Trinah, The Substitute Bride

Chapter 7: Ang ex-lover kong mananamantala

Tinawagan ko si Dahlia on the phone at ikuwenento ang lahat nang nangyari sa akin with my ex-lover sa nakaraang gabi. I am afraid kasi na baka malaman iyon ng husband ko, nasa rules ko pa naman iyon as her mapagkunwaring wife niya. Kaya, I need to rest muna o kaya tumakas sa bahay. Ayoko nang manatili pa rito sa bahay dahil natakot akong baka may kasunod pang mangyari sa amin ni Nathan o baka hindi na niya ititigil ang kahibangan niya sa akin.

Dahlia told me on the line that, "Kailangan mong tumakas diyan bago pa malaman ng buong mundo ang nangyari sa inyo ng ex-boyfriend mo. Malaking gulo iyan Trinah, sinasabi ko sa 'yo."

Pinag-isipan kong mabuti ang mga payo ng kaibigan ko. Matapos naming mag-usap ni Dahlia, dahan-dahang tumayo ako para uminom ng tubig sa kusina. Ngunit, nakaramdam ako nang hapdi sa may bandang ari ko.

"Ouch, bakit parang ang sakit naman," wika ko sabay hawak sa parte na iyon.

Maya-maya, nakaramdam ako nang biglaang pag-ihi kaya dumiretso na ako sa comfort room. Mas tumindi pa ang sakit n'yon after kong nag-urinate. Tiniis ko lang iyon at pumunta na sa kusina dahil nauuhaw na rin ako. Pa-ika-ika akong naglalakad patungo roon dahil sa hapding nararamdaman.

After kong uminom ng tubig, naisip kong magpahangin muna sa labas, nagbabaka-sakaling baka mawala lang ang iniindang kong iyon kapag makalanghap na ako ng sariwang hangin. Ngunit, paglingon ko, sumulpot bigla ang magkapatid sa harapan ko. Nagkunwari akong walang pakialam lang sa kanila at humakbang na nang marahan habang nakatingin ang dalawa sa akin. Nakakainis talaga, ngayon pa nagkasama ang magkapatid gayong may iniindang ako sa loob ko.

Isang hakbang ko pa, tinanong na ako ng isa sa kanila ng, "Okay ka lang Trinah?"

Napatigil ako sabay kinabahan at sumagot ng, "A-a... okay lang naman." Nilingon ko sila at nginitian para 'di mahalatang may masama akong pakiramdam sa private part ko.

"Ganoon ba? Parang hindi naman," ani ni Nathan sa kalmadong pananalita.

Talagang mapagkunwari ang taong iyon. Akalain mo, he pretended to be blind sa ginawa niya sa akin last night. Naninigas na talaga ang mga kamay habang nakatikom iyon na parang gusto kong suntukin siya. But, pinigilan ko na lang ang sarili ko baka usisain pa kami ni Andrew.

Hindi na ako tumugon sa kaniya, bagkus inirapan ko na lang siya ng isang beses. Gayunpaman, hindi rin nagpapahuli ang strikto kong husband dahil nagpapakunwaring concern daw.

"I can call our doctor para magamot ka kung ano man ang nararamdaman mo ngayon. Huwag ka nang umalma, obligasyon kita kaya magpahinga ka muna sa kuwarto. Tatawagan ko muna ang doctor para ma examine ka," pag-alalang sabi ni Andrew.

Wala akong naggawa kundi sundin ang bossing ko. Lagi naman, eh. Iyon tuloy hindi na ako makalusot sa sekreto kong iyon. Kaya, nag-iisip na lang ako nang palusot o paraan kung paano ko ililigtas ang sarili sa panghuhusga ni Andrew kung malaman man niya.

***
Binilin ng doctor kay Andrew na ipa-bedrest daw ako. Nalaman na kasi ang results ng examination sa akin na ikinasama iyon ng boss ko. Hindi na kasi muna ako puwedeng kumilos ng gawaing bahay in three days para makarelax dahil tumitrigger iyong hapdi ng private part ko sa tuwing napapagod ako sa trabaho. Kaya, hindi iyon nagustuhan ni Andrew dahil pansamantalang siya muna ang mag-aalaga sa akin at responsible din siya sa household chores.

Gayunpaman, hindi ako satisfied sa situwasyon naming iyon dahil may iba pang nalaman si Andrew bukod sa overfatigue na findings ko. He knew that I am not virgin anymore since sinabi sa kaniya iyon ng doctor. Kaya, habang kaharap ko siya, pinagsabihan niya ako nang maayos.

"Ang saklap mo pala, Trinah. You managed to disobey me and betray our marriage. Sabi ko na nga ba, magdudulot ng problema ang araw-araw mong paglabas ng bahay kahit 'di ka nagpapaalam sa akin. Paano kung mabuntis ka? Ano na lang ang ipapaliwanag ko sa mga parents natin? Siya nga pala, substitute bride ka lang sa kasal natin noon kaya 'di na ako magtatakang walang pakialam ka sa anumang bagay!"

Natouch ako sa pahayag niyang iyon. Nagseselos ba siya o gusto niya lang ako pagalitan dahil siya na ang gagawa ng mga tungkulin ko sa bahay. Pero kahit ano man iyong totoong feelings niya, hindi naman puwedeng hayaan ko na lang siyang pag-isipan ako nang masama.

Susumbatan ko na sana siya kaso akmang lalabas na siya ng pinto. Pinigilan ko siya at tinanong nang mabilisan.

"Saan ka pupunta?"

"I will fix your mess."

"Nagseselos ka ba?" dagdag tanong ko pa.

Nakahalf-smile siya at tumugon ng, "Never...I will never fall for you. Assuming ka lang." At lumabas ba siya sa kuwarto.

Kinagabihan, nakatanggap ako ng mensahe galing kay Amie. Inimbitahan niya ako sa kasal nila ng long time boyfriend niya. Sinabi rin niyang dapat daw ako mag-ingat sa kinikilos ko baka matiktikan ako ng pamilyang Perrie na fake Amie Adamo ako. Kaya, pag-igihan ko pa dapat ang trabaho ko. Taliwas sa isipang iyan, trauma pa rin ako sa ginawang panghahalay sa akin ni Nathan. Gusto kong ipaalam kay Andrew ang kabababuyang ginawa sa akin ng kapatid niya pero kinulang pa ako nang lakas ng loob.
Sa sumunod na araw, sinikap kong pagsilbihan ang sarili ko dahil wala namang gagawa no'n kundi ako lang. Nakapasok na sa trabaho si Andrew kaya as usual kami na naman dalawa ni Nathan ang naiwan sa bahay. May kinuhang tagapaglinis ng bahay ang asawa ko kaya medyo nabuhayan ako nang loob na walang gagawing masama sa akin ang ex-lover ko. Ngunit, nang nakauwi na ang paid housemaid namin, nagsimulang kinabahan na ako.

Ni-lock ko ang pinto, ibinalot ang katawan ko sa makapal na kumot, at tahimik na nagmamasid sa paligid kung sakaling papasukin ako roon ng kasamahan ko sa bahay. Dinig ko ang kalabog niya sa pinto sabay tawag ng pangalan ko na para bang may kailangan siya sa akin. Pilit niya akong ipinapalabas pero ayoko siyang makita. Bakas pa rin sa alaala ko ang pananamantala niya sa akin sa nakaraang gabi.

Nang nakaidlip na ako, naggulat akong may narinig akong kalabog sa may bintana ko. Nakalimutan ko palang saraduhan iyon dahil naiinitan ako. Hindi kasi ako mahilig mag-on ng aircon. Mas gusto ko kasi ang preskong hangin na nalalanghap sa araw.

Maya-maya, gumalantang sa aking harapan ang pagpasok ni Nathan sa bukas na bintanang iyon. Agad akong natataranta, takot, at panay takbo lang ako kahit saan na para bang hinahanap ko isang bagay na gagamitin kong ipanlalaban sa kaniya. Then I saw a sharp scissor na kalimitan kong ginagamit sa pagputol ng buhok ko. I took it at agad itinuon iyon sa kaniya.

"Stay away from me, manyak ka. Hindi ka pa rin nakuntento. Pumasok ka pa talaga sa kuwarto ko at dumaan sa bintana. Bakit mp ginawa sa akin 'to. Bakit?" pagsisigaw ko sa kaniya habang mahigpit kong hinawakan pa rin ang gunting.

"Put that thing, Trinah. I don't want to harm you. Maniwala ka," paghihikayat niya sa akin na ibaba ang gunting na hawak ko.

Patuloy lang ako sa ginawa ko. Matapang ko siyang hinarap at hinarangan para hindi mapalapit sa akin. Sinumbutan ko pa siya ulit dahilan para ma trigger siya na hawakan ako para i-prove ang sarili niyang mali ang nasa isip ko.

"You don't want to harm me pero winasak mo na ang buong pagkatao ko. Nasa'n na ba ang awa mo. Hay*p ka!" Inilapit ko pa ang gunting sa kaniya na halos dumikit na sa balat ng leeg niya.

"Trinah, stop it. Hindi tama 'to," ani pa niya na halatang naghihingal na sa takot na patayin ko siya.

Dapat lang siyang matakot talaga dahil ang laki ng atraso niya sa akin. Kahit anong paliwanag kasi niya, tapos na niya akong pinagsamantalahan. Sirang-sira na rin ako kaya desidido na akong gulgulan siya ng leeg. Ngunit, nang ididiin ko na sana ang matalas na bagay na hawak ko, inagaw niya iyon sa akin at niyakap niya naman ako.

Nakawala ako sa kaniya, tumakbo palabas ng kuwarto, at naghahanap nang mataguan. Sinundan niya ako dala-dala ang gunting na sa isip ko noo'y baka may plano na siya sa akin. Naabutan niya akong tumatago sa ilalim ng mesa at ginulat pa niya ako roon. Hinawakan niya ang aking kamay, itinulak pahiga at nasa ibabaw ko na siya.