အခန်း ၄၆၃ ။ သင်ကြားပေးရန် ဖက်တီးတောင်းဆို
သူတို့ကိုလာရှာတဲ့ ကျင့်ကြံသူတွေအားလုံး ထွက်သွားကြတယ်။ ဖက်တီး နောက်ဆုံးတော့ သူ့ပန်းကန်လုံးအလွတ်ကို ချလိုက်တယ် အဲတော့မှ သူ အပြည့်အဝခံစားမိတာ - သူ တော်ဝင်အထွတ်အမြတ်ဂိုဏ်းက လူတွေကို ကြောက်စရာမလိုတော့ဘူးပဲ။ သူက သွေးအင်းကွက်ကနေ အသက်ရှင်လျက် လွတ်မြောက်နိုင်မလားဆိုတာ စိုးရိမ်စရာမလိုတော့ဘူး။ သူ တစ်ယောက်ယောက် အရှင်လတ်လတ် ဝါးမျိုတာခံရမှာကို ကြောက်စရာမလိုတော့ဘူး။
သူ့ဘေးက သုံးယောက်ကို မော့ကြည့်ပြီးမှ အကြည့်ငုံ့သွားခဲ့တယ်။ တစ်ခဏနေတော့ သူက တစ်ခုခုကို ဆုံးဖြတ်ချက်ချလိုက်ပုံပဲ။ သူက ရုတ်တရက် ထရပ်ကာ စားပွဲဘေး ထွက်လိုက်ပြီးတော့ ဒူးထောက်ရပ်လိုက်တယ်။
"ကျေးဇူးတင်ပါတယ် အကြီးအကဲတို့ ကျွန်တော့်အသက်ကို ကယ်တင်ပေးတဲ့အတွက်" သူက ဦးတိုက်ကန်တော့တာ အရှိန်ပြင်းလွန်းတဲ့အတွက် မြေကြီးမှာ သူ့ခေါင်းနဲ့ တွင်းကြီးတစ်ခု ဖြစ်စေသွားတယ်။
"ကျွန်တော့် ပြန်ပေးဆပ်မှုတွေကို ဂရုမစိုက်တာ သိပါတယ်၊ ဒါပေမဲ့ ကျွန်တော့်အတွက် လုပ်ပေးခဲ့တဲ့ အရာအားလုံးကို ကျွန်တော် ထာဝရမှတ်မိနေမှာပါ၊ ကျွန်တော့်ကျင့်ကြံဆင့်က အင်မတန် နိမ့်ပြီး ထူးခြားတဲ့ခန္ဓာကိုယ်အမျိုးအစားကြောင့်သာ ဒီလိုဖြစ်နေဆာပါ၊ ကျွန်တော့်ပစ္စည်းတွေသာမရှိရင် အဲလူအုပ်ကြီးရဲ့ ဝါးမျိုတာကို ခံရပြီးတာကြာလောက်ပြီ၊ ဒါကြောင့်..." သူက ရုတ်တရက် ကူယွဲ့ဆီကြည့်လာတယ်။
"ဘယ်လိုကျင့်ကြံရမလဲဆိုတာ ကျွန်တော့်ကို ကျေးဇူးပြုပြီး သင်ပေးနိုင်မလား"
ကူယွဲ့ တန့်သွားကာ ဖက်တီးကို ခေါင်းစခြေဆုံး စစ်ဆေးလိုက်တယ်။
"ဆိုလိုတာ မင်းက အသက်ရှင်နေထိုင်ဖို့ ငါတို့အပေါ်မှီခိုချင်တယ်လား"
ဖက်တီးက အံကြိတ်ကာ နောက်ထပ်သုံးကြိမ် ဦးတိုက်လေတယ်။ သူ့အမူအရာက ဒီတစ်ကြိမ် အများကြီး ပိုလေးနက်တယ်။
"တောင်းဆိုတာ အတော်လေးများမှန်း ကျွန်တော်သိပါတယ်၊ ဒါပေမဲ့ ရွေးစရာမရှိလို့ပါ၊ ကျေးဇူးပြုပြီး ကျွန်တော့်ဆန္ဒကို ဖြည့်ဆည်းပေးပါ အကြီးအကဲတို့"
