Chapter 15✨

720 114 27
                                    

අන්තිමට ලොකු අතු වල දේවල් නිසා තැලෙන්නෙ දුප්පත් අපේ ජීවිත.. මට ඒ දෙන්න කතා කරනවා ඇහුනේ එච්චරයි... කාර් එක වේගෙන් ඉස්සරහට ඇදුනා...යන වේගෙට පාර දෙපැත්තෙ තියෙන ඒවා පහු වෙන දිහා බලන් ඉඳලා මට කැරකිල්ල වගේ...ඒත් එයා හිතේ තරහටමද මන්දා පුළුවන් තරම් වේගෙන් කාර් එක පැද්දා...හැබැයි තුන් දෙනෙක් මේක ඇතුලේ හිටියට මං තනිවෙලා වගේ හැඟීමක් මාව වහගත්තා....පාලුව, ඇඟේ වේදනාව ටිකකට හරි අමතක කර ගන්න මම ෂටර් එකට ඔලුව තියාගෙන ඇස් පියා ගත්තා..ඊට පස්සෙ උන කිසිම දෙයක් මට මතක නෑ..සමහර විට මහන්සියටම මට නින්ද යන්න ඇති..

************************************

ඊයේ රෑ කාර් එකට නැග්ගට පස්සේ අර දෙන්නගෙ කතාව ඇහෙනවා විතරයි මට මතක...ඊට පස්සේ හැම දෙයක්ම අඳුරු වෙලා ගියා....

හා..හ්...

උදේ පාන්දර ද මන්දා ඒත් වෙන්න විදියකුත් නෑ. මගේ මූනට සැරට ඉර එළිය වැටිලා තියෙනවා වගේ ඇස් දෙක පියාගෙන ඉද්දිත් මට දැනෙනවා... වෙනදට උදෙන්ම නැගිටින්න පුරුදු වෙලා හිටිය මට මෙච්චර සැරට ඉර පායනකන් දවල් වෙලා නැගිට්ට දවසක් මතක නැති තරම්...

මම ඇස් අරින්න හැදුවත් මට හරියට ඇස් ඇරගන්න මට බැරි වුණා... ඇස් නිකන් ගිනි ගන්නවා වගේ දනවා...මම ලොකු ආයාසයක් දරලා යන්තම් ඇස් දෙක චුට්ටක් විතර ඇර ගත්තත් ඒ ඩිංගට ඇස් අතරින් රිංගපු සැර ඉර එලියට මගේ ඇස් නිලංකාර වුනා...

මොන මගුලක් ද මන්දා, කවුද යකෝ කර්ට්න් එක ෆුල් ඇරපු එකා.... ඒත් ඉතින් මගේ ගෙදර මං ඇරෙන්න වෙන කවුද ඕක කරන්න ඉන්නේ කියලා මතක් වෙලා යන්තන් අතින් ඇස් දෙක කවර් කරගෙන මම ඇඳේ කෙලින් වෙන්න හැදුවත් මට එකසැරේ ඒක කර ගන්න බැරි වුණා...

කෙලින් වෙලා ඇඳේ වාඩි වෙන්න ගියපු මම එකපාරටම බඩේ පැත්තකින් ආපු වේදනාවත් එක්ක ආයෙත් ඇඳට වැටුණා...

ආහ්...

මම රිදෙන තැනට අත තියාගෙන යන්තම් සිහි එලව ගන්න හැදුවේ මගේ මුළු ඇඟම තලලා දාලා වගේ දැනෙන නිසා...ඒ වගේම මගේ ඇඟට හරි තෙහෙට්ටුයි, සීතලයි...මට දැනෙන්නේ හරියට නිකන් මාව තාර පාරක දිගා කරල ගල් රෝලක් මගේ උඩින් යවලා වගේ...

I'm still your husband (Zhanyi ff)[Sinhala](💯✅)Where stories live. Discover now