Twisted Pleasure

Κεφάλαιο 32

Μάικλ. 

Κλείνω τον υπολογιστή μου και κάθομαι πίσω στην δερμάτινη καρέκλα του γραφείου, έχουμε επιστρέψει εδώ και δυο ώρες από το εστιατόριο και άφησα την Γουέντι να περιπλανηθεί μέσα στο σπίτι, όσο εγώ ταχτοποιούσα τις υποθέσεις μου. Την υπόθεση μου. Η ομάδα μου έφτασε σήμερα στο Άσπεν και το βράδυ πρόκειται να μπουν μέσα στο σπίτι του Έντουαρντ Σάτον. Δεν είχα πει ψέματα στην Γουέντι πως την έφερα για να ξεκουραστεί μετά την τόσο σκληρή δουλειά που είχε κάνει όλο αυτό το διάστημα, όμως είχα κι άλλον σκοπό. Να μπω μέσα στο σπίτι τους και να βρω ότι αντίγραφα έχουν απομείνει.  

<<Κύριε>> κοιτάζω τον Άνταμ που χτυπάει απαλά την πόρτα και γυρίζω προς το μέρος του, <<Ο Λούκας μόλις έφτασε με τους άλλους...>> λέει σιγανά και κοιτάζει προς τον διάδρομο, <<Ωραία. Στις έντεκα>> απαντάω κοφτά και κουνάει καταφατικά το κεφάλι του, <<Εσείς τι θα κάνετε, θέλετε να ετοιμάσω το αμάξι;>>. 

<<Όχι, θα μείνουμε μέσα σήμερα για παν ενδεχόμενο. Μόλις τελειώσουν ειδοποίησε με και φροντίσετε όλα να πάνε βάση του σχεδίου. Θέλω να ξεμπερδέψω με αυτή την κατάσταση μια ώρα αρχύτερα>> ο Άνταμ με κοιτάζει και έπειτα απομακρύνετε. Κλείνω τα μάτια μου και αφήνω την ανάσα που δεν ήξερα ότι κρατούσα τόση ώρα. Έφτασα στο τέλος. Αυτό είναι. Και τώρα τι κάνουμε Κινγκ;

Είναι μια ερώτηση που κάνω στον εαυτό μου εδώ και μέρες, εδώ και μήνες, τι σκατά σκοπεύω να κάνω αφού εξαφανίσω τα αποδεικτικά στοιχεία; Ο Τύπος και τα μίντια έχουν γεμίσει με δεκάδες δημοσιεύματα για την σχέση μου με την Γουέντι και η Τζωρτζίνα περιμένει την κατάλληλη στιγμή για να τους ρίξει την βόμβα σχετικά με τον γάμο μας, όμως όλα αυτά ήταν απλώς ένα σχέδιο. Έτσι δεν είναι Κινγκ; Ήταν μόνο ένα σχέδιο για να εξοντώσεις τον Σάτον και τίποτα περισσότερο, μέχρι τώρα.... 

Μέχρι την στιγμή που αυτή η αναθεματισμένη γυναίκα μπήκε ξανά στην ζωή μου, όλα ήταν τέλεια, ταχτοποιημένα και ξαφνικά ήρθαν τα πάνω κάτω. Στριφογυρίζει στο μυαλό μου όλη την ημέρα και το γεγονός πως δεν υποτάσσετε με κάνει να την θέλω περισσότερο. Με κάνει να θέλω να φτάσω μέχρι την άκρη της ψυχή της και να την κάνω δική μου, να την κάνω να λέει μόνο το δικό μου όνομα, αλλά όσο πιο κοντά της έρχομαι, τόσο περιπλέκετε η κατάσταση. 

Σηκώνομαι από την καρέκλα μου και βγαίνω από το γραφείο, ρίχνω μια ματιά στο υπνοδωμάτιο που είναι ακριβώς απέναντι, αλλά είναι άδειο. Μπαίνω μέσα και στην συνέχεια πάω στο μπάνιο, ανοίγω το συρτάρι και βγάζω από μέσα το μικρό κουτάκι που ανακαλύψαμε το πρωί. Το πιάνω στα χέρια μου και κοιτάζω το όνομα του καταστήματος, από το οποίο είναι αγορασμένο και η διεύθυνση του είναι εδώ στο Άσπεν. Για πιο λόγο η μητέρα μου να αγοράσει ένα τόσο πανάκριβο κόσμημα και να το αφήσει εδώ;