Marokkaanse liefde

Hoofdstuk 80

Wat vooraf ging:

'Iemand heeft jou gesnichted maar dat waren wij niet wollah' zei Sara snel waardoor ik Hamid losliet.

'Waarschijnlijk een klant die toen aanwezig was toen het gebeurde' zei Hamid.

Ik sloeg hard tegen de muur en liet me op het bed vallen.

'Wat is je plan?' Vroeg Hamid.
—
Perspectief Samir:
Ik zat nog op het bedrand met mijn handen in het haar, denkend wat ik moet doen.

Ik ben al bekend bij de politie dus ze mogen mij niet meer te pakken krijgen anders ben ik zwaar de lul.

'We moeten vluchten' zeg ik tegen Sara en Hamid.
'Waarnaartoe?' Vroeg Sara terwijl ze over haar zwangere buik heen wreef.

'Ver, ver weg' reageerde ik terug. 'Wat ga je doen dan met Nora en die rotzooi familie?, Soumaya kan nog altijd alles snitchen' zei Hamid.

Tering dat zusje is er ook nog.

'Ik kom net van de bruiloft en heb haar duidelijk verteld dat ze haar bek moet houden anders komen er gevolgen. Die meid is pas 16, ze is doodsbang' legde ik ze uit.

Hamid moest er van lachen.

'Waar wil je naar toe vluchten dan en wanneer?' Vroeg Sara nogmaals.

'Sowieso naar het buitenland, Niemand die ons daar kent, mohim ik spreek jullie. Ik moet weer terug, hou elkaar op de hoogte!' Zei ik nog en verliet de hotelkamer.

Ik ben nog lang niet klaar met die familie, wil die Nora nog aanpakken, Nassim zijn geld afpersen. Maar ik wordt nu gezocht.

Wat moet ik tegen Nora zeggen?

Met deze gedachtes stapte ik mijn auto in en reed terug naar de zaal.

Onderweg werd ik gebeld door Nora.

'Hey, waar ben je' vroeg ze. 'Ben onderweg terug, is er iets?' 'Nee, tot zo' zei ze droog terug en hing op.

Teringwijf.

Perspectief Nourredine:
Ik liep richting het parkje dat achter de zaal bevind.

Ik had even frisse lucht nodig want daarbinnen had ik het veels te benauwd.

In de verte zag ik iemand op een bankje zitten. Ik kwam dichterbij en zag dat het Nora was.

'Hee' 'hey' reageerde ze zachtjes terug. Ze had haar telefoon in haar handen en tikte op het scherm.

'Mag ik naast je komen zitten?' Vroeg ik haar. Ze knikte van ja.

Ik kwam naast haar zitten en zag dat ze wat sipjes keek. 'Alles goed?' Vroeg ik haar. 'Mag niet klagen' reageerde ze en keek me aan.

Ik keek zonder dat ik het doorhad diep in haar ogen waardoor ze wat verlegen werd. 'Hey, je kan me alles vertellen he' zei ik wat lacherig. 'Ja iknow hahah dankjewel Nourredine' 'het is gewoon Samir die laatste tijd apart doet' vertelde ze me.

'Samir?' Reageerde ik terug. 'Ja hij is er nu ook niet omdat die wat moest regelen voor werk ofso, heel apart op een zaterdagavond toch?' Vroeg ze me en ik zag aan haar gezicht dat ze om een bevestiging vroeg.

Ik knikte van ja.

'Ik hou nog altijd zielsveel van hem maar hij vertelt mij niks over zijn werk'

Ik voelde een steek van jaloezie opkomen en was even stil. 'Tja, ik kan je verder ook niks vertellen wat hij doet' reageerde ik bot terug.

'Je verdient veel meer als hem, wist je dat? Die jongen die is jou niet eens waard. Hij schenkt jou nauwelijks aandacht en dat doet mij pijn want jij verdient alle aandacht die er is.' Floepte ik er zo uit.

Fucking mogool ben ik, dacht ik mezelf. Nu weet ze zeker dat ik gevoelens voor haar heb.

Ze keek me met een opgetrokken wenkbrauw aan.

'Ik bedoel, hij heeft het druk met zijn werk maar desondanks wilt die je wel altijd zien' zei ik snel.

'Wat zeg jij allemaal?' Keek ze me vragend aan. 'Hij schenkt mij alle aandacht die ik kan krijgen, waarom doe je zo raar Nourredine?' Vroeg ze me.

Zal ik het haar gewoon vertellen?
Zal ik gewoon zeggen wat ik voor haar voel?

Mijn hart zit in mijn keel en zeg 'nee is niks' en stond op en liep terug naar binnen.

Stem en reageer!!!