Marokkaanse liefde

Hoofdstuk 40

Pp Nora:
Ik nam een grote hap van me chocola, op dat moment ging mijn iphone af. Ik nam op zonder te kijken wie het was.
"Ja hallo?" "Heyheyy" "met wie spreek ik?" "Met Farah gek" "oh, hahaha heyy. Alles goed?" "Alhamdoullilah en met jou?" "Ook goed Alhamdoullilah" "ik belde je omdat ik aan me belofte hield" "welke belofte?" " ik zou Yassir bellen wist je nog" "oohhjaa! En??" "Hij wilt me hand al volgendeweek komen vragen" zei Farah vrolijk. "Inschallah!" Zei ik. " ik hou zoveel van hem" zei ze "Farr, hoe kan je hem zo leuk vinden? Het is tenslotte wel m'n broer"

Ik hoorde gelach aan de andere kant van de lijn. "NORAAAAA!!! GHADIN NAKLOE(we gaan eten)" hoorde ik me ma van beneden schreeuwen. "Hahaha ik hoorde je ma al schreeuwen, dus eetsmakelijk schat" "hahaha shokran(dankje) lieverd" zei ik en hing op. Ik liep naar beneden en schoof aan bij de rest

"Ewa hoe was de eerste schooldag?" Vroeg baba "ging goed Alhamdoullilah" zei ik tevreden. Ik keek Yassir recht in zijn ogen aan en zei "volgendeweek ga je Farah's hand toch vragen?" "Inschallah" zei hij. "Mijn lieve zoon wordt groot" zei m'n moeder en keek trots naar Yassir.

Na het eten ruimde ik en Soumaya alles op. Na het opruimen en afwassen liep ik gauw weer naar boven om me huiswerk te maken😒. Ik pakte al mijn huiswerk en plofte neer op bed(ik
Maak mijn huiswerk altijd op bed).

Na het huiswerk keek ik mijn serie en viel langzamerhand in slaap.

De volgende dag

Ik stond vrolijk en fit op. Ik liep regelrecht naar de badkamer om lekker te douchen en mijn wassing te doen. Na zeker een halfuurtje gedoucht te hebben stapte ik de douche uit en verrichte het gebed. Ik liep naar mijn kledingkast om te kijken wat ik aan zou trekken. "Uhm.. Eens kijken" zei ik tegen mezelf.

Ik pakte mijn zwarte jeans met scheurtjes op mijn knieën, daarboven trok ik een wit t-shirt met een leuke lichtblauwe spijkervest/jas. Daaronder trok ik mijn superstars aan(zie omslagfoto) Ik ging voor mijn make-up tafel zitten en deed lichtjes make-up op. Ik gooide mijn haren los en pakte mijn zwarte Louis Vuitton tas en deed daar al mijn boeken in die ik vandaag nodig zou hebben.

Ik liep naar de kamer van Yassir om hem wakker te maken. Zijn kamer is gewoon een varkensstal. Ik opende de gordijnen en deed het raam open voor wat frisse lucht en om die vieze slaaplucht van hem weg te krijgen. Ik sloeg de dekens van hem af en zei "opstaan! Je moet naar school eh varken" zei ik en liep vervolgens naar de kamer van Soumaya om haar wakker te maken.

Ik besloot om een uitgebreid ontbijt te maken omdat het pas 7:00 's Ochtends is en de les begint om 9:30. Ik bakte wat eieren en zette lekkere warme Marokkaanse muntthee op. Ik maakte nog wat harcha(soort van Marokkaanse broodjes) en dekte de tafel. Inmiddels waren Yassir en Soumaya ook al wakker. Mijn ouders liet ik nog lekker slapen.

We ruimden alles op en ik keek even hoelaat het was: 7:30. Ik plofte neer op de bank en keek wat tv met Yassir en Soumaya. "Eyy ik ga want we moesten wat eerder op school zijn" zei Soum. "Saffi isgoed." Zei ik "Doe rustig aan!" Zei Yassir. "Jajaa" zei Soumaya en deed haar Parajumpers jas aan want het was alweer begin Herfst. En verliet ons huis.

Het was inmiddels alweer 8:00 en de bus vertrekt om 8:05. "Yassir ik ga ook" zei ik en trok mijn Woolrich jas aan. "Met mij ja" zei hij en trok ook zijn jas aan. We doen dezelfde opleiding:HBO en we zitten op de zelfde school.

We stapten in Yassir zijn BMW. En reden naar school.

School

Aangekomen op school stonden ik,Samira,Farah,Leila,Nourredine en Yassir bij elkaar. Kennelijk zijn Yassir en Nourredine bevriend geraakt. We kletsten nog wat en jahoor de bel ging. Yassir liep naar Farah toe en gaf haar een kus op haar voorhoofd. Ik zwaaide nog naar hem en we liepen naar onze les.

Samira, Farah en Leila waren al binnen. "Waar is Samir?" Vroeg ik aan Nourredine maar ik keek hem niet aan. Hij negeerde mij. "Halloo?!" Zei ik en zwaaide voor zijn gezicht. "Hij is ziek dus ga maar naar hem toe dan ben ik ook van jou af" zei hij. Bam recht in my face. Ik voelde een schuldgevoel opkomen..ik wist even niks te zeggen dus liep ik maar de klas binnen.

Vele lesuren verder~ uit

Ik liep met m'n girls en Yassir met Nourredine naar buiten en nam afscheid van ze alleen Nourredine niet want die negeerde ik de hele dag. Hoe durft hij zo tegen mij te praten tazz.

Ik stapte weer bij Yassir zijn auto in en we reden on my way home. Thuis aangekomen groette ik mijn ouders en Soumaya. Ik liep naar boven en belde Samir op. "Hallo?" Ik hoorde hem niet zo goed omdat ik giechelende meisjes op de achtergrond hoorde "waar ben je?" Zei ik hard "oh Nora alles goed?" "Ik zei waar ben je?!" zei ik wat harder. "Ik ben gewoon thuis" zei hij.

"Van wie zijn die meisjesstemmen dan?" Vroeg ik "rustig dit zijn mijn nichtjes" ik praatte opgelucht verder. "Oh, sorry ik dacht dat je met andere meisjes was" "tuurlijk niet! Ik hou alleen van jou" ik begon te blozen en zei "ik hoorde dat je ziek was dus beterschap" "dankjewel prinsesje" ik hoorde iemand de trap oplopen en zei snel "sorry Samir ik moet gaan ik spreek je later wel weer" en hing zonder antwoord op.

Hmm zou hij echt met zijn nichtjes zijn?. Ik schudde de gedachtes van me af en zei "nee. Ik vertrouw op mijn toekomstige mannetje" maar toch bleef er nog een vreemd gevoel in mij hangen.

Een nieuwe deel voor jullie mijn lieve lezers💋 zoals beloofd heb ik een nieuw deel vandaag geplaatst. Blijf stemmen en reageren voor een nieuw deel❤️
Xoxo