Twisted Pleasure

Κεφάλαιο 20

Μπαίνω στο διαμέρισμα μου και πάω κατευθείαν στο μπάνιο, χρειάζομαι ένα ντουζ επειγόντος. Ακόμα δεν μπορώ να πιστέψω ότι μόλις έγινα Υποτακτική του Μάικλ. Τι σκατά είχα στο μυαλό μου. Ρίχνω λίγο αφρόλουτρο στο σφουγγάρι μου και τρίβω το κορμί μου, το γεγονός ότι η λέσχη στην οποία έγινα μέλος ανήκει σε αυτόν και τους φίλους του περιπλέκει ακόμα περισσότερο τα πράγματα. Ακόμα κι αν θέλω να φύγω είμαι σίγουρη πως δεν θα με αφήσει, είναι ο ιδιοκτήτης και κανένας δεν του φέρνει αντίρρηση.

Πιάνω μια καθαρή πετσέτα και την τυλίγω γύρω μου, προχωράω προς το υπνοδωμάτιο μου και την ντουλάπα. Ευτυχώς μετά το σύστημα ασφαλείας και τις κάμερες δεν έχω δει τίποτα περίεργο, αλλά για κάποιο περίεργο λόγο ακόμα νοιώθω σαν κάποιος να είναι εδώ, σαν κάποιος να με παρακολουθεί. Ίσως είναι στο μυαλό μου έπειτα απ' ότι συνέβη εκείνο το βράδυ. Βρίσκω το φόρεμα που θέλω και το αφήνω πάνω στο κρεβάτι μου και ξεκινάω να φτιάχνω πρώτα τα μαλλιά μου και έπειτα το μακιγιάζ.

Πιάνω στα χέρια μου το υπερβολικά κοντό και σέξι μαύρο φόρεμα και στην συνέχεια τα ασορτί πέδιλα μου. Κοιτάζομαι στον ολόσωμο καθρέφτη και χαίρομαι με το αποτέλεσμα, έχω τραβήξει τα μαλλιά μου σε μια ψιλή αλογοουρά, ενώ βάφτηκα σε γήινες αποχρώσεις, το κινητό μου χτυπάει και βλέπω το όνομα της Αλεξάνδρας να αναβοσβήνει. <<Είμαι έτοιμη>> λέω πριν μιλήσει. <<Κατέβα>> φωνάζει και ακούω ομιλίες, προφανώς από τις υπόλοιπες.

Πιάνω την τσάντα μου και προχωράω προς το ασανσέρ, ώστε να κατέβω στο λόμπι. Τα πέδιλα μου χτυπάνε πάνω στο μαρμάρινο πάτωμα και όσοι βρίσκονται εκεί γυρίζουν προς το μέρος μου. Γελάω καθώς βλέπω μια μαύρη λιμουζίνα παρκαρισμένη απ' έξω, ο οδηγός ανοίγει την πόρτα και μπαίνω μέσα, <<Είσαι τρελή τι είναι αυτό;>> ρωτάω, καθώς αγκαλιάζω την φίλη μου, <<Άσε αυτό και πες μου τι είναι αυτό>> λέει η Αλεξάνδρα και δείχνει το φόρεμα μου. <<Είπα να φορέσω τα καλύτερα μου>>.

<<Μάλλον εννοείς να μην φορέσεις τίποτα>> γελάμε και χαιρετάω την Άννα και την Νάντια. <<Πολύ χαίρομαι που θα βγούμε όλες μαζί, ευκαιρία να γνωριστούμε καλύτερα μιας και οι άνδρες μας κάνουν παρέα>> λέει η Νάντια και την κοιτάζουμε όλες. <<Εννοώ οι δικοί μας άνδρες...>> διορθώνει και χαμογελάω, <<Μην ανησυχείς παρ' ολίγον να ήμουν και εγώ παντρεμένη με τον Μάικλ, αλλά αυτό δεν θα συμβεί ποτέ>>. Η Αλεξάνδρα σηκώνει το φρύδι της και με κοιτάζει <<Μαζί μου μιλάς Γουέντι, όσο κι αν προσπαθείς να κρυφτείς ξέρω ότι ακόμα νοιώθεις πράγματα για αυτόν...>> αναστενάζω και την κοιτάζω. <<Γράφτηκα σε μια λέσχη BDSM, στο Hellfire, το οποίο παρεμπιπτόντως εάν δεν το ξέρετε ανήκει σε όλους. Στον Σεμπάστιαν, στον Άλεξ, στον Αντρέι και τον Μάικλ>>.