💦ဤမျက်ရည်စက်လေး....ခရီးဆုံးသည်အထိ💦
__________________________________________
Part _ 12
"ဆက်ဆက်ကို သိလားဟင် အဲဒါ ဟန်လေး အိမ်နာမည်တို့ ဒါမှမဟုတ် ငယ်ငယ်က နာမည်လားဟင် "
"ချလွမ်း"
ရဲရန်ထွဋ်လက်ထဲက ဟင်းခပ်ဇွန်းက အောက်ကြမ်းပြင်ပေါ်သို့ ပြုတ်ကျသွားပြီး ထွဋ်မြတ်နိုးဟန်ကို မျက်လုံးပြူးကာ ကြည့်နေမိရင်း ချက်ချင်း မျက်နှာကို ပြင်လိုက်ကာ...
"ဘယ်က ဆက်ဆက်လဲ "
"ဒါဆို ဟန်လေး ငယ်ငယ်က ကိုကြီးကို ကိုကိုလို့ရော ခေါ်လားဟင် "
"ဟင်"
"ကိုကြီး"
"ဟန် ...ဟန်လေး ဘာတွေလာမေးနေတာလဲ"
မျက်နှာကို အတည်ငြိမ်ဆုံး ဟန်ဆောင်လုပ်ယူကာ တုန်နေသော လက်ကို ဟန်လေးမမြင်အောင် နောက်သို့ ဖွက်လိုက်ရင်း
အနီးဆုံး ခုံတစ်လုံးမှာ ဝင်ထိုင်လိုက်ရသည်....
" ဟန်လေးမေးတာ ဖြေလေ ကိုကြီး "
"ညည်းလေး မေးတာ ကျုပ်မှ နားမလည်တာ ဘာတွေ လာမေးနေမှန်းကို မသိဘူး "
ကိုကြီးရဲ့ အဖြေကြောင့် ဟန်လေး ကိုယ်တိုင်လည်း သက်ပြင်း ခပ်ရှည်ရှည်လေးချလိုက်ရင်း...
"ဟင်းးးးး ဟုတ်မှာပါလေ ဟန်လေးက အဆက်အစပ် မရှိတဲ့ အိမ်မက်တွေ မက်နေတာ"
ဟန်လေးစကားကြောင့် ရဲရန်ထွဋ် မျက်လုံး ပြူးသွားကာ...
"အိမ်မက်ဟုတ်လား ညီမလေး ဘာ... ဘာအိမ်မက်လဲ "
"ခဏခဏမက်နေတာ ကိုကြီးရဲ့ စပြီး မက်ဖူးတာက ဖေဖေ့ဆီကိုလာ ဆိုပြီး မက်တာ ဒါပေမယ့်လေ ဖေဖေက ဟန်လေးဖေဖေလည်း မဟုတ်ဘူး နောက်ပြီး ဆက်ဆက်ဆိုတဲ့ ကလေးမလေး တစ်ယောက်ကလေ ဟန်လေးရဲ့ ငယ်ရုပ်နဲ့ အတူတူပဲ အိမ်မက်ထဲမှာ စကားပြောရင် ဆက်ဆက်လို့ပဲ သူ့ကိုယ့်သူ ပြောတာ ပြီးတော့ အဲဒီဆက်ဆက်နားမှာ ကိုကို တစ်ယောက် ရှိတယ် "
ရဲရန်ထွဋ်ရင်ထဲမှာ ပူနေပြီး ပျာလောင်ခတ်နေတာကို မပေါ်လွင်အောင် မနည်းဖုံးဖိနေရလေသည်....အိမ်ရောက်ခါစက ကိုကို့ဆီပို့ပေး မေမေ့ဆီပို့ပေးဆိုတဲ့ အသံလေးကို နားထဲမှာ ပြန်ကြားယောင်လာကာ တစ်ကိုယ်လုံး တရှိန်ရှိန် ပူနေပြီး ရင်ဘတ်ထဲ မွန်းကြပ်နေတာ ရှေ့က ကလေးလေး သိရဲ့လား...
YOU ARE READING
💦ဤမျက်ရည်စက်လေး....ခရီးဆုံးသည်အထိ💦
Romanceကိုယ်က မင်းရဲ့နေမင်းကြီး မဖြစ်ရရင် နေပါစေ ....နေဝင်စားတဲ့လတော့ မဖြစ်ချင်ဘူးကွာ.... ကိုယ့်အလင်းရောင်နဲ့ မင်းရဲ့အကြည့်လေး ခလုတ်တိုက်မိရင်ကို ကျေနပ်ပါပြီ....... Start date _Oct 29 2024 End date _
