Part _ 43

25.9K 1K 82
                                    

💦ဤမျက်ရည်စက်လေး....ခရီးဆုံးသည်အထိ💦
__________________________________________
Part _ 43

"စကားပြောတာ လူပါးမဝပါနဲ့ အဲဲဒီပတ်ဝန်းကျင်က ဘယ်သူလဲ မထူးဝင့်ထည်လား"

"ဘာ"

"ပထမဆုံးတစ်ခါ ကြားတုန်းက ကျွန်မရှက်လွန်းလို့  ပြန်မပြောနိုင်ခဲ့ဘူး .... ဒုတိယတစ်ကြိမ် အသုဘမှာ ထပ်စော်ကားတယ် .. ဧည့်သည်တွေ အများကြီးနဲ့မို့ ဘာမှ မပြောဘဲ သည်းခံခဲ့တယ် ရှင်က ဘာလဲ ကိုယ့်ဟာကိုယ် ဘာထင်နေတာလဲ ဘာမို့လို့ ဆက်သီရိခေတ်ကို သုံးခါတောင် စော်ကားလို့ ရမယ်လို့ ထင်နေတာလဲ"

"မဟုတ်ပါဘူး တို့က အမြင်မတော်တာကို ပြော..."

"ကဲ... အဲဒါ အမြင်မတော်ဦး"

"ဖြန်း"

"ဖြန်း"

ဆက်ဆက်က ဒီလို ရိုက်လိမ့်မယ်လို့ ထင်ထားပုံ မရတဲ့ မထူးဝင့်ထည်ရဲ့ မျက်နှာဟာ ဘယ်ပြန်ညာပြန် လည်ထွက်သွားလေသည်.....

"ဆက်သီရိခေတ် နင် နင်"

"အင်း ဟုတ်တယ် ဆက်သီရိခေတ်ပဲ  ကျွန်မကို ဟိုလိုနေပါ ဒီလိုထိုင်ပါ လာပြောနေရအောင် ရှင်က ဘာမို့လို့လဲ  ကိုယ့်ဟာကိုယ် ဒီလောက်ထိ သိတတ်လိမ္မာနေတယ် ထင်ရင်လည်း လူတစ်ယောက်ရဲ့ အပြစ်ကို  မျက်နှာကြည့်ပြီး လာပြောနေရတယ်လို့ရှင် ရိုင်းလိုက်တာ"

"ဘာ"

"ရှင့်အမေက ကျွန်မအမေကို သားသမီးကို မနိုင်ဘူးလို့ ပြောတယ်ဆို "

"ဟုတ်တယ်လေ မိဘစကားကို ပယ်ရှားမှတော့ အဲသလိုပဲ ပြောရမှာပေါ့"

"ဘာဖြစ်နေတာလဲ ဆက်ဆက်"

"သူများမိသားစုမှာ အကြောင်းကိစ္စကြီးငယ် ရှိတာမျိုးကအစ ကိုယ့်အရေးလို ဆရာကြီး ဝင်လုပ်ပြီး လာရှည်နေတဲ့ ပတ်ဝန်းကျင်ကို တန်ရာတန်ရာ ပြန်ပေးနေတာ  ကိုကို"

"ဟင်"

"ကိုမဟာ .. ကိုမဟာရဲ့  ညီမက  အရမ်းရိုင်းတာပဲ ထူးကို ပါးရိုက်တယ် အဟင့်ဟင့်"

ထူးဝင့်ထည်ရဲ့ စကားကို ကြားလိုက်တာနဲ့  မဟာ တစုံတခုကို သဘောပေါက်သွားပြီး  ဆက်ဆက်ကို စိုးရိမ်တကြီး ကြည့်လိုက်မိတော့သည်.....

💦ဤမျက်ရည်စက်လေး....ခရီးဆုံးသည်အထိ💦Where stories live. Discover now