Si Milo at ang Kwaderno (Book 1 Now Available for Pre-order)

KABANATA XI - Batingaw

"Habang tumatagal lalo akong napapaisip kung dapat ba pinalayas ko nalang kayo talaga sa labas kanina." Ani ni Lam-ang

"Uhmm... Thank you? Pero wala ka nang magagawa, touch move kana." Sagot ko

"Sa kasamaang palad."

"Hindi mo ba sya kayang talunin?" Tanong ni Tifa.

Tumawa na walang bahid ng tuwa si Lam-ang. "Nakasagupa ko na dati yan sa Bataan nung panahon ng Hapon bago mag Death March.  Mala impreno ang naganap. Daan daan sa kasamahan ko ang namatay dahil sa kanya. Yang ang isa sa natatanging nilalang na ayoko nang makalabang muli."

"Kumbaga matalik na karibal sya ng asawa ko. Lagi nalang bukambibig ang labanan nilang dalawa. Minsan nga nagseselos na ako dyan."

"Pakiusap Ines, hindi ito ang panahon parang mangasar."

"Mamaya nalang?"

"Oo sige. Kung mabubuhay pa tayo."

Patay. Kung si "Lam-Ang" na may sariling epiko ng pakikipagsapalaran nya ay may pagdududa na matatalo nya ang Batingaw, ano ang tyansa na makakaligtas kami?

Naalarma kami. Itinaas ng Batingaw ang kamay nya at mula sa kariton kumuha ang bungisngis ng isang malaking lumang kampana na balot ng lumot ay korales, pero may konting kislap ng ginto kang maaninag. As in malaki, parang sinlaki ng jeep. Nahirapan pa nga ang higante sa pagbuhat nito, pero nung inabot nya sa Batingaw, ay para lang itong namamasyal sa Luneta na may hawak na payong.

"Amo! Yun ang Kampana ng Kawa-Kawa(*1)!" Sigaw ni Blues.

"Yung nilubog sa ilog sa may Pagsanjan Falls? Akala ko kwento lang yun!" Ani ni Tifa.

"Gaya namin iha, gaya namin. Bago mo kami nakilala kanina akala mo kwento lang kami diba?" Sagot naman ni Ines.

Nagpunas ng pawis sa noo si Lam-ang gamit ang braso. "Delikado ito, hindi ko alam kung paano napasa-kanya ang Kampana ng Kawa-Kawa, pero mas lalong lumalabo ang sitwasyon natin." Mukhang kinabahan sila sa kampana. Hindi ko alam kung ano yun pero kahit ako kinilabutan nung makita ito.

"AMO AATAKE NA SYA!" Biglang sigaw ni Rocky.

"MAGTAGO KAYO SA LIKOD KO!"

Itinayo ni Lam-ang ang kalasag nya at nagtago kami sa likod nito habang inakap kami ni Ines para proteksyunan.

BONGGGGGG!

Umugong ang malakang na tunog ng kampana nang sinuntok ito ng Batingaw. Natabunan lahat ng tunog sa paligid. Hindi ito matining gaya ng inaasahan ko. Parang pag may nagpapatugtog ng musika na malakas yung bass na masakit sa dibdib. Amplify mo yun sa isang libong beses.

Nagkaroon ng crack ang sahig, ang mga katabing establisemento at sasakyan ay nagbasagan ang salamin, nayupi pa nga ang katawan ng jeep na malapit.

Sa lakas nito, lahat ng malapit na halimaw sa Batingaw ay sumabog at naging alikabok, lahat ng wak-wak ay nagbagsakan, lahat ng amomongo, kahit malayo ay namatay din, marahil dahil mas sensitibo pandinig nila kaysa sa iba.

Ang bungisngis ang pinaka kawawa sa kanila, tinatakpan nito ang mga tenga habang unumpog ang ulo sa sahig para siguro maibsan ang sakit. Kung di sya kalaban ay mahahabag ako sa kanya.

Nung tumama ang shockwave sa amin, akala ko ay nabangga ako ng trak. Muntik na kaming tumalsik kung di lang dahil sa pagharang ni Lam-ang at Ines. Hindi ito masakit sa tenga, mas malala pa. Nagmumula ang epekto sa loob ng katawan, na parang nangingilo. Nagwawala ang kalamnan ko, parang kumulo ang dulo at gustong lumabas sa ilong at tainga, pakiramdam ko rin luluwa mata ko. Yung internal organs ko gusto nang magharakiri, para malapit na akong sumuka ng dugo. Sobrang sakit na di ko maipaliwanag, nung panahong yun, habang sumisigaw si Tifa sa tabi ko, ginusto ko nang mamatay, matapos lang ang paghihirap ko.