Boşanmalarının bir yıl üstünden tekrar aynı time atanan iki askerin hikayesi.
-
Egemen hızlı ve sinirli adımlarla bana yanaştı. Hızlıca sırtımı dikleştirip kulağımdaki kulaklığı çıkardı. Saçlarımı kulağımın arkasına sıkıştırıp yüzümü inceledi. Omuz...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
--------
Bozkurt Timiyle beraber geçirdiğim 10. gündeydik. Komik, eğlenceli çocuklardı hepsi. Aralarında kadın yoktu, yine de kendileriyle anlaşmakta büyük bir zorluk çekmemiştim. Normalde her ne kadar erkeklerden hoşlanmayıp kendileriyle anlaşmakta sıkıntı çeksem de şu anlık böyle bir problemimiz yoktu. Zaten uzun süreli bir beraberliğimiz de olmayacaktı o yüzden çok da önemli değildi benim için.
Tim, kadın olmamdan ziyade namı-diğer Gölge olmamla daha çok ilgileniyordu. Adımı çokça duymuş olmaları ve benimle göreve çıkmaları onlar için heyecan verici olduğunu söylemişlerdi. Abartmaya gerek yoktu. Hepsi de aslan gibi çocuklardı zaten. Benden artıları yoksa eksikleri de yoktu evelallah.
Şırnaktan yola çıkar çıkmaz ava çıkmıştık. Duraksız dağda konaklamış, beraber güzel ilerleme kaydetmiştik. 10 gündür dağda olmak tüm tim için yorucu olduğundan Hakkari'nin küçük bir köyünde karakola dönmüş, biraz dinlenmek amaçlı konaklamaya karar vermiştik.
Timin sıcakkanlılığı benim için görevin daha kolay olmasını sağlamıştı. Ekip işi yapacaksak ekiple olan samimiyet elbette ki önemliydi. Ama tim komutanı için aynı şeyi söyleyemezdim. Kendisinin benden pek hoşlanmadığı 10 gündür davranışlarıyla da tasdiklenmişti zaten. Bana özel miydi yoksa kadın olmam dolayısıyla mıydı pek çözememiştim.
İlk gün yolculuğumuzda tim üyelerinden birinin açtığı "ne kadar güzel olmam" konusu kendisini oldukça sinirlendirmiş ve bana patlamasına sebep olmuştu daha ilk dakikadan. Ben zaten çok çok güzel bir kadın olduğumu düşünmüyordum. Görev sırasında da hiçbir önemi yoktu. Yani, komutan kapatmasa ben kendim de kapatırdım konuyu ama kendisinin bu kadar sinirlenmesinin sebebini anlayamamıştım.
"Zaten yeni girdiniz aramıza, bir de böyle dünyevi işlere kibirlenecekseniz sizinle geç olmadan yollarımızı ayıralım üsteğmenim." demişti.
Kibirlendiğim falan yoktu ki. Konuya dair hiçbir fikir de belirtmemiştim üstelik. Ayrıca askerlerin komutanlarını yakışıklı bulması kadar güzel bulması da normaldi bana göre. Tam olarak bu noktaya takılmış olması garipti. İstiyorsa yollarımızı ayıra da bilirdi. Kimseye Bozkurt timiyle göreve çıkmak için yalvarmamıştım.
Hakkari'yi ben iyi bilirdim. 6 ayda her karış toprağını dolaşmıştım. Dağlarını, tepelerini, sığınaklarını, sınır bölgelerini benden iyi bilen de yoktu timde gördüğüm kadarıyla. Bana ihtiyacı duyduğunu da bal gibi biliyor olmalıydı.
Takıldığı noktanın sebebi kıskançlık olabilirdi. Bazı erkeklerde bu kompleks olurdu. Hele de askeriyede çok karşılaştığım bir kompleksti. Erkekler, meslektaşı herhangi bir kadının onlardan daha kalifiye olmasını kaldıramazdı. Ya gerçekten hem kadın olmamdan kaynaklı hem de astı olmam dolayısıyla onlara öncülük edecek olmam onu rahatsız etmişti ya da başka bir derdi vardı ve ben ne olduğunu bilmiyordum.
