"Şırnak'a tayini çıkmış, tam da bizim köye. Sarp'ın çalıştığı hastanede çalışacakmış! Hayırlı olsun sana da."

"Sikeyim," diye mırıldandım. "Taktı bize bu da aga yaa!"

Yine de bu olayı bile goygoya almam kendisine çok komik gelmiş olacak Bekir'in gülüşünü tutamayıp çok hafif güldüğünü duydum. Üçümüz de bir anda kafamızı kendisine çevirdik. Bekir anında gülüşünü söndürüp garip garip bize bakmaya başladı. Hadi ben ve Meltem bu herifin güldüğünü ya da somurtmaktan başka bir şey yapabildiğini ilk defa duyuyorduk da Hakan da mı ilk defa duyuyordu ya? O neye bu kadar şaşırmıştı acaba?

"Sen gülebiliyor muydun lan?" dedi Hakan. Meltem de hipnoz olmuş gibi çocuğa bakarken ona katıldı.

"Harbi."

"Biz de insanız amınakoyayım." dedikten sonra ağzını kapatıp bana baktı. "Pardon."

Meltem alınmış gibi tek kaşını kaldırdı. "Leyla'ya pardon da, bize pardon değil mi?"

Ben Meltem'in dediğine gülerken kafamı biraz geriye yaslamıştım ki karşıdan bize doğru gelen Alihan'la göz göze geldim. Şansıma sıçayım ya! Bir de aynı uçakta çıksaydık da tam olsaydı bari. Gözlerimi Alihan'dan kaçırmak için etrafa bakınırken gördüğümle gerçekten kaderin beni hiç sevmediğini fark ettim. Allahım! Ne suç işlemiştim ya? Tamam çok da iyi bir kul değildim ama bunları hak edecek kadar kötü bir kul da değildim bence!

Alihan'ın geldiği yönün zıddından, yine bize doğru ilerleyen Egemen'le göz göze gelmiştim. Derin bir nefes aldım. Egemen'in suratı dümdüzdü. Hiçbir şey çözemiyordum.

Egemen anlık olarak gözlerini benden çevirdiğinde kafasını da çevirdi ve Alihan'ı gördü. Adımları tekledi, kafasını tekrar benden tarafa çevirdi ama bana bakmadı. Boynunu sola doğru eğip gergin gergin kıtlattı. Alnındaki damarın, sinirlendiğinde hep olduğu gibi şiştiğini gördüm. Lütfen, lütfen kavga çıkarma Egemen. Nolur!

Alihan yanımıza Egemen'den daha önce ulaşıp bana gülümsedi.

"Aaa," dedim hiç haberim yokmuş gibi. Ayağa kalktım. "Merhaba."

Alihan da "Merhaba." diyip bana sarılmak ister gibi kollarını uzatıp eğildi. Bu hareketi beklemediğimden biraz geriye doğru eğildim. Ona sarılacağımı düşünmüş olamazdı herhalde? Biz artık o eski arkadaşlar değildik ve hiçbir zaman da olmayacaktık. Ben, bana evlenme teklifi eden, benden hoşlandığını söyleyen bir adamla arkadaş olup onu umutlandıracak biri değildim.

Evet hayatım, adama demezler mi Egemen'le niye arkadaş olmak istedin o zaman, diye. Egemen agan mıydı? O da aşık sana.

Evet... Konumuz bu değildi.

Alihan geri çekildiğimi görünce burnundan nefes verir gibi güldü ve kollarını indirdi. Onun yerine ben elimi uzattım ve elimi sıkmasına izin verdim. Arkadaş değildik ama sırf bana evlenme teklifi etti diye düşman da olmamıştık.

Gerçi, "Egemen'in yanına bir de beni koy, beni düşün benimle evlen." diyebilecek cesarete erişmesi bence düşman olmamız için gecerli bir sebepti ama...

"Hayırdır," dedim. "Sen ne yapıyorsun burada?"

"Güzel bir sürprizim var sana."

Evet, tabii. Çok güzel bir sürpriz. Ben de çok mutlu oldum Alihan'cığım seni açık açık reddetmeme rağmen bana yapışıp kalmana. İnanamazsın.