Twisted Pleasure

Κεφάλαιο 37

Κοιτάζω την στοίβα με τα χαρτιά που υπάρχουν πάνω στο γραφείο μου και αναστενάζω, οι διακοπές μας τελείωσαν και πλέον έχουμε γυρίσει στην πραγματικότητα, με τον Μάικλ να δουλεύει υπερορίες στην λέσχη και ίσα που προλαβαίνουμε να ανταλλάξουμε μερικές κουβέντες. Πιάνω τα πρώτα έγγραφα και τα κοιτάζω, όμως το μυαλό μου τρέχει σε αυτόν. Μετά το ταξίδι μας, πίστευα ότι είχαμε έρθει πιο κοντά, αλλά μάλλον έκανα λάθος. Μόλις επιστρέψαμε στην Νέα Υόρκη αντίκρισα μπροστά μου τον παλιό καλό Μάικλ που με τα βίας σου εκφράζει τα αισθήματα του.

<<Γουέντι;>> σηκώνω το κεφάλι μου και κοιτάζω την Στέλλα να έρχεται προς το μέρος μου κρατώντας τον καφέ μου στα χέρια της. Ρίχνει μια ματιά στο γραφείο μου και χαμογελάει στραβά, <<Μην ανησυχείς θα τα τελειώσουμε>> λέει προσπαθώντας να με εμψυχώσει. <<Α τηλεφώνησε ο Έντι είπε ότι οι φωτογραφίες είναι έτοιμες για να βγουν, το ίδιο και η πριβε συλλογή της Σάρα>>.

<<Τέλεια πες του να τα βγάλει και ειδοποίησε τον πως θα περάσω από το ατελιέ να δω τα καινούργια σχέδια για την επίδειξη. Θέλω όλα να είναι έτοιμα το αργότερο μέχρι τέλος της εβδομάδες. Επίσης θέλω να κοιτάξεις μερικές κατοικίες ή ξενοδοχεία στο Μαϊάμι να δω τι επιλογές έχω, απλώς φρόντισε να είναι κοντά στην αίθουσα της εκδήλωσης>>. Η Στέλλα κρατάει σημειώσεις και βγαίνει κλείνοντας την πόρτα πίσω της. Κοιτάζω τον υπολογιστή μου και ξεκινάω να δουλεύω με γοργό ρυθμό.

<<Τζος όλα είναι υπέροχα, έκανες πολύ καλή δουλειά>> κοιτάζω τον βοηθό μου, με τον οποίο σχεδιάζουμε μαζί και χαίρομαι για όσα έχουμε δημιουργήσει. <<Και αυτό είναι το δικό σου>> ξεκρεμάει μια διάφανη θήκη και την φέρνει μπροστά μου. Ανοίγω το φερμουάρ και πιάνω στα χέρια μου το υπέροχο μωβ φόρεμα που έχει σχεδιάσει μόνο γι' και το οποίο θα φορέσω την βραδιά της επίδειξης. <<Όλα θα πάνε καλά. Δούλεψες πολύ σκληρά για να πετύχεις και θα τα καταφέρεις. Σου αξίζει>>, χαμογελάω και τον αγκαλιάζω απαλά, <<Σε όλους, μας αξίζει>>.

Το κινητό μου δονείτε στα χέρια μου και το κοιτάζω, το όνομα του Μάικλ αναβοσβήνει και απομακρύνομαι ελάχιστα για να μιλήσω μαζί του. <<Μάικλ>>, απαντάω στο δεύτερο χτύπημα.

<<Καλημέρα μωρό μου>> η φωνή του γεμίζει το ακουστικό και χαμογελάω ελάχιστα, <<Στον οίκο είσαι;>>.

<<Ναι όσο πλησιάζει η επίδειξη προσπαθώ να σιγουρευτώ πως όλα είναι στην θέση τους>>.