Hoofdstuk 54

2.7K 165 40
                                    

Pp Nora:
We liepen met z'n allen de deur uit en stapte de auto in.

Onderweg was het stil maar af en toe een gesnik van me moeder die je hoort.

Hoe zou het nu met Soumaya zijn? Ligt ze in het mooie paradijs? Zou ze het naar haar zin hebben? De gedachtes dwaalde in me hoofd maar werd al gauw uit me gedachtes gehaald door mijn mobiel die afging.

"Hallo?" "Hee, met Farah!" "Oh heyy" "ik sta voor je huis maar niemand doet
Open" ohja ze zou vandaag langskomen. "Sorryy ik was het helemaal vergeten" "waar zijn jullie?"
"We zijn onderweg naar de moskee om voor Soumaya te bidden.." "Waarom heb je niks tegen mij verteld?!" "Sorry echt waar! Ik was het op een of andere reden vergeten"

"Hmm okee..geeft niet maar ik wou ook voor haar bidden." "Sorry wollah echt waar" zei ik met een schuldgevoel. "Wil
Je het please tegen de andere meiden vertellen dat het me spijt want ik ben aangekomen" "ja is goed! Ik kom strakjes wel weer langs" "Ja isgoed love you bæ💋" "too!"

We stapten uit en liepen de moskee binnen.

we stonden klaar om te bidden❤️.

Na het gebed deed ik 19372047371 dua's voor Soumaya. Ik troosde me moeder en gaf haar een kus op gaar voorhoofd.

Ik,Yassir,Nassim,mama en baba liepen naar de kist die helemaal vooraan lag. Mijn andere familie wachtte buiten op ons.

De imam opende de kist en zei "jullie mogen haar nog even bekijken" we keken elkaar aan.

Baba liep naar de kist en begon met trillen hij wees naar het lichaam maar er kwamen geen woorden uit zijn mond.

Ik liep vervolgens ook met me ogen dicht.

Ik opende me ogen en zag dat er een heeeeeel ander meisje dan Soumaya lag!

Ik zei met trillende stem "mama..baba.. Di..dit is Sou..Soum..Soumaya niet"

We vertelde aan de Imam dat dit onze Soumaya niet was "SubhanAllah" zei hij alleen maar.

We liepen terug naar buiten en vertelde alles aan de familie.

"Hoe kan dat??" Zei Yassmina.
Ik haalde me schouders op, ik kon geen woord uit me mond brengen. Ik moest dit allemaal verwerken.

Thuis aangekomen liep ik regelrecht naar mijn kamer en gooide de deur hard dicht.

Ik trok mijn pyjama aan en plofte neer op bed. "Soumaya waar ben je?!" "Hoe kon het dat jij daar niet lag en dat wij niet voor jou gebeden hadden?"

"Ik zag je zelf zien..zien doodgaan" zei ik en voelde mijn ogen prikkelig worden van de tranen.

Ik moet dit allemaal verwerken. Ik kan het beeld van dat andere meisje niet uit mijn netvlies wissen.

Ik liep de badkamer binnen en ging douchen.

Na de warme, korte douche vlechtte ik mijn haar en ging weer liggen.

Ik staarde naar de foto die op mijn nachtkastje lag en proefde de zoute smaak van de traan die langs mijn mond gleed.

Ik hoorde iemand kloppen op mijn deur.

"Binnen" zei ik en veegde mijn tranen weg. Het was Farah.

"Hey schat" zei ze en knuffelde me. "Hee" zei ik. "Hoe was het?" Zei ze en wreef over mijn rug.

Ik vertelde haar alles.

Ze keek me met open mond aan en zei "maar hoe kan dat?" "Weet ik toch ook niet." Zei ik een beetje bot. Ik voelde de tranen weer opkomen, waarom nu? Ik wil sterk blijven.

"Mag ik even alleen blijven?" Zei ik met een hese stem. Ze knikte en liep weg.
Pp Farah:
Meskiena Nora, ik vindt het echt erg voor haar.

Ik liep haar kamer uit en liep vervolgens naar Yassir zijn kamer.

"Hey Yassir.." Zei ik. Hij lag in zijn bed met rode ogen.

Ik liep naar hem toe en ging op de rand van zijn bed zitten. "Gaat het?" Geen antwoord..

Hij ging rechtop zitten en knuffelde me opeens uit het niets.

Hij keek me recht in de ogen aan en zei "Ik heb je gemist, sorry dat ik je lang niet gebeld heb" zei hij en veegde een traan op een mannelijke manier weg.

"Awh Yassir geeft echt niet. Ik weet ook al waarom je lang niks van je zelf laten horen hebt. Je had het moeilijk deze
Tijd en nu ook" zei ik en aaide over zijn wang.

Hij stond op en liep maar zijn badkamer.

Niet veel later kwam hij terug maar
Dan frisser. "Kom we gaan" zei hij "waar naar toe?" Vroeg ik. "Buiten" zei hij en pakte mijn hand vast.

"Nee Yassir je moet uitrusten! Je hebt het nog moeilijk met Soumaya" zei ik maar hij negeerde mij en trok me mee naar beneden.

Hij trok zijn jas aan en ik op een gegeven moment ook. Hij hield mijn hand vast en liep met mij naar buiten.

"Yassir wat gaan we doen?" Vroeg ik hem en stopte met lopen. "Dat zie je zo wel" zei hij en trok me mee maar ik werkte niet mee.

"Yassir zeg!" Tja ik ben een nieuwsgierig typje. "Kom mee lopen dan" ik schudde wild met mijn hoofd "ewa als je niet wil meewerken dan help ik je een handje" zei hij

Hij gooide me met gemak over zijn rug en liep zo verder. Iedereen keek ons scheef aan "Yassir! Leg me neer"
Zei ik en moest lachen. Hij sloeg met zijn hand op mijn kont "au Yassir zometeen ziet iemand ons!" Zei ik.

"Lekker ze mogen ons zien en dan? Je bent nu toch van mij en ik mag doen wat ik wil" zei hij en legde me weer neer. "Ga instappen zied" zei hij en opende de autodeur voor mij.

Echt een gentleman.

Ik stapte in en hij ook. Hij reed met
Volle vaart ergens heen.
"Yassir waar gaan we heeheen?!" Zei ik.

"Zie je zo." Zei hij en concentreerde zich op de weg.

Ik draaide de volumeknop heel hoog
En zong luid mee met het liedje work van Rihanna.

We waren aangekomen.

Ik stapte uit en stond voor een mooi groot prachthuis.

"Yassir wat mooi!" Riep ik en vloog hem om de hals. "Helemaal voor jou, eigenlijk voor ons 2 later" hij hield mijn hand vast en trok me mee een ander huisje binnen die zo lelijk was als ik weet niet wat.

"Ons huisje later schat" zei hij. Was dit het huis? Deze lelijke varkensstal? "Dit
Huis?!" Zei ik en werd een beetje boos.

"Mooi toch" zei hij "dit lelijk varkensstal?!" Zei ik. "Ik heb er moeite voor gedaan en jij noemt het een varkensstal?!" Zei hij.

Hij heeft misschien wel gelijk.
Pp Yassir:
Ik kon mijn lach niet meer inhouden en proestte het uit.

"HAHAHAHAHA ik kan niet meer,
Moest je je kop zien wejow" Farah keek me verbaasd aan en lachte toen ook mee.

"Dit wordt ons huisje prinsesje!" Zei ik en trok haar het andere mooie huis binnen.

Heeeyyy, ik kon de laatste tijd niet zo vaak meer een deel plaatsten en sorry daarvoor het kwam allemaal door school😩.

Het stukje dat ze naar de moskee gingen weet ik niet zeker of dat er zo echt aan toe gaat.. Dus heb ik er maar een eigen variatie van gemaakt.. Sorry!!😳

Tjaa veel leesplezier en vergeet niet te stemmen en te reageren❤️
Xoxo

Marokkaanse liefdeWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu