Hoofdstuk 57

2.6K 177 32
                                    

Pp Nora:
We liepen naar een chique restaurantje dichtbij het park.

We namen plaats aan een tafel en bestelde wat we eten wouden.

Samir hield mijn handen vast en zei "Nora, je weet dat ik veel van je houd en ik wil zo snel en graag mogelijk je hand komen vragen, alleen kon ik het niet door de dood van je zusje Soumaya. Dus ik wil graag je hand pas komen vragen wanneer jij dit wilt"

Ik kreeg spontaan tranen in me ogen. "Samir..ik wil ook zo graag en snel mogelijk dat jij me hand komt vragen. Het spijt me dat het niet kon.." Zei ik "wat zeg je het spijt me. Jij kon er niks aan doen" Zei hij en wreef over mijn handen.

Ik veegde gauw een traan weg en zei "Ik zal het met me moeder bespreken en kijken wanneer het kan en of het wel een goed idee is om het rond deze tijd te doen, want de dood van Soumaya blijft moeilijk. Het is net ongeveer 2 weken geleden dat ze is overleden"

"Ja tuurlijk dat snap ik. Bespreek het eerst met je ouders dan zal ik dat ook doen" zei Samir.

Het eten werd opgediend en we aten het gulzig op.

Na het eten rekende we af. Ik legde het geld op de toonbank maar Samir pakte het weer "Ik ga betalen!" "Nee ik ga het betalen" zei ik weer.

Na de discussie had hij toch betaald.

We liepen nog wat in het prachtige park waar ik niet genoeg van kom krijgen. Lekker zonnetje die op mijn lichaam scheen.

In de verte zag ik Nourredine aan komen lopen. Die heb ik lang niet gezien, dat is maar goed ook.

Voor ik het wist zat hij met Samir te praten en te lachen.

Ik zeg je eerlijk Nourredine zag er niet slecht uit.

Ik keek geïrriteerd naar hem maar juist dat ik naar hem keek begin hij te praten met me.

"Ewa Nora lang niet gezien" zei hij.
"Hoe gaat het?" Vroeg hij maar ik rolde met me ogen. "Ongesteld meh?" Zei hij en glimlachte.

Samir gaf hem een stoot "Hou je bek!" Snauwde ik hem toe. "Waarom zo boos?" Zei hij maar ik negeerde hem. "Samir ik wil naar huis" zei ik tegen hem "Ja? Oke is goed ik breng je" zei hij en nam afscheid van Nourredine.
Pp Nourredine:
Waarom doet Nora zo tegen mij? Ik voel toch niks meer voor haar, het is over Alhamdoullilah. Hoe kon ik haar leuk vinden zeg mij is.

Tja nu is het over en ik hoop dat dat zo blijft.

Waarom praat ze zo tegen mij?Ik heb haar niks aangedaan.

Ik mag haar nu ook niet meer als ze zo tegen mij doet voor niks.
Pp Nora:
Toen ik thuis aankwam was het alweer 17:00.

Ik groette iedereen. Ik liep maar de keuken omdat me moeder daar water dronk.

"Mama, kan ik even met je praten?" Vroeg ik. "Tuurlijk benti(dochter)" antwoordde ze.

Ik vertelde haar alles.

Haar ogen waren vochtig "benti, ik wil graag het beste voor je! Je mag zelf bepalen wanneer je het wilt. Het voelt alsof een stuk van me hart er niet meer
Is door Soumaya's dood. Maar wanneer jij je weer gelukkig voelt dan vult het stukje weer aan benti❤️" zei ze en omhelsde mij.

"Ik hou van je mama! Zei ik en gaf haar een kus op haar voorhoofd." Zei ik.

Helloooo!!! Ik zal de komende dagen het te druk hebben met leren.

Dus deze week komt er sws geen of heel misschien een nieuw deel.

Sorryy!!!😩😩

Hou het op de hoogte door af en toe bij conversatie te kijken op mijn profiel❤️.

100 stemmen???

Xoxo

Marokkaanse liefdeWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu