Κεφάλαιο 13

493 29 12
                                    

Λατρεύω την Νέα Υόρκη, αλλά η κίνηση της μπορεί να με εξοντώσει. Ακουμπάω την τσάντα μου πάνω στην νησίδα, προχωράω προς το υπνοδωμάτιο μου και βγάζω το ρούχα μου. Χρειάζομαι επείγοντος ένα ζεστό ντουζ. Αφήνω το νερό να πέσει πάνω στο ταλαιπωρημένο κορμί μου και προσπαθώ να διώξω κάθε σκέψη που αφορά τον Μάικλ. Τον ευχαριστώ που φώναξε γιατρό για να με εξετάσει και ενδιαφέρθηκε για εμένα, αλλά δεν θέλω τίποτα περισσότερο από αυτόν. Πιάνω το μπουρνούζι μου και τυλίγομαι, πρέπει να τηλεφωνήσω στην Αλεξάνδρα και την Στέλλα, οι οποίες με είχες πάρει όση ώρα βρισκόμουν σπίτι του και στην συνέχεια θα πέσω για ύπνο. Είμαι εξαντλημένη. Μπορεί να έφτασα έως εδώ σώα και αβλαβή, αλλά ακόμα νοιώθω το πόδι μου να πονάει. 

Μπαίνω στην ντουλάπα πιάνω ένα σετ σατέν πιτζάμες και προχωράω στο υπνοδωμάτιο μου, νοιώθω μια ψύχρα και κοιτάζω γύρω μου. Τα μάτια μου πέφτουν πάνω στην μπαλκονόπορτα που είναι λίγο ανοιχτή και βλέπω την κουρτίνα μου να ανεμίζει. Δεν θυμάμαι να την άνοιξα όταν μπήκα μέσα, αισθάνομαι το κορμί μου να ανατριχιάζει, την κλείνω με δύναμη και τραβάω τις κουρτίνες, τι σκατά συμβαίνει τις τελευταίες μέρες. Μια σκέψη περνάει από το μυαλό μου - αποκλείεται. Βρίσκομαι στον τριακοστό πέμπτο όροφο είναι αδύνατον να φτάσει κάποιος μέχρι εδώ πάνω ή μήπως μπορεί.

Η καρδιά μου χτυπάει γοργά και με λούζει κρύος ιδρώτας, ποτέ μέχρι τώρα δεν είχα δει κάτι περίεργο, όμως θυμάμαι πολύ καλά, πως δεν άνοιξα την μπαλκονόπορτα πριν, ούτε τις υπόλοιπες φορές που την βρήκα ορθάνοιχτη. Εάν κάποιος το έκανε για να διαρρήξει το σπίτι, θα είχε κλέψει πράγματα, όλα όμως βρίσκονται στην θέση τους. Το μπαλκόνι μου είναι στο τελευταίο όροφο, άρα είναι αδύνατον να μπει κάποιος από άλλο διαμέρισμα. Σίγουρα όμως όλο αυτό αρχίζει να με εκνευρίζει και κάπως να με φοβίζει... ίσως πρέπει να σκεφτώ την πιθανότηρα να αυξήσω την ασφάλεια του σπιτιού. 

Ξεφυσάω και πιάνω το κινητό μου, τηλεφωνώ πρώτα στην Στέλλα, η οποία απλώς με ενημερώνει για το αυριανό μου πρόγραμμα, μέσα στο οποίο για κακή μου τύχη είχα βάλει και μια συνάντηση με την μητέρα μου. Πληκτρολογώ τον αριθμό της Αλεξάνδρας και απαντάει στο δεύτερο χτύπημα. <<Γουέντι>> λέει με την γλυκιά φωνή της να γεμίζει το κινητό μου, <<Πως είσαι; πρέπει να σου πω ότι όλοι περάσαμε τέλεια στο πάρτι>> χαμογελάω και χαίρομαι που τουλάχιστον ο κόσμος πέρασε καλά. <<Χαίρομαι που που σας άρεσε, όσο για εμένα ξέρεις, τρέχω με την επίδειξη και τα σχετικά>>. 

Twisted PleasureWhere stories live. Discover now