Fire (NL)

9. Jay

Sick of being tired and sick of waiting

For another kind of fix

The dammage is damning me down, down, down

Runnin' - Adam Lambert

'Hey, hoe was je weekend? Viel Cinderella mee?' Mats valt meteen met de deur in huis zodra hij bij me in de auto stapt. Zijn bruine haar, dat begint te krullen nu hij het iets langer draagt, valt nonchalant over zijn voorhoofd terwijl hij me nieuwsgierig aankijkt.

'Cinderella, hoe kom je er toch op...' Ik schud mijn hoofd en richt mijn blik op de weg terwijl ik mijn richtingaanwijzer aanzet.

'Nou ja, ze is je stiefzus toch.'

'Vergelijk je mij en Jeff dan met Anastasia en Drizella?'

Mats houdt het niet meer. 'Sorry man, ik zie je zo in een groene japon voor me.' Wanneer hij uitgelachen is, is het onderwerp helaas nog niet van de baan. 'Nee, serieus, hoe was het?'

Ik haal mijn schouders op. 'Ze viel wel mee,' mompel ik.

'Is dat alles wat je erover te zeggen hebt?'

'Wat wil je horen dan? Ik ben niet veel over haar te weten gekomen.'

Hij krabt achter zijn oor. 'Plan mislukt dus.'

Ik kijk mijn kamergenoot vragend aan.

'Komaan Jay, je bent amper thuis geweest de voorbije maanden en nu zij opduikt besluit je opeens eens een weekend naar Waterdijk af te zakken.'

Fuck, hij kent me beter dan ik dacht.

'De volgende keer neem jij maar weer de trein.'

Ik zucht. Even overweeg ik om er niet verder op in te gaan, maar uiteindelijk begin ik dan toch maar te vertellen wat me bezighoudt. 'Er is iets met haar, iets waardoor ik denk dat haar iets overkomen is.' Terwijl ik het uitspreek, raak ik daar steeds meer van overtuigd. De verminkte pols van Sofie liet me het hele weekend niet los en ik heb het gevoel dat ze mij bewust probeerde te ontlopen omdat ze weet dat ik de littekens opgemerkt heb. Ook de manier waarop ze haar hand uit die van mij wegtrok is me bijgebleven. Onderweg naar Weert hoorde ik dat mam en pap het over Sofie hadden. Het lijkt erop dat mam ook niet zoveel meer weet over wat Sofie de laatste tien jaar van haar leven deed, maar zowel mam als pap koesteren geen argwaan ten opzichte van haar. Mam leek zelfs goed te begrijpen waarom Sofie het contact liet verwateren, waardoor ik denk dat ze zelf ook misschien niet zoveel moeite deed om het contact optimaal te houden. Als er een ding is dat ik voor mezelf zeker weet is dat ik mijn kinderen altijd op de eerste plaats zal zetten, net zoals pap heeft gedaan.

Ik voel Mats' gefixeerde blik op me, hij is meteen alert door mijn woordkeuze. 'Waardoor denk je dat? Wat heb je gezien?'

Mats en ik deden de voorbije jaren dezelfde studie. Hij volgt nu een master Klinische Forensische Psychologie en we hebben samen diagnostiek en dialogische vaardigheden, niet gek dus dat hij doorvraagt.

'Er hangt een vreemde spanning tussen ons die gelukkig niemand anders lijkt op te merken. Eerst dacht ik dat het wederzijds wantrouwen was, maar eigenlijk was ik vrij snel gerustgesteld dat ze geen slechte bedoelingen heeft. Ze lijkt erg kwetsbaar en onzeker.'

'Is het niet normaal om onzeker te zijn na een verbroken relatie?' vraagt hij zich luidop af.

'Tijdens het vrij podium vrijdag hadden we een aantal seconden oogcontact. Hoewel het vrij donker was, zag ik dat haar dat nerveus maakte.'