Fire (NL)

13. Sofie

Well I don't know your secrets, I'm no visionary

Yeah, I don't know your story, but I like what I see

Own my mind - Måneskin

Jeff heeft woord gehouden en ervoor gezorgd dat ik eindelijk kan ervaren hoe het is om bij een knetterend haardvuur te zitten. Heet, dat is het. Ik begrijp niet waarom niemand me daarvoor gewaarschuwd heeft. Het eerste half uur was het zalig, maar vanaf het moment dat Jay beneden kwam en met zijn boek bij mij op de bank kwam zitten, gleden de zweetdruppels zo tussen mijn borsten. Ik voel me nog steeds schuldig dat ik Jay in gedachten met ontbloot bovenlijf voor me zag tijdens Jeff zijn drumsessie. Door de manier waarop hij me zopas bekeek, voelde het alsof hij recht mijn ziel inkeek met zijn diepblauwe ogen. Alsof hij mijn fantasie kon aflezen in mijn blik. Gelukkig is het boek dat ik nu aan het lezen ben goed opgebouwd en zorgt de ingewikkelde verhaallijn ervoor dat ik mijn aandacht erbij moet houden. Ik heb altijd heel erg van lezen gehouden, maar tijdens mijn relatie met Ben heb ik daar minder tijd aan besteed. Ben hield er niet van dat ik zat te lezen toen hij thuis was omdat hij dan aandacht wilde. Sinds ik hier ben en ik niemand heb om rekening mee te houden, merk ik weer hoe bevrijdend het is om in een fictieve wereld op te kunnen gaan. Mijn moeder en Koen zijn in gesprek en Jeff ligt ondertussen zachtjes te ronken op de bank, maar dat stoort me niet. De aanwezigheid van Jay is moeilijker te negeren. Onbewust dwalen mijn ogen maar al te vaak naar hem af. Ik weet dat hij me ook regelmatig bekijkt, zelfs tijdens het koken. Hij heeft zich deze ochtend geschoren, want de stoppels van vorige week zijn nergens te bespeuren. Zijn intense blik heeft er echter niet onder te lijden, want het is net alsof elke plek van mijn huid waar zijn oog op valt meteen in brand komt te staan. Door de hitte kan ik niet anders dan mijn trui uittrekken als ik niet als een lafaard wil overkomen door meteen naar boven te vluchten. Gelukkig zijn mijn polsen afgeplakt zodat de littekens niet zichtbaar zijn.

Koen besluit Jeff wakker te maken wanneer hij samen met mam de fles wijn leeggedronken heeft. Jay nam ook een glas, maar ik zie dat hij het nog maar voor de helft op heeft. Mijn thee is ook nog niet helemaal op en aangezien het vuur ondertussen iets minder hevig brandt doordat er al een tijdje geen houtblokken meer aan toegevoegd zijn, kies ik ervoor nog even te blijven zitten. Ik besluit net als Jay met mijn voeten op de bank te gaan zitten maar had de afstand verkeerd ingeschat waardoor onze voeten elkaar raken. Jay kijkt op van zijn boek.

'Sorry,' breng ik verstikt uit terwijl hij zijn boek dichtklapt en naast zich neerlegt. Hij strekt zich uit om zijn glas wijn van de tafel te nemen zonder zijn voeten bij die van mij weg te halen. Ondanks de warmte van het vuur gaat een rilling langs mijn ruggengraat. Ik hou mijn adem in terwijl ik zijn reactie afwacht.

'Geeft niet.' Zijn rustige antwoord en de manier waarop hij me zonder aarzelen blijft bestuderen doen mijn hartslag versnellen. Dat is de enige reden waarom ik mijn voeten stil naast die van hem laat liggen. Ik wil hem niet opnieuw laten merken wat zijn aanraking met me doet. De plaats waarop onze voeten elkaar raken voelt aan als een smeulend vuur. Ik ben alert voor elke onverwachte beweging van hem. Hij lijkt erg ontspannen en op zijn gemak te zijn - in tegenstelling tot mij. Zijn diepblauwe ogen staan helder en hij drinkt zijn wijn niet gulzig op zoals Ben met alcohol omging. Niets wijst er op dat hij zichzelf niet onder controle kan houden, hij lijkt bewust te genieten van dat ene glas. Ik stel mezelf gerust dat ik niet alleen ben in dit huis en dat mijn moeder me nooit een badkamer zou laten delen als ze Jay niet zou vertrouwen. Zij kent hem tenslotte sinds hij een tiener was.

'Ben jij mijn moeder al snel mam gaan noemen?' De woorden schieten mijn keel uit voordat ik hier goed over heb kunnen nadenken en ik heb meteen spijt van de manier waarop dit overkomt. Jay lijkt er echter niet van onder de indruk en geeft al snel antwoord.