အခန်း ၄၈၃ ။ ခုံသမာဓိအဖြစ် ဟော်ရန်နန်း
ဖက်တီးက တောင့်ခဲသွားကာ ကြီးမားတဲ့ဖိအားတစ်ခုက သူ့ကို ရုတ်တရက် တိုက်ခိုက်လာတာ ခံစားမိလိုက်တယ်။ လူတစ်ယောက် မတောင့်ခံနိုင်တဲ့ အရှိန်အဝါမျိုးသယ်ဆောင်လာတာ။
ဆိုးဆိုးဝါးဝါးဒဏ်ရာရခဲ့တဲ့စွင့်ယွီက ရုတ်ခြည်း ပစ္စည်းတစ်ခု ထုတ်လာပြီး သူ့မျက်လုံးထဲက မှုန်မှိုင်းနေတဲ့အကြည့်က အရှင်လက်လက် အရေခွံခွာချင်တဲ့ပုံနဲ့ အစားထိုးသွားတယ်။ အစိမ်းရောင်ထီးတစ်ချောင်းက လေထဲ ရုတ်တရက် ပေါ်လာပြီး အဖြူရောင်အလင်းဝိုင်းနေကာ ပြင်းထန်တဲ့ ဖိနှိပ်မှုက ပတ်ဝန်းကျင်မိုင်ရာချီကို ဖြတ်ပြေးသွားခဲ့တယ်။ ကျင့်ကြံသူတွေရော၊ မိစ္ဆာတွေပါ ကြောက်လန့်တကြားဖြစ်ကုန်တယ်။ တစ်ချက်ကြည့်ရုံနဲ့ ဒီထီးက သေမျိုးဘုံကပစ္စည်း မဟုတ်ဘူးဆိုတာ ပြောနိုင်တယ်လေ။
"ဝိညာဉ်ဖမ်းထီး" ဖက်တီးက ယိုင်နဲ့သွားပေမဲ့ ရှောင်ဖို့ နောက်ကျလွန်းသွားခဲ့ပြီ။
"သေစမ်း" ကူယွဲ့ ဆဲရေးလိုက်တယ်။ သူ့ကို မနိုင်ချိန် တကယ်ပဲ အမတဓမ္မလက်နက်ကို သုံးတယ်ပေါ့လေ၊ သူတို့က သူ့ကို လူသေတစ်ယောက်အနေနဲ့ ခေါ်သွားမှာလား။
သူ ချက်ချင်း မတ်တတ်ရပ်လိုက်ကာ ပြန်တိုက်ထုတ်မို့ရှိသေး ဘေးမှာရှိတဲ့ရှန်းရင် ပြန်ဆွဲထားတာ ခံလိုက်ရတယ်။
"ဖေဖေနျို"
ထီးပေါ်က မသေမျိုးချီက ဖက်တီးကို တိုက်ခိုက်တော့မို့ရှိသေး ဘုရားစာရွတ်သံက ကောင်းကင်ဝင်ရိုးစွန်းကနေ ပေါ်လာပြီး ချက်ချင်း ထီးရဲ့ အကြမ်းဖက်မှုကို ဆုတ်ဖြဲပစ်လိုက်လေတယ်။
"မြတ်စွာဘုရား"
လူတိုင်း ခေါင်းလောင်းသံတွေကို ကြားလိုက်ရပြီး ကျားရှားဝတ်ထားတဲ့ ကတုံးနဲ့ လူတစ်ယောက်က ကြာပန်းစင်မြင့်တစ်ခုပေါ် ပျံသန်းလာရင်း သူ့ကိုယ်ကနေ ရွှေရောင်အထွတ်အမြတ်အလင်းတွေ တောက်ပနေတာကို မြင်လိုက်ရတယ်။ ကြည့်ကောင်းတဲ့ ကျင့်ကြံသူတွေနဲ့ယှဉ်ရင် သူ့ရုပ်ရည်က အင်မတန်သာမန်ဆန်ပေမဲ့ သူ့မျက်ခုံးနှစ်ဖက်ကြားက အစက်အပြောက် ဟင်္သာပြဒါးသာ ထူးထူးခြားခြား ထင်းနေပြီး သူ့တစ်ကိုယ်လုံးက သနားညှာတာမှု အရှိန်အဝါ လွှမ်းခြုံထားလေရဲ့။
