အခန်း ၄၅၇ ။ ခမ်းနားသောသဘင်
ကူယွဲ့ ဖက်တီးလိုသေမျိုးတစ်ယောက်က သဘာဝဥပဒေဖိအားနဲ့ ဘယ်လိုဆိုင်နေလဲ မသိဘူး။ သူက ကောင်းကင်တာအိုကို ဘုံတံခါးပိတ်ဖို့တောင် တွန်းအားပေးနိုင်တယ်။ ဒါပေမဲ့ ခုလောလောဆယိ သူတို့လူကို ပြန်သွားခေါ်ပြီး ကောင်းကောင်းလေ့လာရမယ်။ သူတို့ အနည်းဆုံးတော့ သူ့တည်နေရာကို သိတာ တော်သေးတယ်။
ကူယွဲ့ အားမကိုးရတဲ့ရှန်းရင်ကို အပြစ်တင်ရင်း သူတို့ ဖက်တီးကို ပထမဆုံး တွေ့ခဲ့တဲ့ တော်ဝင်အထွတ်အမြတ်ဂိုဏ်းရှိရာဘက် အပြေးသွားခဲ့ကြတယ်။ နောက်ဆုံးတော့ ဒုတိယမနက်ခင်းမှာ သူတို့ အရင်က အမတမြို့ပိုင်နယ်ထဲ ရောက်လာတယ်။
သူတို့အံ့ဩရလောက်အောင် မြို့အပြင်နဲ့အထဲက ဒီနေ့ အတော်လေး အသက်ဝင်နေတယ်။ ကျင့်ကြံသူတွေက လွန်ခဲ့တဲ့ရက်ပိုင်းနဲ့ယှဉ်ရင် အများကြီးပိုများနေတယ်။ ကူယွဲ့ ဇဝေဇဝါဖြစ်သွားကာ တော်ဝင်အထွတ်အမြတ်ဂိုဏ်းရဲ့ ဂိုဏ်းခွဲဆီ အပြေးသွားခဲ့တယ်။ ဒါပေမဲ့ သူတို့ အဲဘက်နဲ့နီးလာလေ လူတွေပိုများလာလေပဲ။အထူးသဖြင့် တော်ဝင်အထွတ်အမြတ်ဂိုဏ်းရှိရာ တောင်ခြေမှာ လမ်းက ကျင့်ကြံသူတွေနဲ့ အတော်လေး ပိတ်ဆို့နေတယ်။ အများစုက အုတ်မြစ်အခြေတည်နဲ့ ရွှေအမြုတေကျင့်ကြံသူတွေ ဒါပေမဲ့ဘယ်သူကမှ နတ်ဝိညာဉ်အဆင့်ထက် မကျော်လွန်ဘူး။ ဒီလူတွေက ၃ယောက်ကနေ ၅ယောက်အုပ်စုတွေနဲ့ စုဝေးနေကြတာ ဒါမှမဟုတ် တစ်ယောက်တည်း တရားထိုင်နေကြတာမျိုးပေမဲ့ အားလုံးက တူညီတဲ့ဘက်ဆီ မျက်နှာချင်းဆိုင်နေကြတယ်။ သူတို့တွေက တစ်ခုခုကို စောင့်နေပုံပဲ။
တောင်ပေါ်တက်ဖို့ ရည်ရွယ်ထားတဲ့ ကူယွဲ့ တိတ်တဆိတ် တုံ့ဆိုင်းသွားတယ်။ သူ ပြုံးကာ ဘေးကကျင့်ကြံသူကို မေးလိုက်တယ်။
"တာအိုရောင်းရင်း၊ ကျုပ် ဒီနေရာကို ကြုံကြိုက်လို့ဝင်လာတာပါ ဒီနေ့က ဘာနေ့လဲနဲ့ ဘာကြောင့် အဲလောက်စည်ကားနေရလဲ သိခွင့်ရှိမလား၊ တော်ဝင်အထွတ်အမြတ်ဂိုဏ်းမှာ တစ်ခုခု ကြီးကြီးမားမား ဖြစ်ခဲ့လို့လား"
"မင်း မသိဘူးလား" အဲဒီကျင့်ကြံသူက သူ့ကို အံ့ဩမှုတချို့နဲ့ ကြည့်လိုက်တယ်။
