အခန်း ၄၆၅ ။ အစီအစဉ်တစ်ခု
ဖက်တီးက မြစ်နဲ့တစ်ပုံစံတည်း ဓာတ်ကြီးငါးပါး ဝိညာဉ်ကိုယ်ခန္ဓာအမျိုးအစားရှိတယ်။ သူ ဝိညာဉ်ချီကို ကောင်းကောင်းဆွဲဆောင်တဲ့အချက်ကလည်း အကူအညီဖြစ်သွားတယ်။ ဝိညာဉ်ချီ သူ့ကို တစ်စိတ်တစ်ပိုင်းအဖြစ် မှတ်ယူတာမို့ တုံ့ပြန်မှုတွေ ဖြစ်မှာမဟုတ်။ တခြားနည်းနဲ့ပြောရရင် သူက သူတို့မြစ်ကို ဖြတ်ဖို့အတွက် တံတားကောင်းတစ်စင်းပဲ။ အဲဒါက ကူယွဲ့ သူ့ကို နောက်ကျောကနေ ဒီလိုအားရပါးရ ကန်လိုက်တဲ့ အကြောင်းရင်းပါ။ ဂုဏ်ယူစရာ အကြောင်းရင်းဖြစ်ပြီး - ဒေါသမပါဝင်ဘူး
╮(╯▽╰)╭
သူတို့ မြစ်နဲ့မြူခိုးကို ဖြတ်သန်းပြီးတဲ့နောက်မှာ တောအုပ်ကြီးတစ်ခုကို တွေ့လိုက်ရတယ်။ မြင်သမျှက ကောင်းကင်ထိ ရောက်လုနီးပါး သစ်ပင်ရှည်ကြီးတွေ။ သူတို့ သစ်ပင်တစ်ပင်ရဲ့ထိပ်ဖျားကိုတောင် မမြင်ရဘူး။ တောထဲမှာတော့ သားရဲတွေရဲ့ အရှိန်အဝါအပြင် ယင်အရှိန်အဝါကိုလည်း ဝိုးတဝါး ခံစားနေရတယ်။
"မိစ္ဆာချီ" ကူယွဲ့က တုံ့ဆိုင်းသွားတယ်။ သူ သေချာစစ်ဆေးဖို့ ရပ်လိုက်တယ်။ အမှန်ပဲ - တကယ်ကို မိစ္ဆာချီ။ ဘာကြောင့် တောအုပ်တစ်ခုတည်းမှာပဲ မိစ္ဆာချီရော သားရဲချီရော ရှိနေရတာလဲ။ ဒါထူးဆန်းတယ်။ ကြည့်ရတာ မိစ္ဆာနဲ့သားရဲတွေက ဒီဘုံလေးမှာ ရောနှောနေကြပုံပဲ။ ပုံမှန်ဆို ဝိညာဉ်သားရဲတွေက အသိဉာဏ် မရှိပေမဲ့ သန်မာတယ်။ သသူတို့က အဆက်အဆံမလုပ်နိုင်ကြဘူး။ မိစ္ဆာတွေကတော့ လုံးဝကို ကွဲပြားတယ်။ မိစ္ဆာတွေက သဘာဝအရကောက်ကျစ်ကြတယ်။ အသိဉာဏ်တချို့ ရှိတဲ့သားရဲတွေပဲ မိစ္ဆာဖြစ်လာနိုင်တာ။ ဒါကြောင့် ဆက်ဆံပြောဆိုဖို့က ပြဿနာတစ်ရပ် မဟုတ်ဘူးပေါ့။ တောင်ဘက်ပိုင်းမှာ မိစ္ဆာချီရှိနေတယ်ဆိုတော့ ဆိုလိုတာ...။
ကူယွဲ့က နှုတ်ခမ်းထောင့်တွေ တွန့်သွားပြီး ရုတ်တရက် အကြံကောင်းရသွားတယ်။
ε(罒ω罒)з
ဝေါ~
အကြံတစ်ခု သူ့စိတ်ထဲ ပေါက်ဖွားလာရုံရှိသေး သူတို့ တောထဲကနေ ဟိန်းဟောက်သံကျယ်ကြီး ကြားလိုက်ရတယ်။ လေပြင်းတစ်ဝှေ့က သူတို့ဘေးက ဖြတ်သန်းသွားပြီး တောအုပ်ထဲက သစ်ပင်တွေ စတင်ပြိုကွဲလာတယ်။ နောက်ထပ်ဟိန်းဟောက်သံကြီး အပြီးမှာတော့ ကြီးမားတဲ့ မိစ္ဆာသားရဲကြီးတစ်ကောင် သူတို့ရှေ့ပေါ်လာလေရဲ့။
