Twisted Pleasure

Kεφάλαιο 25

Είναι λίγο μετά τις δυο τα μεσάνυχτα όταν περνάω τις σιδερένιες πύλες της λέσχης. Παρκάρω στην θέση μου και κατεβαίνω προχωρώντας προς την είσοδο. Μιας και είναι τόσο αργά μόνο τα άτομα της ασφάλειας και η ομάδα μου βρίσκετε μέσα στο κτήριο. Οι ώρες που μπορεί κάποιος από τους πελάτες μας να έρθει, ώστε να διασκεδάσει είναι από τις δέκα το πρωί, μέχρι τις δέκα το βράδυ. Με ελάχιστες εξαιρέσεις όταν υπάρχει κάποια εκδήλωση όπου η λέσχη μας παραμένει ανοιχτεί μέχρι τις δώδεκα. Η υποδοχή είναι άδεια και μπαίνω κατευθείαν στο ασανσέρ, πληκτρολογώ τον κωδικό μου και αρχίζω να κατεβαίνω προς τα κάτω. Τόσο η λέσχη όσο και η King security πηγαίνει καταπληκτικά, τα οικονομικά μας όλο και αυξάνοντας, ενώ καινούργιοι πελάτες συρρέουν από παντού, αφού στο τέλος θα αναγκαστούμε να ανοίξουμε και παράρτημα. 

Βγαίνω στον μακρύ διάδρομο και βρίσκω τον Λούκα να στέκετε έξω από την πόρτα της αποθήκης, εκεί όπου τοποθετούμε το σκάρτο εμπόρευμα. <<Ζει;>> ρωτάω καθώς τον πλησιάζω και τραβάει μια τζούρα από το τσιγάρο του, <<Μετά βίας, αλλά μπορεί να μιλήσει, τουλάχιστον για την ώρα. Ο Κέλεμπ είναι μέσα μαζί του>> τον προσπερνάω και μπαίνω μέσα στην σκοτεινή, υγρή αποθήκη. Ο Κέλεμπ είναι χρόνια στη δούλεψη μου και μαζί με τον Λούκα δεν διστάζουν να κάνουν ότι τους ζητήσω. Μου ρίχνει μια ματιά και κοιτάζω τον τοίχο απέναντι μου, όπου βρίσκετε αλυσοδεμένος ένας άνδρας. Όμως δεν είναι ένας οποιοδήποτε άνδρας, αλλά κάποιος που άγγιξε κάτι δικό μου. 

Με το ζόρι θα μπορούσε να τον αναγνωρίσει κάποιος, ειδικά έτσι όπως τον έχουν κάνει ο Λούκα με τον Κέλεμπ, όμως εγώ τον αναγνωρίζω μια χαρά. Τον είχα δει να αγγίζει την Γουέντι στο κλαμπ και αυτό ήταν αρκετό για να με αναγκάσει να βάλω την ομάδα μου να τον ψάξει. 

Τριάντα ένα, δημόσιος υπάλληλος και δυστυχώς για κακή του τύχη άγγιξε κάτι δικό μου. Πάω κοντά του και κοιτάζω την λίμνη αίματος που έχει σχηματιστεί γύρω από το κορμί του, <<Μάιλς λοιπόν>> σηκώνει το κεφάλι του και με κοιτάζει <<Ποιος είσαι.... τι σκατά θέλετε από εμένα...>> γρυλίζει και φτύνει προς το μέρος μου. Κάνω ένα βήμα πίσω και αποφεύγω την πιθανότητα να βαφτούν τα ρούχα μου με αίμα, αν και όπως το βλέπω μάλλον θα χρειαστώ καινούργια. 

<<Δυστυχώς άγγιξες κάτι που είναι δικό μου>> τα μάτια του άνδρα πέφτουν πάνω μου και με κοιτάζει χωρίς να καταλαβαίνει τίποτα, <<Χθες στο Paradise άγγιξες μια γυναίκα>>. Χαμογελάει και προσπαθεί να σηκώσει το κεφάλι του <<Άγγιξα, πολλές, γυναίκες>> απαντάει κοροϊδευτικά.