Si Milo at ang Kwaderno (Book 1 Now Available for Pre-order)

KABANATA XV - Bikini Bottom?

Mali! Wrong move! Sabi ko na nga ba eh dapat nagtiwala nalang ako kay Jazz! Pag sinabi sayong wag kang didilat Milo, wag kang didilat!

Pero hindi eh, may humawak lang sa bukong-bukong(*ankle) mo, at hinatak ka pailalim, kinabahan kana agad. Edi sana hindi mo nalang sila nakita. Edi ikaw tuloy napahamak ngayon.

Hiniling ko tuloy na sana di nalang ako dumilat, nagsisisi tuloy sa kaengotan ko. Sana naniwala nalang ako kay Jazz. Teka parang pamilyar yung line na yun uh.

Pagbagsak ko sa tubig para akong kalabaw na nagmamacarena sa pagpiglas. Daig ko pa nag icebucket challenge so lamig ng tubig. Sobrang lamig grabe. Kasing lamig ng puso ng ex mo. Kung meron man.

SPLASH, SPLASH. Ang sabi ng tubig sakin.

PAKSH*T! PAKSH*T! Ang sabi ko naman.

Sa kaengotan ko nalimutan kong magpapalubog nga pala ako. Buti naalala ko, kaya ayun, tinawag ko ang inner peace ko at nag Zen mode o state of nothingness kapag nagmemeditate na ginagamit ko sa lang sa cr. At yun nga nagpalutang nalang ako sa ilalim ng tubig.

Lumutang sa ilalim ng tubig?! Paano yun? Ewan.

Matapos ang ilan oras paghihintay na ang totoo'y 5 seconds lang, nainip ako. Pati hangin ko nainip din at tumakas ang ilan sa bibig ko. Nagsimula na naman akong mangamba na baka malulunod lang ako na walang mangyayari. Sabi pa man din nila isa sa pinakamasakit na kamatayan ang pagkalunod. Oh happy thoughts...

Biglang may humawak sa ankle ko nang mahigpit at hinatak ako pababa, muntik na akong tumili. Kaso kelangan parin ng manly image kahit nalulunod hehe.

Kung ano man yung humatak, yun na marahil ang daan ko pababa sa kanlungan. Low tech na elevator. Ok na sana eh kaso may humawak sa kamay ko, gf lang? Wala bang getting to know each other stage muna? Pinaka malala, may humatak din sa pantalon ko pababa. Deym.

Nung may yumakap na sakin dun may pumasok sa isip ko. May tao ba sa ilalim ng lawa? Parang tao yung porma nung mga nanghaharass sakin eh. Hindi kaya.... sirena?(*1)

Naexcite ako. Kung ang mga sirena ay kasing ganda ng diwatang tulad ni Makie, willing akong mapalunod nang konti. Kaya diko sinunod ang payo ni Jazz. Buong kaengutan akong dumilat, dahil sa liwanag sa ibaba, naaninag ko sila.

SYOKOY!(*2)

Walangya, hindi sirena kundi syokoy! Yuckkk. Syokoy ang lumalapastangan sa kainosentehan ko.

Pero hindi tulad ng nasa palabas na kalahating tao kalahating isda, iba itsura nila. More on isda sila na korteng tao. Buong katawan nila puro kaliskis at palikpik. Ang ulo parang angler o yung isdang may ilaw sa ulo. Kulay puti na malaki ang mata at matatalas ang ngipin.

Tapos ang malala, may mga galamay pa ang ilan na parang sa octopus. Syete! Napapanood ko to sa anime! Ayoko mangyari sakin yun! YAMETE!!!(*3)

Mapatili ako. Goodbye manly image. Naibuga ko ang hangin ko sa gulat nakainom ako ng konting tubig. Hindi dapat magpatuloy yun kung ayaw kong mamatay sa pagkalunod habang yakap yakap ng lamang dagat. O lamang ilog?

Nabulabog sila at nagsipulasan. Sa gulat nila, at galit narin siguro, ang ilan sa kanila inatake ako gamit ang matatalas na kuko.

Iwinasiwas ko ang Bagwis at nagsi-alisan sila. Nagpanic ako at di na alam kung saan ang itaas at baba sa sobrang dilim ng tubig.

Ayun! May liwanag sa bandang paanan ko! Ang santelmo! Kung saan man ito papunta, nandun ang Kanlungan. Dagli akong lumangoy paibaba bago maubos ang hininga ko para abutin ang santelmo. Paminsan minsan iwinawasiwas ko ang Bagwis pag lumalapit sila. Nakalalapit na ako sa santelmo, kaunti nalang maabot ko na ito.