Fire (NL)

5. Jay

Look, I've been trough so much pain and it's hard to maintain

Any smile on my face, 'cause there's madness on my brain

So I gotta make it back, but my home ain't on the map

Gotta follow what I'm feeling to discover where it's at

Home - Machine Gun Kelly, X Ambassadors, Bebe Rexha

Eigenlijk had ik geen zin om dit weekend terug te rijden naar Waterdijk, maar mijn broertje liet me begin deze week weten dat we een logee hebben. Sofie, de dochter van Lien, komt een tijdje bij ons wonen. Ze heeft na bijna tien jaar besloten om haar moeder terug in haar leven toe te laten. Ik vertrouw het zaakje niet en wil met eigen ogen zien wat voor iemand ze is. In principe zie ik altijd de goede eigenschappen bij een persoon, maar ik kan gewoon niet begrijpen waarom je je eigen moeder uit je leven zou bannen op je dertiende. Gezien we slechts een logeerkamer hebben, slaapt ze in de kamer tegenover die van mij en moeten we de badkamer delen. Lien heeft zich daar al tig keer voor verontschuldigd sinds ik geappt heb dat ik dit weekend naar huis kom. Sinds de start van het academiejaar ben ik amper thuis geweest, dus ik neem haar niets kwalijk en snap dat ze Sofie die kamer gaf. Ik heb haar gerustgesteld dat we het wel redden, het is tenslotte maar voor twee dagen. Volgens Jeff is ze erg teruggetrokken en was ze de voorbije dagen ziek waardoor ze zich niet liet zien. Het is nog maar de vraag of ik haar dus wel zal ontmoeten dit weekend.

Tijdens de anderhalf uur durende rit naar huis. kan ik er alleen maar aan denken dat ik mijn broer Jeff vanavond opnieuw teleur zal stellen. Elke eerste vrijdag van de maand is er bij Strandhuys vrij podium. Daar gingen Jeff en ik altijd heen sinds Isabel er zo'n vier jaar geleden mee gestart is. Tot deze zomer hadden we nooit een editie gemist. Die eerste vrijdagen van de maand waren echt iets van ons twee. Het waren momenten waarop wij samen de hele ruimte innamen, maar ik vermoed dat we ook de aandacht van de aanwezige meisjes trokken. En mijn broertje mist die avonden. Maand na maand groeide de opkomst bij Strandhuys. De podiumprésence die mijn broer kan neerzetten zit daar zeker voor iets tussen, ook al was hij pas dertien bij ons eerste optreden. Eigenlijk zou hij qua showgehalte een betere leadzanger zijn dan ik, maar ik zing beter dan hij. Bovendien is het ontzettend moeilijk om te drummen en te zingen tegelijk.

'Het ruikt hier weer heerlijk!' fluister ik mam toe en ik geef haar een knuffel ter begroeting. Jeff komt net de keuken binnen wanneer ik iets te drinken wil pakken. Hij klopt me op mijn schouder en omarmt me dan stevig. Hij mag dan wel vier jaar jonger zijn, hij is minstens vijf centimeter langer dan ik, wat wel mooi meegenomen is voor hem gezien hij basketbal speelt.

'Ik dacht dat je de weg niet meer vond naar Waterdijk,' sneert hij wanneer hij een cola uit de ijskast neemt.

Ik zucht en rol met mijn ogen terwijl mam naar me knipoogt. 'Kan ik je nog ergens mee helpen?' vraag ik haar.

'Nee hoor, lieverd.'

Ik wil net naast Jeff gaan zitten wanneer pap binnenkomt.

'Jay, jongen, ik ben blij dat je er weer bent.'

'Herken je hem wel met die fuzzy-wuzzy gezichtsdecoratie?' plaagt Jeff.

Ik wrijf met mijn hand over mijn kaak. Ik heb me al drie dagen niet geschoren en vind het zelf ook wel leuk staan.

'Dat stoppelbaardje staat je goed,' stelt pap me gerust. Nadat hij me omhelsd heeft, neemt hij schuin tegenover me plaats.

'Hoe staat je club ervoor?' vraag ik Jeff. Hij speelt basketbal bij de U19 van Zorg en Zekerheid Leiden en het seizoen is volop aan de gang.

'We staan derde in het klassement. Hopelijk kunnen we nog een plaats stijgen voor de winterstop.'

'Niet te overmoedig worden, jij.'

'Ik ben alleen maar ambitieus, pap, anders is er toch niets aan. En -'

Wanneer Jeff stilvalt en zowel hij als pap over me heen kijken, draai ik me langzaam om. Ik kijk recht recht in de ogen van een jonge vrouw. Ze draagt een wijde donkergrijze broek met bijpassende sweater die er zacht en warm uitziet. Waarschijnlijk komt ze net onder de douche vandaan, want haar donkere haren, die ze in een vlecht draagt, zijn nog nat. Haar lippen zijn iets voller dan die van Lien, maar het zijn vooral haar groene ogen die ervoor zorgen dat ik mijn blik niet kan losmaken van haar. Die kleur zou verboden moeten zijn.

Ik sta op om mezelf voor te stellen. 'Hoi, ik ben Jay.' Ik ga voor haar staan en steek mijn hand naar haar uit.

Ze kijkt me met grote ogen aan en lijkt op haar hoede. 'Sofie.'

Een tinteling glijdt naar mijn maag wanneer ik haar koude hand, die als een ijsbloem mijn huid streelt, in de mijne neem. Het lijkt erop dat prinses Elsa stiekem wat glitter aan haar pijlen heeft toegevoegd, want in mijn buik fladdert meteen een vleugje interesse. Ik ben vrij goed in het inschatten van mensen. Hoewel ik sceptisch was tegenover haar aanwezigheid hier, moet ik toegeven dat de blik die in haar ogen huist geen kwade bedoelingen uitstraalt. Ze straalt een en al onschuld uit en net daar ben ik niet gerust in.

Ik maak mijn blik los van haar en merk Jeff zijn geamuseerde blik op wanneer ik terug plaatsneem aan tafel.

Sofie twijfelt zichtbaar even waar ze gaat zitten, maar besluit dan naast me plaats te nemen. Ze friemelt wat aan de mouw van haar sweater.

Pap redt ons van de stilte door te informeren naar hoe ze zich voelt en mam dient de soep op.

'Champignonroomsoep,' zegt ze samenzweerderig tegen me. Mijn favoriete soep, niet toevallig dat ik die voorgeschoteld krijg vandaag.

Voor het geval ik het nog niet door had, ze hebben me gemist.