(Hikaye argo kelimeler, özendirici bulunan yetişkin içerikleri, şiddet ve cinsellik dolu sahneler içermekte olup küçük yaşta okuyuculara hitap etmemektedir.)
Tanrı; acı dolu bir gelecek hazırladığı Alçin'in hayat penceresini siyaha boyamış, onu dışa...
Selamlarrr herkeseeee... Yeniden ben geldim. Nasılsınız?
Bu bölüm fazla beyin yakar uyarı vereyim. Beklenmeyen insanlar, beklenmeyen olaylar geliyor...
Multimedya: Alçin ve Bölüm şarkımız♡
Vee editimiz;
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Iyi okumalar ♡♡
🌑
Bir insanın dudaklarından dökülen iki kelime ne kadar şokta bırakabilirdi bir insanı?
Zihnim çalışmadı. Dedikleri bir kulağımdan girip, diğerinden çıktı. Ama kenarda kalmış ses tonu yeniden zihnimde aynı cümleyi çevirdi.
Bedenim kaskatı oldu, ten rengim daha da beyazlaştı. Bir derece sinir ve bir derece de şaşkınlığın etkisiyle kızıl saçlarım elektriklendi ve o elektriklenme bütün bedenimi ele geçirip sonunda dudaklarımdan şaşkınlık dolu bir kelimeyi öne sürdü.
"Ne?" Boğazım kurumuş ve sesim çıkmamıştı. "Ne?" Dedim sakince yineleyerek. "Kız kardeşim." Önüme dönüp sakince bekledim. "Kız kardeşin." Gergince derin bir nefes verip arabayı durdurdu. "Başka bir yalan yok muydu? Olmayan birini öne sürüyorsun."
"Ne yalanı Alçin? Saçmalamaya başlıyorsun." Sinirle ona döndüm. "Senin kardeşin yok Ares. Benimle alay ediyorsun bir de." El frenini indirip bana dönerek kapıya yaslandı. "Inanmıyor musun bana?" Güldüm sinirle. "Dalga mı geçiyorsun benimle?" Dedim onun gibi oturarak ve aynı yüz ifadesini alayla takınarak. "Seni aldattığıma inanabiliyorsun. Ama kardeşim olduğuna inanmıyorsun."
"Sana bir şey demek istemiyorum." Önüme döndüm. O da arabayı çalıştırıp U dönüşü yaparken şaşkınca ona baktım. "Kulübe gideceğim ben, indir beni." Sessiz bir şekilde kendi kapısından kapıları kilitlerken sinirle ona baktım. "Gelmiyorum seninle Ares." Yüksek sesim arabada hafifçe yankılandı. Hiçbir şey demeden gaza basınca sinirle derin bir nefes aldım. "Ares." Daha yüksek çıkan sesimle o, gaza daha da basarken susup yerime oturdum.
Kısa bir süre bir apartmanın önünde durunca kapısını açıp dışarı çıktı. Arabanın önünden geçmesini izlerken gelip kapımı açtı. "In." Başımı iki yana salladım. Eğilip kemerimi çözerken elini itmeye çalıştım. Ama başarısız olmuştum. Beni kucaklayıp omuzuna atarken çığlık attım ve sırtına vurdum. "Bir sakin olur musun?"
"Indir beni." Hiçbir şey demeden apartmana girdi ve merdivenlere yönelip birkaç kat çıktı. "Indirsene beni ya." Yüksek sesim apartmanda yankılanırken hiçbir tepki vermeden kapının önünde durup çaldı. Kapı birkaç saniye sonra açılırken Ares içeri girdi hızla. "Abi, hoş geldin."
Başım arkaya dönmeye çalıştı ama pozisyonumdan dolayı dönemiyordum. "Bu kim?" Beni indirirken sinirle Ares'e baktım. Saçımı ve üstümü düzeltip karşımdaki kızı inceledim. Gözleri kısık bir halde beni süzdü. "Seni geberteceğim." Diye mırıldandım Ares'e karşı. "Aaaa Alçin sensin değil mi?" Gözlerim kıza döndü ve sert bir bakışla yüzünü inceledim.
