Marokkaanse liefde

Hoofdstuk 68

Wat vooraf ging:
Pp Nourredine:
Wat heb ik net gedaan?! Waarom moest ik persé haar hand vastpakken?

Nu denkt ze sowieso dat ik iets voor haar voel.. Maar dat is echt niet zo,denk ik.

Nee echt niet ik vind haar niet leuk!! Waarom pakte je haar hand dan vast? Vroeg een stemmetje in me hoofd.

"Omdat ik kaulo dom ben!" Riep ik in de auto.

Ik stapte de auto uit en liep me huis binnen. Ik groette mijn ouders en liep regelrecht mijn kamer binnen. Het was inmiddels al 19:00 en heb nog niks gegeten.

Ik verrichte het gebed en trok mijn nike joggingbroek aan en een zwart shirt.

Ik liep naar beneden waar ik eten voormezelf ging opwarmen, ik maakte ook wat marokkaanse muntthee( ik kan gewoon koken😋)

Ik keek naar me hand en dacht gelijk aan Nora.. Ik had een beeld van haar in gedachte en bestudeerde haar het beeld.

Damnn she looks beautifull! Wtf noo

Ik werd uit mij gedachtes gehaald en dat was maar goed ook want me moeder riep me omdat de thee te lang gekookt is en het water eruit is geggaan.

Nu zit het gasfornuis onder de thee..fuck!

"Weldi waar was je met je gedachtes" vroeg me ma aan me ik, ik haalde me schouders op en deed alsof ik het niet wist. Ik schonk de thee in een glas.

Ik gaf me moeder een kus omdat ze het gasfornuis schoonmaakte terwijl ik het vies gemaakt had.

"Dankjewel lieve mama!!!!" Zei ik als een klein kind, en bracht het eten naar de eettalfel en at het gulzig op.

Hamdoullilah..

Nora leuk vinden? Ha nooit!! Ze is gewoon een aardige klasgenoot.

Pp Nora:
Toen ik thuis aankwam was het 19:00 ik begroette mijn ouders en Yassir, "waar was je?" Vroeg Yassir. "Ik ging mijn bruidsmeisjesjurk passen voor op je bruiloft 😏" zei ik en gaf hem een lichte stoot op zijn borstkas.

"Hmm okedan" reageerde hij. Ik liep naar de keuken waar ik het avondeten ging opwarmen, ik bracht het eten naar de eettafel en at het gulzig op en dronk mijn glas cola leeg.

Ik pakte mijn telefoon erbij om te kijken of Samir me nog gebeld heeft....nee

Wat zou hij nu doen? Ik ga hem bellen 'hey' 'hallo?' ''Hey Samir' zei ik op een rustige toon.

'Oh hey Nora, hoe gaat het met je schat' 'gaat prima en met jou? Hoe is het in België' vroeg ik hem 'gaat ook goed' 'ik mis je..' 'ik jou ook, maar ik kom gauw terug liefiee' antwoordde hij.

'Ik bel je straks weerr' zei hij en hing meteen op zonder dat ik iets terug kon zeggen..

Wat heeft hij te zoeken in België?

'YASSIR YASSIR' riep ik enthousiast. 'Ja?', 'Nourredine heeft Soumaya gezien!!' Hij keek me verbaasd aan.

PP Yassir:
'Hoe bedoel je hij heeft Soumaya gezien?' Vroeg ik Nora met een beetje hoop. 'Hij heeft haar gezien in een nightclub! Soumaya leeft nog!' 

Flashback:
'Rustig jongeman! Er is ook goed nieuw' vertelde de agent. 'Er is een tip binnengekomen' zei hij

'Welke tip?!" Vroeg Nassim 'ze hebben Soumaya gezien voor een disco' zei hij.

Sou..soumaya is er niet meer! She is gone dit kan niet.

'Nee!' Riep ik er zo uit. 'Dat kan niet Soumaya is dood..dood!' Riep Nassim en schudde met zijn hoofd . 'Dit is een Misverstand!' Riep ik.

De agent had dus wel gelijk die keer, die dag dat we kapot gingen van binnen en buiten, die dag dat ons hele leven op de kop stond van verdriet.

Ik stond op en knuffelde Nora uit blijdschap! Soumaya mijn bloedeigen zusje is nog in levende lijve! Al Hamdoullilah.

PP Soumaya:
'Het is jou beurt' zei de man die mij had opgesloten samen met Sara, de man die mijn hele leven kapot gemaakt heeft!

Hij duwde me de podium op en schreeuwde naar mij dat ik nu moest dansen.

Ik moet wel, heb geen andere keus. Ontsnappen is geen optie want anders ben ik er geweest en mijn familie ook. Misschien is het ook beter als ik er niet ben..

De spotlichten waren op mij gericht en ik keek de volle zaak rond; dronkende mensen, meisjes die paaldansen, jongens die Shisha poffen. Waar ben ik beland?

Ik keek naar mijn polsen omdat ze hartstikke branden van de pijn.

Flashback:
Ik werd vastgebonden door Sara, ik huilde en huilde. Hoelang ga ik hier nog zitten? Hoelang?

Ik ben vies, kijk hoe ze mij behandelen. Ya rabbi verlos mij hieruit! Uit deze hel.

Hoe kon het zo uit de hand lopen?

Ik mis iedereen. Nora,Yassir,Nassim,Maisara(zusje van Samira en vriendin van Soumaya)

En wie ik het meest mis zijn mama en baba.

Ik werd wakker geschud door Sara's geschreeuw die voor de podium stond en mij filmde.

Hoe kan ze zo schreeuwen en verblijven hier terwijl ze zwanger is, ik heb medelijden met haar kind die nu niets vermoedend lekker ligt in haar volle buik.

Sara kwam de podium op en sleurde me er vanaf, 'kom hier vies wijf' en ze gooide me op de grond in mijn "kamer" ze bond me weer vast en zei 'je baas zou hier niet blij mij zijn' en giechelde en waggelde heupschuddend weg.

Mijn tranen rolde over mijn wangen, dagenlang niets gegeten, dagenlang niets gedronken, ben zo mager geworden, mijn gezicht zit onder de schrammen... waarom moet mij dit overkomen ya rab.

Stem en reageer❤