YC-42-

126 9 93
                                    

Herkese selamlaarr... Yine birkaç gün sonra ben geldim.

Bu bölüm çok fena bir bölüm :D Beklenilmesi olası ama yine de beklenmeyen olayların bölümü.

Multimedya: Misafirimizin giriş anı ve Bölüm şarkımız ♡

Bölüm editimiz;

 İyi okumalaarrr ❤❤

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.

İyi okumalaarrr ❤❤

🌙

Bir ölümün soğuk bakışlarını üzerimde hissediyordum. Ne yöne gitsem, nereye baksam beni izliyordu.

Beni bırakmayacaktı. Bir nefesimde yakınımda, kalan bütün nefeslerimde uzağımda olacaktı.

Olmayan bir nefesi ensemde hissediyordum. Bana dokunmayan bir eli tenimde hissediyordum. Boğazlarıma sarılmış nefesimi kesen bir urgan hissediyordum. Bu kağıdı her görmemde bedenime yayılan gerçek uyuşmayı hissediyorum.

O kağıt önümdeki sonu izlettiriyordu. Gelecek ya benim ya da başkalarının sonunu izlettiriyordu.

Anlayamayacağım belki milyonlarca duygusu, hissi vardı. Gözlerimi kapatmayı, saliselik bir zaman dilimden sonsuza uzatıyordu. Tenimde hissettiğim ılık rüzgarı, cehennem ateşinin sıcak rüzgarına çevirecekti. Her zaman aynada gördüğüm yüzü gerçek şeytanın yüzüne çevirecekti.

Her sabah aynada gördüğüm o yüz artık ben olmayabilirdim. Her sabah uyandığımda gördüğüm o mavi gözler olmayabilirdi yanımda. Hissedeceğim şey onun sıcak teni, nefesi olmayacaktı.

Ve belki de bir daha acı dışında hiçbir insanı duyguyu tadamayacaktım.

Tek korkum ölüm değildi. Tek korkum onsuz kalmaktı, onu bensiz bırakmak, o acıyı bir kez daha ona yaşatmaktı.

Daha bu akşam düşündüm bu cümleleri, duyguları. Zihnimde ölüme yaklaşırken hissedeceğim her şeyi sıralamıştım. Ölmekten korkmuyordum. Onunla daha fazla olamamaktan korkuyordum. Yüzündeki hüzün dolu ifadeyi, dolu gözlerini, yıkılmış halini, kimsesiz feryatlarını geride bırakmaktan korkuyordum.

Beni özlemesinden, canının yanmasından korkuyordum.

Ya da onu kaybetmekten korkuyordum. Onsuzluğu, o yaşarken tattım. Ama o giderse tadacak durumda olamazdım bile. Yok olurdum. Bunun günden güne olmasına izin vermezdim. Kendimi yanından ayırmamak için onunla giderdim.

Onsuz yapamazdım, onsuzluğu tadamazdım.

Tik tak. Tik tak. Tik tak.
Duyduğum tik tak sesleri önümdeki bombadan yükselmeye devam ederken gözlerim üzerindeki sayaca takıldı.

01.33

01.32

01.31

01.30

YİTİK CENNETHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin