အခန်း ၄၅၈ ။ သွေးအင်းကွက်နှင့် ဖက်တီး၏စတေးမှု
ဝဋ်ကြွေးချေခြင်းကို ဖြတ်သန်းနေတဲ့အဲလူက အတော်လေး နာကျင်နေပုံပဲ။ မိုးကြိုးအချက်၂၀အတွင်း သူ့အရေပြားက ပေါက်ပြဲနေပြီး အသားတွေပေါ်နေပြီ။ သူ့ပတ်လည်က ဓမ္မအသုံးအဆောင်တွေ အားလုံးကို သုံးစွဲပြီးပြီ။ သူ ကောင်းကင်ကမိုးကြိုးကို တောင့်ခံဖို့ ဝိညာဉ်ချီအလုံအလောက်တောင်မရှိ။
ကူယွဲ့က နည်းနည်းစိတ်ကုန်သွားတယ်။ သူ ချောချောမွတ်မွတ် ဖြတ်သန်းရမှာလို့ထင်ခဲ့တာ။ ခုပုံစံကို ကြည့်တာတော့ တခြားနည်းလမ်းသာမရှိရင် အမှုန့်အဖြစ်မပြောင်းလဲခင် မိုးကြိုး၁၀ချက်တောင် ခံနိုင်မှာမဟုတ်။
တကယ်ပဲ မိုးကြိုးငါးချက်အတွင်း သူ့ကိုယ်သူ မတောင့်ခံနိုင်တော့ဘူး။ မြေကြီးပေါ် လဲကျသွားကာ သူ့ကိုယ်ထဲကဝိညာဉ်ချီက စတင်လွင့်ပျံ့လာပြီး သူ့ကိုယ်ထဲက နတ်ဝိညာဉ်တောင် ပျောက်စပြုလာတဲ့ အရိပ်အယောင်ပြနေပြီ။ နောက်ထပ်ဝဋ်ကြွေးချေမိုးကြိုးက ကောင်းကင်ကိုဖြတ်လာပြီး သူ့နတ်ဝိညာဉ်ကို လုံးဝဖျက်ဆီးတော့မယ်။
ရုတ်တရက် မြေပြင်ကနေ အလင်းရောင် တောက်ပလာပြီး သူ့ခြေထောက်အောက်က သွေးကွက်က ချက်ချင်းအသက်ဝင်လာတယ်။ မျက်စိကျိန်းစရာအနီရောင်အလင်းက ကောင်းကင်ကိုတက်သွားပြီး သူ့အသက်ကို ယူမဲ့ မိုးကြိုးကို တန်းကာဆီးလိုက်လေတယ်။
"အာ" ကူယွဲ့ မှင်တက်သွားတယ်။ "စားဖိုမှူး ဒါဘာအင်းကွက်လဲ"
"သာမန်အကာအကွယ်အင်းကွက်ပါ" စားဖိုမှူးလည်း ခေါင်းညိတ်ကာ မျက်မှောင်ကြုတ်လိုက်တယ်။
ဒါ ထင်ယောင်ထင်မှားဖြစ်မှုလား။ ဘာကြောင့် ခုလေးတင် အင်းကွက်အလင်းရောင်က ဝဋ်ကြွေးချေမိုးကြိုးရဲ့ အင်အားကို လျှော့လိုက်တဲ့ပုံ ပေါ်ရတာလဲ။
သူတို့ သေချာမစဉ်းစားနိုင်ခင် မိုးကြိုးတွေ တစ်ခုပြီးတစ်ခု ကျဆင်းလာပေမဲ့ အားလုံးကို အကာအကွယ်က ကာဆီးပြီး အထဲကလူကို အန္တရာယ်ကြီးကနေ ကယ်တင်ထားလေတယ်။ ဝဋ်ကြွေးချေမှုကို ဖြတ်သန်းနေတဲ့ ကျင့်ကြံသူက နားဖို့အခွင့်အရေးရပြီး သူ့ကိုယ်ပေါ်က ဒဏ်ရာတွေက သိသိသာသာအရှိန်နဲ့ ပြန်သက်သာလာတယ်။ သူက ဝဋ်ကြွေးချေမိုးကြိုးထဲက ဝိညာဉ်ချီနဲ့ သူ့ကိုယ်ကို ပြန်ပြုပြင်လေတယ်။ ခဏအတွင်း သူ့ပေါ်က ဆိုးဆိုးရွားရွားဒဏ်ရာတွေက အတော်လေး ပျောက်ကွယ်သွားခဲ့ပြီ။
