(Hikaye argo kelimeler, özendirici bulunan yetişkin içerikleri, şiddet ve cinsellik dolu sahneler içermekte olup küçük yaşta okuyuculara hitap etmemektedir.)
Tanrı; acı dolu bir gelecek hazırladığı Alçin'in hayat penceresini siyaha boyamış, onu dışa...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
İyi okumalar ❤❤
🌙
Kaçtığım birçok şey vardı. Buna binaen beni kovalayan yüzlerce duygu vardı. Hepsi tek bir kişiye bağlıydı, yalnızca bir kişi bunların olmasını sağlamıştı.
Kurtulmak istediğim o karanlığı sürekli dilimde tutuyordum. Ancak bir türlü kurtulamıyordum. Bildiğim tek şey bunun sebebinin ben olduğumdu. Yanlış giriş yapmıştım seneler evvel bir yola. Bütün çektiğim acıların başlangıcı da bu olmuştu.
Sadece birkaç his kalmıştı ondan bana kalan. Aklıma geldikçe tebessüm yüzümden düşmüyordu ama acı doluydu. Birbirimize armağan ettiğimiz milyonlarca şey yok olacaktı yavaş yavaş. Birbirimize armağan ettiğimiz bakışlarımız... Şimdiyse onu görmek için deliren gözlerim.
Ayaklarım benden habersiz seslerin geldiği yere doğru ilerledi. Yanından geçtiğimi bildiğim aynadan gözlerimi kaçırdım ve mutfaktan içeri girdim. Ali ve Alya beni gördüklerinde sessizce bana baktılar. Birkaç saniye gözlerim mutfakta gezdi. Aradığımı göremeyince mutfaktan çıktım.
Salona girdim ve perdelerden giren ışıklardan anladığım kadarıyla öğleden sonra ile akşam arasında kalmıştık. Salonun sol tarafında duran büfeden bir şişe aldım ve tekrardan mutfağa girdim. ''Alçin..'' Bakışlarım Ali'yi bulduğunda sustu. O günden beridir kaçıncı şişemdi bu bilmiyordum. İçimdeki fırtınalar ters sakin adımlarla üç kadeh aldım ve yerime oturdum. Üçünü de doldurdum ve önümde bıraktım. İkisi de uzanıp kendi kadehlerini aldılar.
''Nasıl oldun?'' Alya'ya doğru döndüm ve yutkundum. ''Değişen bir şey yok.'' Diye mırıldandım. Masanın üzerindeki paketten bir dalı dudaklarıma oturttum ve yakıp derin bir nefes aldım. ''Alçin?'' Gözlerim Ali'ye döndü. Cevaplayan bir ses çıkardım. ''İşlerden kendini tamamen mi çektin gerçekten?''
Cevap vermedim sorusuna. Aklım daha doluydu. Başka şeyler vardı önceliğimde. ''Ali!'' Alya'nın onu uyaran sesiyle dudaklarına fermuar çekti. ''Benim kaçmam lazım.'' Dedi ve ayağa kalktı. Başımı salladım belli belirsiz ve sigaramı söndürdüm. ''Berkay'dan alıp bana getireceğin şeyler vardı.'' Eliyle tezgahı gösterdi.
Alya ile birlikte mutfaktan çıktılar ve kapı açılıp kapanma sesinden sonra Alya tekrar yanıma geldi. Kendine başka bir şişe alıp uzun bacaklı kadehini kırmızı sıvıyla doldurdu. Sessizce beni bekliyordu ve ben sürekli yaktığım sigaraları yudumluyordum.
Parmaklarım arasında duran sigarayı söndürdüm ve başımı kaldırıp Alya'ya baktım dikkatlice. Gözlerini üzerimden korku dolu bir hızla çekti. "Hala bir cevap bekliyorsunuz değil mi?" Dedim yeni bir sigara daha yakarken. "Kaç gündür ağzını bıçak açmıyor, Alçin. İçim içimi yiyor. Ne Ares bir şey söylemiş diğerlerine, ne sen bana. Anlatmak istemediğini biliyorum. Ama diğer yandan biliyorum ki içinden anlatmak geliyor. Tutmak istemiyorsun.''
