Marokkaanse liefde

Hoofdstuk 45

Pp Nora:
Mijn ouders,Yassir die al uit was en Nassim die klaar was met zijn werk kwamen mijn kamer binnenstormen.

"Nora wat is er?!" Vroeg Yassir. Ik liet ze het smsje zien en barste weer in tranen uit. Mijn bloedeigen zusje is.. Is ontvoerd.

Nassim sloeg hard tegen de muur en zijn ogen werden vochtig net zoals de ogen van Yassir.

"WIE STUURDE DIE FUCKING SMS?!!" Vroeg Yassir boos en hard. "Ik..ik weet niet" zei ik zacht. "Ik zei nog tegen Soumaya dat ik haar zou brengen!" Zei Yassir en wreef over zijn voorhoofd.

"Wat moeten we nu doen?" Vroeg ik en voelde de tranen weer opkomen. "We moeten politie inschakelen, misschien kunnen ze achter dit sms komen wie het is" zei Nassim.

"Benti Soumaya" zei m'n moeder gebroken. Baba troosde haar en liep samen met haar naar beneden.

"We appen vrienden en neven zodat we ook kunnen zoeken" zei Nassim.
Pp Soumaya:
Toen ik uit was pakte ik mijn fiets en wou weer terug naar huis fietsen maar werd achtervolgt door een zwarte bus.

Ik voelde angst opkomen en trapte harder. Voor ik het wist lag ik kreunend van de pijn op de grond, het busje had me aangereden.

Ik zag een zwarte gedaante mijn kant oplopen en deed een doekje met een sterke geur voor mijn neusgaten waardoor ik in slaap viel.

Ik opende mijn ogen en keek angstig om me heen. Ik zat op een kartonnen doos die opengevouwen was met wat kranten er om heen. Er ging een koude rilling over me heen.

Ik stond op en liep naar de deur waar
Ik hard op begon te slaan "LAAT ME GAAN! DOE DEZE TERING DEUR OPEN!!" Ik barstte in tranen uit"LAAT ME ASJEBLIEFT GAAN!!"

De deur werd hard opengesmeten door .. "Sara?!" Zei ik. Ze had een strakke jurk aan waardoor haar vormen goed te zien waren en haar buik is ook behoorlijk gegroeid. Dit was mijn kans ze had de deur open gelaten en ik liep naar buiten.

Ik rende de deur uit althans dat wou ik maar ik botste tegen een jongen aan van ongeveer 20 jaar en ik kende hem gek genoeg ergens van maar van waar?. Waar dacht jij heen te gaan?" Vroeg hij hard en greep me strak bij mijn arm.

"NAAR HUIS!" zei ik en rukte m'n arm uit zijn greep. Hij pakte me arm nogmaals maar dan strakker, mijn botten in mijn arm breken zo.

Hij duwde me op de grond en gaf me een trap waardoor Sara moest lachen. Ik huilde het uit "WAT MOETEN JULLIE VAN ME?!" zei ik huilend.

Sara kwam naar me toe lopen en aaide me over m'n wang "je familie liefje" zei ze met een grijns. ik sloeg haar hand van me af en zei "BLIJF MET JE VIEZE VARKENSPOTEN VAN ME AF VIEZE SLET!" Riep ik boos.

Ze gaf me een harde klap in mijn gezicht. Ik had geen energie meer ik huilde alleen maar. Ze verlieten de kamer en deden de deur op slot.

Ik vroeg Allah swt om hulp en me hieruit te bevrijden. Na lange tijd viel ik langzamerhand in slaap.
Pp Nora:
Nassim, Yassir mijn neven en wat vrienden dus Samir en Nourredine ook🙄 gingen opzoek naar m'n lieve zusje Soum.

Ik was ondertussen ook al naar de politiebureau geggaan en vertel over de smsjes en m'n zusje.

Toen ik thuis aankwam appte ik in de squad groep over Soum:
N: dames, Soumaya is..is ontvoerd😭😭
L: WAAT?!!!
S: WAAAAAHAAATTT?!!
F: ja..Soufyan is ook mee gaan zoeken.
N: klopt..
S:Noor ik vind het echt heel erg.
L: Ja ik ook maar hoe weten jullie dan dat ze ontvoerd is?
N: ze was allang al uit en is er nog steeds niet, ze neemt niet op en school zegt dat ze er niet is en ik kreeg weer een smsje!
F: inschallah ya rabbi komt ze gauw thuis. Diegene gaat spijt krijgen
N: Inschallah!😭
Ik sloot mijn iphone af en voelde m'n ogen zwak worden.

Ik liep maar naar beneden en ging tussen mijn ouders zitten.

"Mama, baba Soumaya komt terug" zei ik en veegde een traan weg. "Inschallah benti inschallah" zei baba. Ik gaf m'n ouders een knuffel.

"Mama je hebt de hele dag niet gegeten" zei ik en keek haar bezorgd aan. Ik ging naar de keuken waar ik snel macaroni maakte.

Ik diende de tafel op en zei "mama, baba ga maar aan tafel zitten, we gaan eten" zei ik. Ze liepen sleurend naar de eettafel. Ze gaan echt kapot om het feit dat Soum ontvoerd is. Ik natuurlijk ook.

We waren stil tijdens het eten maar af en toe hoorde ik m'n moeder snikken.

Na het eten ruimde ik alles op en maakte een fijn hoekje voor mama op de bank. "Chokran benti (dankjewel dochter)" zei ze gebroken en moe. "Mama je moet echt uitrusten, baba jij ook" zei ik.

Ze liepen naar boven om te gaan slapen. Ik plofte neer op de bank en pakte m'n telefoon erbij. Ik vergrendelde mijn mobiel en zag een foto van mij en Soumaya.

Ik gaf me tranen de vrije loop en aaide over Soum haar gezicht. "Soumaya waar ben je?" Zei ik zacht. Ik kreeg een sms binnen:
Als je je zusje terug wilt dan moet je 2 miljoen euro aan me geven! Of anders zie je je liefdevolle zusje nooit meer terug! Haahha

2 MILJOEEN?!! Waar halen we al dat geld vandaan?!! Oh Allah help ons help ons om m'n zusje zo snel terug te krijgen!

Ik schrok van de bel die hard werd ingedrukt.

Ik opende de deur en zag daar de boys lverdrietig kijken.

"En? Hebben jullie haar gevonden?!" Zei ik met grote ogen. Ze liepen naar binnen en namen plaats op de bank.

"NASSIM!! YASSIR ZEG DAN IETS!" Zei ik geïrriteerd. Ze keken me aan en daarna elkaar. "WAAR IS ZE!" Ik liep naar Nassim toe en ging voor hem
Staan. "NASSIM WAAR IS SOUMAYA!!" Zei ik en voelde de tranen weer opkomen.

Hij stond op en gaf me een klap op me wang. Ik voelde m'n wang branden.. Mijn broer die mij voor het eerst een rake klap verkocht.

Pfff Soumaya waar is ze en komt ze ooit nog terug?? 2 miljoen, hoe komen ze aan al dat geld..

Stem en reageerr!!❤️❤️
xoxo