Sevgili Komutanım

17

Hoşlar geldiniz... yorumlarınıza bazen o kadar çok gülüyorum kii... inanılmazsınız çok seviliyorsunuz (ben tarafından!!) iyi okumalarrrrrr

satır aralarında buluşalım... yeni gelenlerle de konuşalımmm

--------

Egemen'den

"Şhhh, abim içerde sessizce girelim."

"Yavrum dedim ya Sarp hastanede nöbetteymiş. Ayrıca ne zamandan beri abi diyorsun ki bu herife?"

"Egemen bi sus işte ya şurda fantezi yapmaya çalışıyorum heyecan falan bir şeyler."

Dediklerini duyunca anlık şokla Leyla'ya döndüm. Ne yapmaya çalışıyormuş ne? Bu kıza bir anda ne olmuştu da açılmıştı böyle ya? Hayır, ben bilseydim bir yıl önce yapardım bunu, bu kadar sürünmezdik ikimizde.

"Bana bak," dedim. "Eve falan atmıyorsun dimi beni? Ben masum masum uyuyacağız diye geldim."

"Ya sus, sanki gel desem atlamayacak." Sonuda kapıyı açabildiğimde ayakkabılarını çoktan eline almış içeri giriyordu. Ayakkabılarını kapının yanındaki ayakkabılığa koyup söylene söylene içeri girdi. Ben de yavaşça arkasından girip kapıyı örttüm ve kilitledim.

"Masum masummuş. Sanki dün ben öptüm seni." Sonra duraklayıp tek elini dudaklarına kapattı. "Ay," dedi, kıkırdadı. "Ben Egemen'i öptüm."

Ben de gülmemi durduramadım. Bugün bunu kaçıncı söyleyişiydi bilmiyorum ama bin kere daha söylese bıkmazdım. Ben onu çekinir, olmamış gibi davranır sanarken onun tam tersi hareketlerle karşılık vermesi beni inanılmaz mutlu etmişti.

Sabah olduğunda da bana çok kızacaktı ama uçakta omuzunda uyumanın tadını tam alamamıştım ve koynunda mışıl mışıl uyuma fırsatını sikseler tepemezdim.

Leyla parmak uçlarında odasının kapısını açıp beni içeri soktu. Tekrar baş parmağını dudağına götürüp "Sus, sessiz." dedi.

"Bomboş evde sessiz olmamız gerektiğine inanamıyorum."

"Off, allah canımı alsın tam bir öküzsün Egemen. Bir blogda okumuştum, böyle durgun evlilikler için falan çok önemliymiş fantezi ama neye yarar. Öküz geldin öküz gidiyorsun."

Onu iki elimle belinden tutup odasındaki masanın üzerine oturttum. Bacaklarının arasına girip ellerimi masanın ilerisine uzattım. Yüzlerimizi yakınlaştırdım.

"Bizim evliliğimiz hiç de durgun değildi hatırlatayım."

"Hmm, yok hatırlayamadım. Nasıl hatırlatacaksın şimdi?"

İnler gibi bir ses çıkardım isyanla.

"Şu an sarhoş olmasaydın her şey çok başka olabilirdi."

Eliyle hızlıca göğsüme vurdu.

"Niye öpmüyorsun sen harbi lan beni? Öpüyodun eskiden sarhoş da olsam!"

"Aynı değil. O zaman karımdın. Şimdi rızan olmadan öpmem."

"Hee, doğru." dedi. İç çekti derince. Sonra kafasını arkaya yaslayıp "Off bir de saygılı yaa!" dedi.

"Sen var ya sabah öldüreceksin beni Leyla." Gülmemi durduramadım. Sabah gerçekten bunları unutmazsa ağzıma sıçacaktı ama değer miydi? Değerdi.

"Öldürürüm. Bir şey olmaz sana öperim sonra canın çok acırsa."

"Hmm, söz ver bakayım."

"Yok, küstüm ben sana."