အခန်း ၄၀၇ ။ ဧကရာဇ်ထံသို့ပေးစာ
ဝူတိဂိုဏ်း၏ အနောက်နန်းဆောင်။
"ပေါ်ပင်လယ်အမတစုဝေးပွဲလား" ကူယွဲက အခုလေးတင်ဝင်လာတဲ့ ယွီဟုန့်ကို အံ့ဩတကြီး ကြည့်လိုက်တယ်။ "အဲ့ဒါ ဘာလဲ"
"ပေါ်ပင်လယ်ရဲ့ တိုင်းပြည်ဧကရာဇ်တွေက အကြီးအကဲတို့ ပြန်လာပြီဆိုတာကြားတော့ ဧကရာဇ် သူ့ရာထူးကို ပြန်လာတာကို ဂုဏ်ပြုတဲ့အနေနဲ့ ပေါ်ပင်လယ် အမတစုဝေးပွဲကိုကျင်းပဖို့ တောင်းဆိုတဲ့ ပေးစာတစ်ဆောင် ဆက်သလာပါတယ်" ယွီဟုန်က သူ့လက်ထဲကစာကိုကမ်းပေးပြီး ရှင်းပြတယ်။
ကူယွဲ့စာပါ အကြောင်းအရာကိုကြည့်လိုက်ကာ ချက်ချင်းမျက်မှောင်ကြုံ့လိုက်တယ်။
"ဒီလိုအမတစုဝေးပွဲအကြောင်း ငါဘာလို့တစ်ခါမှ မသိခဲ့ရတာလဲ၊ ပြီးတော့ ဒီမှာရေးထားတဲ့ ပေါ်ပင်လယ် ရေကန်ဆိုတာ ဘယ်နေရာလဲ"
"အဲ့ဒါကောင်းကင်နန်းတော်ရဲ့အနောက်က အမတရေကန်ပါ၊ ဂိုဏ်းနဲ့ ကီလိုမီတာ အများကြီး ဝေးပါတယ်"
ယွီဟုန်က အနောက်ဘက်ကို လက်ညှိုးထိုးပြတယ်။ "အဲ့ဒီမှာ မသေမျိုးချီကနေ နှစ်ရာချီတိုင်း အမတရေပန်းတစ်ခု ပေါ်လာပါတယ်၊ ပြောကြတာတော့အထဲကမသေမျိုးချီက အမတသွေးကြောထဲကဟာတွေထက် ပိုပြီး ထူးတယ်တဲ့၊ အဲ့ကြောင့်အရင်တုန်းက ပေါ်ပင်လယ်ဘုရင်တွေက ပေါ်ပင်လယ် အမတစုဝေးပွဲကိုရာစုနှစ်တိုင်း ကျင်းပကြပါတယ်၊ သူတို့က ရေပန်းအရသာကို မြည်းကြည့်ဖို့အတွက် ပေါ်ပင်လယ်တစ်လျှောက်က တိုင်းပြည်တွေကို ဆုလာဘ်အနေနဲ့ ဖိတ်ကြားပါတယ်၊ ပေါ်ပင်လယ်ခရေပန်းပေါ်တဲ့နေရာက အရမ်းကို လှတဲ့ပန်းခင်းကြီး ရှိတဲ့နေရာပါ၊ ပြီးတော့ ရှုခင်းလည်းအရမ်းလှတယ်" ယွီဟုန်က ဆက်ရှင်းပြတယ်။
" တခြားတိုက်ကြီးက အမတတွေလည်းရှူစားဖို့အတွက်အဲ့ကိုမကြာခဏသွားကြတယ်၊ အဲ့ဒါကြောင့် ပေါ်ပင်လယ်စုဝေးပွဲက တဖြည်းဖြည်းချင်းနဲ့ ရာစုနှစ်တိုင်းဧကရာဇ်ကိုယ်တိုင်ကျင်းပတဲ့ ခမ်းနားတဲ့အမတစုဝေးပွဲကြီး ဖြစ်လာပါတယ်"
"ဒါဆိုဘာလို့ပြန်လည်ကျင်းပတာလို့ခေါ်တာလဲ၊ ငါတို့ထွက်သွားတဲ့နှစ်ထောင်ချီမှာ တစ်ခါမှ မကျင်းပဖူးဘူးလား"
