Κεφάλαιο 30

586 26 4
                                    

Ο Άνταμ μας περιμένει στην είσοδο του τζετ και ανοίγει την πόρτα μου, ώστε να κατέβω από το Audi. <<Δεσποινίς>> χαμογελάω απλά, ενώ ο Μάικλ κάνει το κύκλο και πιάνει το χέρι μου, <<Καλώς ήρθατε κύριε Κινγκ>> οι δυο πιλότοι μας, μας υποδέχονται στο τέλος της σκάλας και ο Μάικλ μου κάνει νόημα να προχωρήσω στο εσωτερικό. Το τζετ είναι πραγματικά τεράστιο έχει δερμάτινα μπεζ, αναπαυτικά καθίσματα και είμαι σίγουρη πως άνετα χωράνε πάνω από δέκα άτομα εδώ μέσα. 

<<Καλώς ήρθατε δεσποινίς>> μια κοπέλα ντυμένη με μαύρο κουστούμι πάνω στο οποίο είναι χαραγμένα τα αρχική King Industrie, χαμογελάει κρατώντας ένα δίσκο με δυο ποτήρια σαμπάνιας. Πιάνω το ένα και προχωρώ προς τα μέσα, ενώ διακρίνω και έναν χώρο με καναπέ στο πίσω μέρος του αεροσκάφους. Κάθομαι σε μια από τις αναπαυτικές πολυθρόνες και βλέπω τον Μάικλ να κινείτε προς το μέρος μου, κρατώντας και αυτός ένα ποτήρι με σαμπάνια. Κάθετε απέναντι μου και ακούω από τον πιλότο μας να λέει πως η πτήση μέχρι του Άσπεν θα διαρκέσει έξι ώρες, ενώ ο καιρός θα είναι αίθριος. <<Στην υγειά σας δεσποινίς Σάτον>> κοιτάζω τον Μάικλ που σηκώνει το ποτήρι του πίνοντας μερικές γουλιές, χαμογελάω και κάνω το ίδιο, <<Σας ευχαριστώ πολύ κύριε Κινγκ, τιμή μου να ταξιδεύω με έναν τόσο πλούσιο κάθαρμα, όσο εσείς>>. 

Ένα γελάκι εμφανίζετε στα χείλη του και αφήνει το ποτήρι κάτω, <<Δεσποινίς Σάτον θα εκπλαγείτε μόλις δείτε και τον υπόλοιπο χώρο του αεροσκάφους, εκεί όπου θα περάσεις τις επόμενες ώρες του ταξιδιού μας>>. Συνοφρυώνομαι, καθώς δεν καταλαβαίνω τι εννοεί, υπάρχει κι άλλος χώρος που δεν τον έχω δει; Χαμογελάει και σηκώνετε όρθιος, μου δίνει το χέρι του και το πιάνω για να με οδηγήσει προς τα πίσω και το μικρό σαλόνι. 

Ανοίγει την πόρτα που υπάρχει στον χώρο και μένω άφωνη, καθώς πίσω της κρύβετε ένα αρκετά μεγάλο υπνοδωμάτιο. <<Ουάου>> αναφωνώ έκπληκτη και ακούω τον Μάικλ να γελάει σιγανά, ενώ νοιώθω το χέρι του γύρω από την μέση μου, γυρίζω προς το μέρος του και τον φιλάω απαλά. Με σπρώχνει πάνω του και μια μικρή φωτιά ανάβει μέσα μου, αλλά απομακρύνεται, <<Όσο δελεαστικό κι αν φαίνεται, το να σε ρίξω αυτή την στιγμή στο κρεβάτι, θα πρέπει να περιμένει. Χρειάζεστε ξεκούραση δεσποινίς μου και εγώ πρέπει να κάνω μερικά τηλεφώνημα. Ξάπλωσε και θα έρθω σε λίγο>>. Κατσουφιάζω, αλλά η αλήθεια είναι, πως είναι, περασμένα μεσάνυχτα και αν μη τι άλλο θέλω να βγάλω οπωσδήποτε αυτά τα παπούτσια. 

Twisted PleasureWhere stories live. Discover now