Twisted Pleasure

Κεφάλαιο 10

Θεέ μου νοιώθω το κεφάλι μου έτοιμο να σπάσει, ανοιγοκλείνω τα μάτια μου και κοιτάζω το ρολόι που βρίσκετε δίπλα στο ξύλινο κομοδίνο, το οποίο δείχνει λίγο μετά τις εννέα το πρωί. Ήπια τόσο πολύ χθες το βράδυ απ' την στιγμή που είδα τον καταραμένο Μάικλ Κινγκ να στέκετε μπροστά μου, που σχεδόν δεν θυμάμαι καν πως γύρισα σπίτι μου. Πετάω τα σκεπάσματα και πατάω με τα γυμνά μου πόδια το παρκέ και πριν κατευθυνθώ προς το μπάνιο προσέχω την ανοιχτή μπαλκονόπορτα του δωματίου μου. Πρέπει να ξέχασα να την κλείσω εχθές όταν γύρισα σπίτι. Βγάζω το σατέν babydoll, περνάω την μεγάλη οβάλ μπανιέρα, ανοίγω το ζεστό νερό στο ντουζ, και το αφήνω να κυλίσει πάνω στο κορμί μου. 

Δεν μπορώ να καταλάβω για πιο λόγο μπήκε ξανά στην ζωή μου, δεν μου είχε ζητήσει ούτε μια γαμημένη συγνώμη για όσα πέρασα εξαιτίας του όλο αυτό το διάστημα. Πριν ενάμιση χρόνο σχεδόν αναγκάστηκα να τον παντρευτώ, ώστε να καταφέρω να πάρω τα χρήματα από τον πατέρα μου και να ανοίξω τον δικό μου οίκο μόδας και ένα μήνα πριν τον γάμο, μου ανακοίνωσαν πως δεν πρόκειται να γίνει. Δεν ξέρω τι παιχνίδια παίζει, αλλά σίγουρα δεν θα μείνω απλός θεατής σε όλα αυτό. Δεν μπορεί να εξαφανίζετε για έξι χρόνια, να μην ανταλλάσσουμε ούτε μια κουβέντα  και μια μέρα να ζητάει να με παντρευτεί. Και όταν εν τέλη το μετανιώνει να με παίρνει η γραμματέας του τηλέφωνο για να μου πει ότι δεν μπορεί να γίνει αυτός ο γάμος, γιατί δεν ταιριάζουν τα γούστα μας. Φυσικά αυτός γουστάρει το άγριο, σκληρό BDSM σεξ, ενώ εγώ... εγώ δεν είχα καμία απολύτως ιδέα πάνω σε αυτό το κομμάτι...  και μετά από όλα αυτά, αυτός να εξαφανίζετε ξανά σαν να μην τρέχει τίποτα. 

Αυτό που με εκνευρίζει περισσότερο είναι πως εγώ δεν έχω καταφέρει να βγω πάνω από ένα - το πολύ δυο ραντεβού όλα αυτά τα χρόνια, πόσο μάλλον να κάνω σεξ. Δεν ξέρω τι σκατά τους πιάνει όλους και μετά το πρώτο μας ραντεβού εξαφανίζονται, δεν σηκώνουν τα τηλέφωνα, δεν απαντούν στα μηνύματα και εάν με συναντήσουν πουθενά κάνουν σαν να μην με γνωρίζουν. Αυτή η κατάσταση με έχει κουράσει και δεν έχω την διάθεση και το ψυχικό σθένος να το συνεχίσω. Ίσως δεν τους αρέσω, ίσως μόλις με βλέπουν από κοντά να αλλάζουν γνώμη. 

Πιάνω το μπουρνούζι μου και βγαίνω από το ντουζ, σκουπίζω ελαφρά τα μαλλιά μου και μπαίνω στο υπνοδωμάτιο για να ντυθώ, αλλά το βλέμμα μου σταματάει στην ανοιχτή μπαλκονόπορτα. Τι σκατά, την έκλεισα πριν μπω για μπάνιο, πως είναι δυνατόν να άνοιξε πάλι; Πλησιάζω και την τραβάω για να την κλειδώσω ξανά και την διπλοτσεκάρω. Μπορεί να έχω πονοκέφαλο, αλλά σίγουρα θυμάμαι την κάθε μου κίνηση, ίσως να μην την κλείδωσα καλά και από τον αέρα έξω να άνοιξε.