Fire (NL)

10. Sofie

Hoping my feelings, they would drown

But they never did, ever lived, ebbin' and flowin'

Inhibitid, limited, 'til it broke open, and it rained down

Believer - Imagine Dragons

Diezelfde lekkere oriëntaalse geur als toen de jongens in de auto stapten, is het hele weekend al onmiskenbaar aanwezig in de badkamer die ik met Jay deel. Zoals verwacht heb ik hem de rest van het weekend niet meer gezien, maar ik hoorde wel af en toe zachte geluiden in zijn slaapkamer. Ik vind het nog steeds niet makkelijk om een badkamer te delen met een vreemde, in het bijzonder met een vreemde man, maar het systeem om de deur van de ander op slot te doen op de momenten dat de een de badkamer gebruikt, werkt tot nu toe perfect. Toch heb ik gewacht tot Jay naar Tilburg vertrokken was om een bad te nemen. Ik draai de kraan van het bad open en giet er een rijke scheut badschuim in. Ik ben van plan om van dit me-time momentje te genieten. Ik had gisteren een wandeling in het dorp gemaakt en in de supermarkt een vanille geurkaars gekocht, samen met de fles badschuim en een nieuwe douchegel. De mannelijk geurende zeep waar ik me al de hele week mee gewassen heb, heeft plots een gezicht gekregen en het idee me nog langer met dezelfde douchegel als Jay te wassen deed iets geks met me. Dit, samen met het vooruitzicht om eind deze maand meer over te houden gezien ik geen huur hoeft te betalen, maakt dat ik deze uitgave voor mezelf wel te verantwoorden vond. Ik laat me langzaam wegzakken in het warme water terwijl de geur van mijn kaars zich soepel vermengt met de achtergebleven componenten van Jays kruidige parfum. Mijn nek vindt steun bij het heerlijke badkussentje dat precies zacht genoeg is. Ik sluit mijn ogen en voel de spanning uit mijn spieren glijden. Na een tijdje besluit ik dat het tijd is om mezelf te wassen. Ik vind het aanraken van mijn lichaam, in het bijzonder mijn borsten en mijn vagina, nog steeds vervelend, dus daar ga ik snel over met het zachte washandje. De plekken op mijn heupen zijn nog steeds zichtbaar, hoewel ze nu een lichtere tint hebben aangenomen. Waar ze eerst een diepe paarse kleur hadden, zijn ze nu vervaagt tot een zachtgroene kleur. Als ik er te lang naar kijk, word ik overmand door afschuw. Ik wil mijn gedachten opnieuw naar een vredige plek sturen om rust in mijn hoofd te creëren terwijl ik de shampoo inmasseer, maar de stilte om me heen lijkt mijn negatieve gevoelens alleen maar sterker te maken. Ik raak steeds gefrustreerder omdat een bad nemen voor mij gelijk stond aan een moment van pure rust en dit weer iets is om toe te voegen aan het lijstje met zaken die Ben voor me verkloot heeft. In een laatste poging om te kalmeren laat ik mijn hoofd opnieuw rusten tegen het badkussentje terwijl de conditioner zijn werk doet. Het warme water tegen mijn blote huid voelt niet langer troostend aan, ondanks mijn hoop op ontspanning voel ik me steeds meer geïsoleerd en verloren in mijn eigen emoties.

Op dinsdag ontbijt ik voor de eerste keer samen met de rest van het gezin, Jeff heeft niet eens koffie nodig om wakker te worden. Die is alweer aan het ratelen over welke lessen hij vandaag heeft. Ik luister maar met een half oor. Mijn eten smaakt me niet echt door de vervelende zenuwkriebels in mijn buik. Ik moest vandaag al drie keer het toilet opzoeken. Ik hoop maar dat het beter gaat zodra ik gezien heb waar ik aan het werk kan.

'Sofie?'

Mijn lepel klettert in mijn kommetje yoghurt.

Jeff vindt het allemaal weer erg grappig en tikt mijn knie aan met de zijne. 'Je was weer in een andere wereld,' fluistert hij.

Koen maakt oogcontact met me en de manier waarop hij naar me glimlacht zorgt ervoor dat de zenuwen iets gaan liggen. 'Je kan vandaag meerijden met mij. We vertrekken over tien minuten, goed?'

Onderweg naar de huisartsenpraktijk zeggen Koen en ik niet veel. Het is ons eerste moment alleen en toch voelt de stilte ook niet als vervelend aan. Koen is een van die mensen die je door middel van zijn rustgevende uitstraling woordeloos op je gemak kan stellen.