Trinah, The Substitute Bride

Chapter 6: Na-rape ako sa taong kinasusuklaman ko

Tumalikod lang ako sa kaniya nang nakatayo habang inabala ko ang sarili sa pagkunwaring may ka-chat sa cellphone. Pasulyap-sulyap siya sa akin at gayundin ako. Nakakakilig naman siyang makasama pala sa iisang kuwarto.

Ilang minuto lang, nakaramdam ako ng antok. Bago pa man ako nagdesisyong tumungo sa bed niya para matulog, narinig ko na si Andrew na humihilik nang malakas.

"Grabe naman, ang bilis niyang makatulog."

In-unat ko na ang aking paa para tabihan siya sa paghiga. Ngunit nang lingunin ko siya ulit, napansin ko ang isang papel sa ibabaw ng unan niya na may nakasulat na, "Just sleep on the sofa. I can't dare to see you beside me in my bed."

"Ang sungit pala talaga niya."
Tanghali na nang gumising ako dahil wala roon ang alarm clock ko. Naiwan ko iyon sa kuwarto ko. Kaya, hindi ko napansing napahaba ang tulog ko. Isa pang di kakaiba ang na-notice ko ay nasa kama na ako gayong sa sofa naman ako natutulog kagabi. Napasmile tuloy akong in-imagine na may pagkacaring pala si Andrew kahit papaano.

Matapos kong iligpit ang mga kumot, lumabas na ako sa kuwarto. Agad kong naisipang dumiretso sa kusina dahil tumunog na ang tiyan ko. Nagugutom na yata ako. Ngunit, nang nakarating na ako roon, mukha ng isang lalaking mapagkunwaring mabait ang bumungad sa akin. Umatras ako at akmang tatalikod na subalit nagsalita ang lalaki ng, "Mahimbing ba ang tulog mo noong nalipat ka na sa kama?"

Nanlisik ang mga mata ko sa sinabi niya. It was Nathan, ang ex-lover ko na walang ginawa kundi sirain ang araw ko. Siya lang naman ang dahilan kung bakit kahapon ay tumambay ako sa park buong maghapon dahil iniiwasan ko siya.

Pagkatapos kasi noong niyakap niya ako, sinubukan niyang halikan ang mga batok ko, buti na lang nakawala ako sa higpit ng pagkayakap niya. I supposed not to bear it in mind sa pag-aakalang baka namimiss niya lang ang girlfriend niya na akala niya'y ako but habang naglilinis ako sa sala, napapansin ko namang palihim niya akong pinagmamasdan. Kaya, minadali ko na ang gawaing bahay at patagong lumabas patungong park para sa gayon ay maaliw ko na lang ang sarili sa mga palabas doon.

At hanggang doon sa kusina, wala akong ibang naramdaman kundi ang pagkatakot na baka ano na naman ang gagawin niya sa akin.

"Trinah, babe, halika tikman mo ang niluto kong sopas. Espesyal 'to para sa 'yo," pag-anyaya niya sa akin.

Kinilabutan ako sa tinawag niya sa akin. Babe? Oh my God! nababaliw na siya. Tumindig ang mga balahibo ko sa masagwang lines na iyon. Sobrang nakakarindi pakinggan at nakakawalang gana ng umaga.

Kahit amoy ko ang aroma ng sopas na inihain niya na mukhang masarap, pinilit kong pigilan ang pagkalam ng sikmura ko, just to avoid him. And, tumakbo ako papalayo sa kaniya.
Umabot din ng isang linggo kong iniiwasan si Nathan sa tuwing nakikita kong pinopormahan niya ako ulit. At sa kada hapon ay umaalis ako sa bahay para makahinga nang kaunti. Umuuwi lang ako sa eksaktong oras sa arrival ni Andrew. Minsan nalalate ako pero 'di naman ako mahuhuli ng asawa ko kaya lusot pa rin ako.

Isang araw, sinadya kong umuwi ng five minutes before my husband went home para ipagluto siya ng paborito niyang adobong manok. The house was so dark at tahimik na para bang walang katao-tao sa loob. When I swiched on the lights, a piece of black cloth scared at me. Akala ko tuloy kung ano na, iyon pala damit ko lang pala na naiwan sa sofa. Pero, ang pinagtataka ko, paano nakarating ang t-shirt ko roon gayong nasa loob iyon ng drawer ko? Nagsimula na akong matakot sa gabing iyon.

Imbes na magluto ay umorder na lang ako ng pagkain sa isang food hub online na kaagad namang dinelever sa akin. Hindi ko kasi kayang pumunta sa kusina dahil natakot na ako lalong-lalo na noong narinig ko ang hagushos ng isang ipis. Oo, weakness ko talaga ang makakita ng ipis o kahit makarinig ng tonog n'yon.

I waited Andrew an hour sa sofa malapit sa malaking pintuan. Talagang doon ako pumuwesto para masalubong ko siya kaagad. Alam mo na, ako pa ang nag-aarange ng shoes niya sa shoerock at nagsasablay ng bag niya sa bag hangers niya. However, kanina ko pa napansing hindi lumalabas ng kuwarto si Nathan para maghapunan. Kaya, mas nakaginhawa akong baka nandoon iyon sa babae niya.

Ngunit, ten minutes after, a horn of a car tuned in. Sinilip ko sa CCTV camera namin kung sino ang dumating whether si Andrew or si Nathan and sa kasamaang palad, hindi ko matitiyak kung sino sa dalawa dahil naka-coat jacket at naka-cup iyon. Sa ganoong pormahan, sigurado akong si Nathan iyon dahil hindi naman siguro magsusuot ng damit pangjaporms ang CEO na galing sa trabaho.

Kumatok siya sa pinto at binuksan ko naman. Laking gulat kong bumungad sa akin ang mukha ni Nathan na halatang lasing na lasing.

"Kanina ka pa ba naghihintay sa akin?" ani niya sa tonong may pag-alala.

"Hoy jusmiyo, kailan pa ba ako naghihintay sa 'yo? Ang feeling mo naman," sagot ko sa kaniya, sabay pinaikot ang mga eyeballs ko.

Nginitian lang niya ako at biglang nabagsak siya sa akin. Ang bigat pa naman ng mokong na iyon. Saan na pala si Andrew? Ito ang tanging katagang tumatakbo sa isipan ko. Bilang respeto, inalalayan ko siyang tumungo sa kaniyang kuwarto. Inisip ko kasi baka ako pa mapapagalitan ni Andrew kung pinabayaan ko lang ang kapatid niya. Pinagkatiwalaan pa naman niya akong alagaan iyon kahit hindi na iyon bata.

Pagkarating namin sa kuwarto niya, mabilis niyang ni-lock ang pinto. Hawak niya ang susi ng doorknob kaya wala akong kawala na talaga sa kaniya. He grabbed my hands and kissed my lips hardly. Pilit kong pinipigilan siya sa abot ng aking makakaya ngunit hindi ko matalo ang lakas niya. Hindi rin ako makasigaw para humingi ng tulong dahil tinakpan niya ang bibig ko ng kaniyang kamay.

Itinapon niya ako sa bed niya at naghubad siya bg t-shirt sa harapan ko. Klaro sa mga mata ko ang magandang hubog ng kaniyang katawan pero kahit kaunti ay hindi ako nahuhumaling dahil galit lang ang naroon sa loob ko. Nandidiri talaga ako sa kaniya, kaya kahit anong pagpupumiglas ko, naubos lang ang lakas ko sa bisig niyang napakalakas. I smelled his unpleasant odor ng alak na super yacky. And until then, tuluyan niyang naangkin ang pagkababae ko.

I hated him so much. Ang mundo ko'y tumigil dahil nawalan na ako ng pag-asang ibigay lang ang aking pinakaiingatang virginity sa mahal ko but yet kinuha lang iyon ng kinasusuklaman kong tao.