Twisted Pleasure

Κεφάλαιο 39

Ανοίγω τα μάτια μου καθώς οι ακτίνες του ήλιου μπαίνουν από τα μεγάλα παράθυρα στο δωμάτιο του Μάικλ, γυρίζω προς το μέρος του, αλλά η θέση είναι άδεια, αυτός ο άνθρωπος πρέπει να είναι βαμπίρ. Απορώ πως έχει τόση ενέργεια όλη την ημέρα. Σηκώνομαι και μπαίνω στο μπάνιο για να ρίξω λίγο νερό στο πρόσωπο μου και να φτιάξω όσο μπορώ τα μαλλιά μου. Είχα ειδοποιήσει την Στέλλα πως δεν θα πάω στο γραφείο σήμερα, μιας και οι γονείς του Μάικλ θέλουν να περάσουμε την ημέρα όλοι παρέα. Η αλήθεια είναι πως με την επίδειξη να πλησιάζει δεν μου αρέσει να λείπω από την δουλειά, αλλά δεν μπορώ να κάνω διαφορετικά, δεν θέλω να τους προσβάλω και ίσως μάθω περισσότερα πράγματα για το γιό τους. Πράγματα που μπορεί να με κάνουν να καταλάβω την συμπεριφορά του.

Βγαίνω από το μπάνιο και τα μάτια μου πέφτουν πάνω στην πολυθρόνα κοντά στο κρεβάτι όπου υπάρχει ένα μαύρο λινό σορτσάκι και ασορτί πουκάμισο, καθώς και χαμηλά πέδιλα. Αυτός ο άνθρωπος είναι απίστευτος! Ντύνομαι γρήγορα και κλείνω την πόρτα πίσω μου προχωρώντας προς την κουζίνα, αλλά μια φωνή με σταματάει. Κοιτάζω γύρω μου και καταλαβαίνω πως έρχεται από το γραφείο του Μάικλ.

<<Δεν θα επιστρέψω να τα καταστρέψεις όλα>> λέει ο Μάικλ, αλλά δεν μπορώ να καταλάβω σε ποιον μιλάει. Κοντοστέκομε για λίγο αλλά ίσως είναι καλύτερα να συνεχίσω την διαδρομή μου. <<Εγώ είμαι ο πατέρας σου και εσύ ο γιός μου και δεν παίρνω εντολές από εσένα. Το κατάλαβες;>>. Ο Φίλιπ. Ο Μάικλ μαλώνει με τον πατέρα του. Καταπίνω και τα πόδια μου σταματάνε να βηματίζουν. <<Ξέρω, για το Άσπεν>> λέει ο Μάικλ και σιωπή επικρατεί. Για το Άσπεν τι εννοεί; Για το ταξίδι μας;

<<Δεσποινίς;>> η φωνή της Νίκη πίσω μου με κάνει να αναπηδήσω, <<Είστε καλά;>> ρωτάει και τα μάγουλα μου κοκκινίζουν. <<Ναι... μια χαρά. Εγώ ερχόμουν στην κουζίνα....>> λέω και κοιτάζω προς το γραφείο και την μισόκλειστη πόρτα. Χαμογελάει και την ακολουθώ στον κάτω όροφο και την κουζίνα.

<<Καλημέρα>> κοιτάζω την Ελίζαμπεθ που κάθετε σε μια από τις τέσσερις καρέκλες γύρω από το στρογγυλό τραπεζάκι. <<Καφέ;>> ρωτάει η Νίκη και κουνάω καταφατικά το κεφάλι μου, τραβάω μια καρέκλα και κάθομαι απέναντι της. <<Πολύ χαίρομαι που θα περάσουμε όλοι μαζί της ημέρα. Ο Μάικλ με τον Φίλιπ κανόνισαν να πάμε μια κρουαζιέρα με το σκάφος>>, την κοιτάζω κάπως έκπληκτη, αν και δεν θα έπρεπε, φυσικά και θα είχε σκάφος ο Μάικλ Κινγκ.