Fire (NL)

12. Jay

Oh give me that fire

Burn burn burn

Fire - Barns Courtney

Ik parkeer mijn Dodge Ram bij het bijgebouw. Ik neem mijn reistas vanop de achterbank terwijl mijn oog op Jeff valt die met houtblokken sleurt. Ik sla mijn tas over mijn rug zodat ik hem kan helpen.

'Hey man, thanks voor de hulp.' Hij glimlacht gemeend naar me. De laatste tijd had ik tijdens onze telefoongesprekken de indruk dat hij zich soms verschool achter zijn vrolijke grapjes, maar blijkbaar heeft onze tijd samen vorige week hem deugd gedaan.

'Sofie was nieuwsgierig naar het haardvuur. Ze heeft nog nooit bij een echt brandend haardvuur gezeten. Kun je het geloven?'

Daar gaat mijn euforie dat ik ervoor verantwoordelijk kon zijn dat hij vrolijker oogt. Ons nieuwe gezinslid is duidelijk goed op weg zijn nieuwe favoriet te worden. Ik vind het ergens wel fijn dat hij niet zo eenzaam is terwijl ik weg ben, maar de spat jaloezie die ik vorige week al dacht te voelen, borrelt nu nog heftiger.

Nadat ik de houtblokken op zijn plaats heb gelegd, breng ik mijn vuile was naar het washok. Ik steek alles samen in de wasmachine en zet het korte programma aan. Zo kan ik zondagavond alles proper terug meenemen. Wanneer ik de rest van mijn bagage in mijn kamer gedropt heb, besluit ik nog wat tijd met Jeff door te brengen voordat we naar beneden gaan om samen te eten. Hij zit zijn huiswerk te maken en ik ga naast zijn uitgespreide papieren op zijn bureau zitten. Hij stopt met zijn wiskundetaak, schuift zijn bureaustoel naar achteren en kijkt naar me op. Ik hou ervan om die blik in zijn ogen te zien, afwachtend maar tegelijk geamuseerd. Het is veel te lang geleden dat we samen nog eens een echt gesprek hadden en hij voelt heel goed aan dat dat is waarom ik hier ben. Hij is niet van plan het me gemakkelijk te maken door zelf het gesprek te starten.

'Hoe gaat het hier?' vraag ik hem, het is een open vraag en daarmee kan hij de richting van het gesprek bepalen, maar hij kaatst de bal al snel terug.

'Alles onder controle, wat brengt jou hier?'

Ik ben wat van mijn stuk gebracht doordat Jeff regelrecht naar de reden vraagt dat ik hem opzoek. 'Ik vond het tijd voor een goed gesprek.' Ik kan niet anders dan eerlijk zijn, want dat is waarom het altijd zo goed werkt tussen ons. We kunnen alles kwijt bij elkaar. We weten dingen van elkaar die mam en pap niet weten. 'Het is te lang geleden dat ik tijd voor je gemaakt heb.'

'Ah, je meent het?' Jeff doet zijn best om niet te lachen, maar ik zie dat zijn mondhoeken iets omhoog gaan. 'Ik had vorig weekend al door dat je tot dat besluit zou komen.'

Ik graai met mijn handen door zijn verwarde haar en por met mijn tenen in zijn zij.

'Opa is er dan niet meer Jay, ik ben hier wel. Ik ben oud genoeg om ook de dingen te horen waar jij het moeilijk mee hebt en niet alleen om de leuke broer te zijn.' voegt hij er opeens serieus aan toe.

Ik knipper even met mijn ogen. Fuck, waar is dat kleine grappige broertje van me naartoe?

'Jij was voor mij wat opa voor jou was en toen opa stierf was ik niet alleen mijn opa kwijt, maar ook mijn grote broer.' Deze woorden missen zijn uitwerking niet en tranen springen in mijn ogen.

Hij veert op uit zijn bureaustoel, slaat zijn armen om me heen en ik geniet van deze knuffel met mijn broertje. Oma vond het belangrijk om onze genegenheid niet te verstoppen voor elkaar. We zijn altijd al emotionele types geweest en al werden we door pap alleen grootgebracht, toch speelden oma en opa een grote rol in onze opvoeding.

'Hoe gaat je studie?' vraagt hij me wanneer hij terug op zijn bureaustoel gaat zitten.

'Volgende maand heb ik tentamens en daarna ben ik een paar weken thuis. Dan zit je een hele tijd met mij opgescheept.'