YİTİK CENNET

YC-18-

Multimedya:Ares ve bölüm şarkısı

Iyi okumalarrrrr ♡♡♡

⭐

Karanlığın ne olduğunu, içinde bulunmadığım zamanlarda unuttuğumu düşünürdüm hep. Ama unuttuğum bir şey varsa o da geçen bunca zamanda hayatımın çoğunluğunun karanlık içinde geçtiği.

Şimdi ise yanımda olduğunu artık bedenende hissettiğim aydınlığım vardı.

Gözlerimi usulca araladım ve ışığa alışmasını bekledim. Sakin bir nefes alıp yavaşça arkamı döndüm ve biraz doğruldum. Başımı elimin üzerine koydum ve yatarken boynumun altında kalan kolunu yavaşça çektim. Üzerimizdeki örtüyü göğsümün biraz üstüne çektim.

Parmaklarım Ares'in saçlarında gezinirken gözlerimi ondan bir saniye bile ayıramıyordum. Içimdeki aylardır çığ gibi büyüyen özlemi dindiremiyordum. Sürekli yanında kalmak istiyordum. Gözlerine olan hasretimi bir kez daha hissedince uyandırmaya çalıştım.

Uzanıp dudaklarına birkaç buse kondurup geri çekildim. Gözlerini kırpıştırdı ve birkaç saniye içinde sonunda gözlerini açmıştı. Gözlerimiz birleşince gülümsedi. "Günaydın."

"Günaydın, sevgilim." Gülümsemem hiç solmuyordu. Sonunda yeniden beraberdik ve bunun mutluluğu gücümü bana yeniden vermişti. "Daha iyi misin?" Başını salladı. "Yanındayım, beraberiz, yeniden. Nasıl olmayayım?"

"Hepsi geçti." Gözleri kapanıp açıldı onaylarca. "Seninle geçirdiğim her an için ömrümü feda edebilirim." Başımı salladım. "Seni seviyorum." Uzanıp dudaklarımızı birleştirdim. "Seni seviyorum." Bir kez daha öptüm ve geri çekildim. "Ben bir duş alayım." Başını salladı ve kollarını gevşetti. Askılıktan sabahlığımı aldım ve üzerime geçirip yataktan kalktım. Alt dudağını dişlerinin arasına almış hareketlerimi inceliyordu. "Hey!" Göz kırpıp gülümsedi ve gözlerini kapatıp uzanmaya devam etti.

Banyoya girdim ve üzerimdekini çıkarıp kısa bir duş aldım. Bornozumu giydim ve saç havluma uzanıp saçlarımı kurulayarak banyodan çıktım. Ares kaşları çatık bir halde yatakta telefonuyla ilgileniyordu. "Bir sorun mu var?" Gözleri beni buldu. "Ortadan kaybolmam bir miktar sıkıntı çıkarmış." Kaşlarımı çattım ve yanına doğru ilerledim. "Kimden dolayı?"

"Baban, babamın yanına gitmiş ve birlikte kaçtığımızı düşünmüş." Yanına otururken güldüm. "Eeee.." doğruldu ve bana baktı. "Babam reddetmiş doğal olarak. Türker ve Deniz araya girmişler. Ama sanıyorum ki onlarda aynı düşünüyor." Başımı salladım. "Haklılar aslında." Tek kaşı havaya kalktı. "Aslında değiller. Sen kaçtın ben değil."

"Işlerim vardı." Güldü. "Baban, geri döndüğünde sorduğu zamanda bunu mu söyleyeceksin?" Başımı salladım. "Hafıza durumundan dolayı çok üstüme gelemiyor. Ama yine de bu bir şey demeyecek anlamına da gelmiyor."

"Bunları konuşacağız." Başımı salladım ve uzanıp öptüm. Gülümsedi ve ikimizde yataktan kalktık. O duşa doğru ilerlerken ben kıyafet dolabımdan ev kıyafetlerimden ve iç çamaşırlarımdan birini alıp yatağa oturdum. Şortumu ve askılımı üzerime geçirdim ve saçlarımı kurutup aşağı indim. Mutfağa ilerleyip kahvaltı hazırlamaya koyuldum ve merdivenlerdeki adım seslerini duyunca gülümseyip arkamı döndüm. Ares ıslık çalarak aşağı iniyordu. "Oooo, Alçin Hanım." Ares'e döndüm.

"Sen bu mutfağa girme işine baya baya alışmış gibisin." Yanağımdan öpüp sandalyelerden birine oturdu. "Aslında bunlar kısa bir süreliğine. Yine bunlardan kaçacağım merak etme." Kahkaha attı. "Şaşırmam."

"Ben yoğun çalışan bir bireyim." Bilmişçe başını salladı. "Tabiki tabiki.. Bütün devranı çevirmek zordur bilirim. Bunun sebebi de aynı işlerde olduğumuz için sanırım." Arkamı döndüm ve ona baktım. "O yüzden bunlarla sen ilgileneceksin ve bende çalışacağım. "