Si Milo at ang Kwaderno (Book 1 Now Available for Pre-order)

KABANATA XXIII - Isang Simpleng Misyon

"Nadudurog ang puso ko."

Sabi ng dyosa nakaupong padekwatro, at naka salumbaba. Saan nakaupo? Sa isang upuan na gawa sa sinag ng buwan. Deym.

"Nung una nabalitaan kong di alam ng mga kabataan na lumpo si Mabini. Tapos ngayon hindi rin pala ako kilala kung sino ako pati ibang mga dyos? Ano ba natututunan nyo, paibig?! Sungalngalin ko kayo eh."

Diko masabi na di kasi sya naituturo sa paaralan eh. Diko rin alam kung bakit eh. Mas nakafocus sila sa kultura ng ibang bansa kaysa sariling atin.

"Ang nakakainis pa nyan," dagdag nya. "kayong mga tao ay gumawa ng cellphone network na globe at sun, pero walang moon! Kabastusan naman ata yun, ano yun nakalimutan nyo lang? Eh kung ako kaya ang makalimot sa inyo?"

"Pasensya na kayo mahal na dyosa... Hayaan nyo gagawan namin kayo ng fanpage."

"Talaga?!.. este, sige ba, tama lang yan." Kunwaring di natuwa nyang sabi. "Dapat nga noon nyo pa naisip yan eh... Makikilala ba ako uli?"

"Oo naman po, mas sisikat pa kayo kay Señora Santibañez. Hahanap lang tayo ng mga arabong autolikers."

Nagningning ang mata nya at ngumingiwi ang labi sa pagpigil ng ngiti, nagbblush din sya na parang kinikilig. Para talaga syang bata umasal.

"*ehem*, Ninang, pwede bang sabihin nyo muna samin kung bakit nandito kaya sa lupa ngayon." Pasok ni Makie.

"Smile ka muna."

"............"

"Oo na wag mokong tignan nang masama, dyusko naman di kana mabiro. Ano ba nangyari napaka lambing kong inaanak dati?"

"NINANG!" Inis na sabi ni Makie.

Naaliw ako sa kanila. Ngayon ko lang nakita ang side na yun ni Makie. Nakakatuwa. Ang kyut nila magninang.

Magsimula na sa paliwanag ang Dyosa.

"Gaya nang pagkakaalam ninyo, ako ang dyosa ng buwan, ang reyna't liwanag ng gabi. Ang tagapangangalaga ng mundo ninyo kapag nagliliwaliw ang mayabang kong kapatid na si Apolaki(*2). Kilala mo sya? Hindi? Haha buti nga sa kanya. Anyway, kung wala ako malamang sinakop na kayo ng mga maligno. Ang sinag ko pumipigil sa kanilang maghasik ng lagim kapag gabi."

Bumulong ako kay Makie kung sino yung Apolaki. Sabi nya dyos daw ng araw. Araw at buwan, magkapatid? Ano ba nanay nila, blackhole?

"Pero nitong mga nakaraang gabi, may kakaibang nangyayari. Lumalakas ang pwersa ng kadiliman. Nito lang nakaraang gabi ilang maligno ang lumitaw sa mundong ibabaw kahit nasa ilalim ito ng kapangyarihan ko. Hindi nila inalintana ang depensa ko. Kalimitan may nakakalampas sa akin mga isa o dalawa. Pero nung isang gabi, alam nyo na siguro kung anong nangyari."

Humugot siya ng liwanag mula sa sinag ng buwan sa bintana at iwinagayway ito sa harap namin na parang sumasayaw. Unti unti lumilitaw ang isang imahe. Holographic 3d image ng naganap na labanan namin kanila Lam-ang. Tae. Ang panget ng mukha ko pag takot.

Bigla ito naglaho na parang nabasag. Kumunot ang noo ni Mayari.

"Aaminin ko na sa inyo. Unti unti akong nakararamdam ng panghihina ng kapangyarihan ko."

"Paano nangyari yun ninang? Seryoso kaba?" Gulat na tanong ni Makie

Bumaba ang dyosa ang naglakad tungo sa bintana. Para magmukhang mas madrama siguro ang kanyang paglalahad.

"Tatlong linggo magmula ngayon, ay may magaganap na paglalaho. At kinakatakutan kong hindi magiging maganda ang kahihinatnan nito."

"Paglalaho?" Tanong ko.