Marokkaanse liefde

Hoofdstuk 74

Wat vooraf ging:
Pp Nourredine:
Nourredine!' Hoorde ik een meisjesstem roepen achter mij.. niet zomaar een meisjesstem, een betoverende liefdevolle stem waar je hart van smelt.

Ik draaide me om en zag Nora vlak voor me staan, binnen no time voelde ik haar armen om mij heen.

'Dankjewel Nourr, voor de mooie woorden en voor dat je Soum gevonden hebt, ik weet echt niet hoe ik je daarvoor moet bedanken' zei ze terwijl er een traan over wang rolde. Ik ving de traan op met mijn vinger en zei 'Nora het komt allemaal goed echt waar'

Ze knikte en zei met een brok in haar keel 'inshAllah'

Pp Nora:
2 dagen zijn verstreken, vandaag zal Soumaya uit haar coma worden gehaald! Dus ze zult weer wakker worden inshAllah, ook komt Samir vandaag terug uit België.

Ik was op school, het was pauze. Ik zat met de meiden aan tafel te genieten van mijn lunch en vertelde ze wat er vandaag gaat gebeuren 'inshAllah wordt Soumaya gauw beter' zei Samira.

'InshAllah' reageerde ik nog, niet veel later werd ik gebeld door Samir, mijn hart maakte sprongetjes.

'Hey schat' 'hey lieverd' zei ik terug met een bigsmile. 'Je weet wat voor dag het is vandaag' zei hij lacherig 'Ja!! Ik ben zo blij dat je komt, ik heb je echt gemist' 'ik jou ook babe,mohim hoe laat ben je uit?' Vroeg hij '4 uur' 'dan haal ik je op en dan gaan we richting Soumaya in het ziekenhuis saffi?' 'Ja is goed, Samir ik moet nu hangen het laatste lesuur begint' 'goed opletten in de les he hahah' 'gaat niet, ik denk alleen aan jou' 'schatje toch, ahah mohim ga naar je les, thallah' ik glimlachte nog en reageerde 'doei mop'

Het laatste lesuur was voorbij en ik liep samen met Samira,Farah,Leila en Nourredine naar buiten.

Ik wachtte op vol geluk op Samir die ieder moment kon aankomen.

Na een paar minuten te hebben gewacht was hij daar, hij stapte zijn auto uit met in zijn handen een grote rode bos bloemen, ik kon zijn hoofd er niet goed door zien, en dat maakte me aan het lachen.

Ik rende naar hem toe en vloog hem om de hals, ik kreeg er spontaan tranen van. 'Samir ik heb je zo erg gemist' zei ik in en grief mijn gezicht in zijn nek, hij aaide mij over mijn haar en zei 'ik jou ook' ik liet hem los en gaf hem een kus op zijn wang.

Pp Nourredine:
Mijn lichaam werd overspoeld met Jaloezie en lichte woede om het feit dat Nora zoveel van Samir houd.

Ik vind Nora leuk, niet zo een klein beetje ook. Dat is nu wel zeker. Maar ik mag haar niet leuk vinden, ik moet gewoon weg van hier want ik kan dit niet meer aan zien, de liefde die ze voor elkaar hebben is voor mij teveel.

Ik liep naar Nora en Samir toe en gaf hem met Jaloezie een mannelijke knuffel. 'Ewa bro, lang niet gezien' zei ik 'ja man', 'je was België, waarom?' 'Mijn Tante is ziek en ze woont in België, ik wou haar graag bezoeken en had express niks tegen Nora gezegd want anders zou ze bezorgd zijn en daar wou ik niet voor zorgen' en hij keek Nora diep in de ogen aan.

'Awhh Samir, hoe gaat het nu met je tante?' Vroeg Nora 'gaat wel wat beter nu Alhamdoullilah' 'mooi' reageerde ze.

Pp Nora:
Ik liep gauw naar de meiden en nam afscheid van ze. Samir die riep me,

Ik liep naar hem toe en we stapte de auto in. 'Heeft Nourredine nog goed op je gelet' vroeg Samir serieus 'ja heeeeel goed zelfs' zei ik lacherig 'dankzij hem hebben we Soum ook gevonden, daar ben ik zo dankbaar voor' en ik keek Nourredine glimlachend aan via de spiegel. 'Oh echt? Bro wie hebben dit Soumaya aan gedaan' vroeg Samir aan Nourredine.

'Hamid, Sara en nog een boy maar die was gevlucht, wij verdenken hun' reageerde Nourredine. Wacht wat?? Sara? Hamid?!

Ik keek Nourredine met grote ogen en met open mond aan. 'Wat willen die 2 van ons, van mijn zusje Soumaya? Ze heeft ze niks aangedaan?!' Ik werd zo boos dat ik tegen de deur aan sloeg en in tranen uit barste van woede.

Nourredine schoof naar voren en legde zijn hand op mijn schouder 'Nora, het komt goed, we zullen die 3 flikkers vinden' zei Nourredine op een troostende manier. Ik knikte en dacht na over wie de 3e persoon zou kunnen zijn.

Pp Samir:
Die Hoerenzoon Nourredine heeft Soumaya gevonden, tfoe. Wat een vieze hoeren hoeren zoon, weld kheb, vloekte ik in mezelf maar ik liet niks merken dus reed ik gewoon door.

Gelukkig weten ze niet dat ik er ook bij betrokken was.

Aangekomen in het ziekenhuis liepen we met zijn drieën Soumaya haar kamer binnen, Nourredine liep kort daarna de kamer uit.

Soumaya was blijkbaar al uit haar coma gehaald en is nu wakker, Nora vloog Soumaya om de hals met betraande ogen. Ze kletsten nog wat totdat Soumaya mij had op gemerkt, 'ik ga even naar het toilet, ik kom zo terug' zei Nora en liep de kamer uit.

Ik en Soumaya waren alleen in de kamer. 'W..wat doe jij hier?' Vroeg Soumaya stamelend.

Ik liep naar haar toe en ging op het bedrand zitten. 'Als jij 1 woord zegt over wie dit jou aan gedaan heeft maak ik je hoerenzus dood, niet alleen zij, je hele stamboom' vertelde ik haar.

'Je bent zo een fuck-!!!..' ik duwde mijn hand hard tegen haar mond aan voordat ze ging schreeuwen.

'Ik heb je gewaarschuwd' net op dat moment kwam Yassir en Nassim de kamer binnen.

Ik deed net alsof ik haar wang aan het aaien was en stond op. 'Boys ik ga nu, geef maar door aan Nora' zei ik tegen ze 'ai, is goed man' we namen afscheid van elkaar en ik gaf Soumaya nog een laatste dodelijke blik en verliet de kamer.

Stem en reageer!!
Veel leesplezier guyss
Xoxo