Marokkaanse liefde

Hoofdstuk 60

Pp Nora:
Ik sloot mijn mobiel af en liep naar de badkamer waar ik ging douchen.

Morgen weer naar school.. Na al die tijd. Opzich wil ik wel gaan maar ik ben bang dat ik slecht ga presenteren op school doordat ik de gedachtes van Soumaya in me hoofd houd.

Maar ik ga me best doen! En ik hoop dat het goed komt.

Na het douchen liep ik terug mijn kamer in en deed mijn pyjama aan.

Ik plofte neer op bed en viel langzamerhand in slaap.

Volgende dag

Ik werd slaperig wakker en wreef in me ogen.

Ik keek op mijn wekker hoelaat het was: 9:00!!!

Shit ik ben te laat tfoee ik heb me verslapen!!

Ik stond in één keer op liep naar de badkamer deed mijn dagelijkse routine. Ik rende naar mijn kledingkast waar ik maar een barca trainingspak aantrok.

Ik had zo'n haast dat ik geen tijd had
Om me goed op te maken het enige wat ik opdeed was mascara want anders leek ik serieus op een zombie.

Mijn haar deed ik in een hoge strakke staart.

Ik pakte mijn eastpack rugzak waar ik al mijn boeken in gooide.

Ik rende maar beneden en viel van de trap..letterlijk vanaf de bovenste trede.

Daar lag ik dan onderaan de trap.. Ik had een beetje last van mijn knie maar ondanks dat stond ik gewoon op.

Ik trok mijn schoenen en jas aan en rende naar buiten waar ik op mijn Vespa sprong en hard wegreed.
Pp Nourredine:
Ik liep de klas in en nam plaatst.

Er waren 10 minuten voorbij en Nora is er niet. Ik had gehoord van Samir dat ze vandaag wel zou komen.

Wat boeit mij dat eigenlijk?

Niet veel later stormde Nora de klas binnen. Ze had een barca pak aan waardoor je haar mooie figuur zag..

Mooi? Hahah nee ik bedoel dikke figuur.

"Mevrouw Charif je bent te laat haal maar een te laat brief!" Zei de docent streng.

"Maar mevrouw alstublieft!" Zei Nora smekend. "Tegenstribbelen ook nog?! Haal maar een uitstuur brief én een te laat brief" ik begon te grijnzen en waarschijnlijk zag ze dat.
Pp Nora:
"Wat lach jij nou weer klotehond" zei ik boos en liep de klas uit. "Dit ook nog" zuchtte ik en schuifelde naar de school
Assistent.

Ik haalde een uitstuur en- te laat brief tegelijk. Wtf man..

Ik liep terug het lokaal binnen.. We hadden nog 5 minuten.

Ik gaf de brieven aan de docent en nam plaatst op mijn plek.

"Pak je boeken uit je tas Nora" "mevrouw we hebben nog maar 5 minuten dus wat heeft het nog voor nut" zei ik.

"Je hebt haar gehoord Nora, pak je boeken" zei Nourredine met een grijns.

"Wat kom je mengen" zei Samira die achter hem zat.

Daar ging de bel..

Ik stond op en liep snel het lokaal uit, ik
Hoorde de docent nog mijn naam
Roepen maar negeerde het volkomen.

Na een paar lesuren verder was het eindelijk pauze, Nourredine haalde mijn bloed onder mijn nagels vandaan.

Hij gaf mij stres!

Ik,Samira,Leila,Farah en een paar andere meisjes namen plaats bij een tafeltje. We hadden het voornamelijk over Farah die binnenkort gaat trouwen.

Ik moest vooral denken aan wanneer ik En Samir gaan trouwen. Ik wil het zo graag.

Ik zie zoveel foto's op het internet van die leuke en schattige koppels met hun kleine lieve kinderen en dan denk ik: Goals😍

"Nora hallo ik praat tegen je" zei Farah. Blijkbaar riep ze me de hele tijd.

"Ohjaa sorry" "ik vroeg of jij mijn jurk dus mooi vindt" zei Farah.

"Ja echt heel mooi" "nou dan wordt dit mijn jurk, mijn ouders vinden hem ook prachtig."

Ik glimlachte en hoorde mijn maag hevig knorren. Ik had sinds vanochtend  niks gegeten.

"Ladies, ik ga even eten kopen tot zo" zei ik en stond op. "Tot zo" zeiden ze in koor.

Ik heb zo'n honger😩 het leek wel of er een één of ander beest in mijn buik zat te grommen en brullen.

Ik liep naar de kantine waar ik een pizzabroodje kocht en een broodje gezond, ook kocht ik een zakje chips én Coca Cola vanille😍👅

Ik wou weet terug naar het bankje lopen maar struikelde over een voet die waarschijnlijk van Nourredine was want hij stond naast me met een grijns op zijn gezicht.

Er stonden ook wat andere jongens bij.

Ik stond woest op en duwde Nourredine tegen de muur. Zo is het genoeg!

Ik hoorde de jongens  roepen"Wajoowww beef beef" ik keek ze met mijn vuurrode ogen aan en ze werden stil.

"Waarom duw je me?" Vroeg hij. "Hou je bek, wollah als je me nog één keer aanraakt dan breek ik je voet" snauwde  ik hem toe.

"Hoe wil je dat doen dan?" Zei hij. Ik stampte op mijn aller hardst op zijn voet en zei "zo dus" en glimlachte.

Hij sprong in de lucht van pijn, ik voelde medelijden maar hij heeft er zelf voor gevraagd.

Ik liep terug naar de tafel waar ik mijn eten gulzig op at met de meiden.

De pauze was voorbij en we moesten weer maar de les.

Na de andere lesuren was het weer pauze.

Ik zocht Samir want in de eerste pauze was hij er niet.

Ik liep naar buiten en zag hem daar staan bij Nourredine en de andere jongens.

Ik zwaaide naar Samir en hij kwam naar mij toe.

"Hee" zei hij "hey" "hoe gaat het" vroeg hij "nergens om over te klagen, dus ja en met jou" "ook goed" "waar was je de eerste pauze?" "Ik moest nablijven in de pauze" antwoordde hij.

"Hmm okee." Nourredine riep Samir om te komen "ik ga ja" ik knikte en hij gaf me een warme knuffel.

Na de pauze andere lesuren was het eindelijk tijd om naar huis te gaan.

Ik nam afscheid van iedereen en liep naar mijn vespa. Hij startte niet op volgensmij was de accu leeg.

Niet veel later begon het ook nog eens te regenen😩

Heb ik weer...

Dat wordt lopen. Ik werd kletsnat

Ik had het gevoel dat er iemand achter me aan reed. Ik keek achterom en zag dat er een auto achter me reed.

De auto stopte voor mij en het raam
Ging omlaag. "Stap in" het was Nourredine.

"Nee!" Zei ik en liep verder. Hij stapte de auto uit en hield me vast. "Laat me los."

"Stap in je wordt nat!" "Wat is jou probleem hé?! Laat me met rust" zei ik

"Kom gewoon ik moet je wat laten zien!" Zei hij. "Wat?" Zei ik.

"Ik heb Soumaya gezien" zei Nourredine.

Stem en reageer❤️

Zoals beloofd een xxl deel💯
En ik ga verder met mijn boek!
Xoxo