Marokkaanse liefde

Hoofdstuk 51

Pp Soumaya:
Ik voelde dat ik weg werd gereden en zag zwart voor me ogen.

Ik voelde iets op me gezicht en kon niks zien net alsof al het licht uit is gevallen.

Ik was te zwak om iets te zeggen en om me ogen wijd te openen en te kijken waar ik was.

Ik wist niet meer precies wat er gebeurd was en wat er nu gebeurd met me.

Ik hoorde wat gehuil en hoorde
Mensen mijn naam roepen.

Wat is er met me gebeurd.

Niet veel later hoorde ik een man tegen iemand zeggen "iedereen denkt dat ze dood is" "goed gedaan hier je geld"
Hoorde ik een bekende stem zeggen!

Ik voelde hoe ik in de kofferbak als het ware werd gegooid maar ik was gewoon veels te zwak om iets te doen.
Pp Nora:
Ik ruimde de tafel af en ging afwassen.

Iedereen was stil echt iedereen. Ik mis Soumaya zo erg. Hoe kon dit gebeuren ya Allah.

Ik liep naar boven en plofte neer op bed. Niet veel later ging mijn telefoon af, ik nam op zonder te kijken wie het was.

"Hallo?" Zei ik met een hese stem want ik kon zo gewoon in tranen uitbarsten "hee, met Nourredine" ughh waarom moet hij mij perse bellen..

"....." "Uhm, ik heb het nieuws over je zusje gehoord en ik vind het heel erg voor jullie, Allahirahma." Klaar dit was de druppel, ik barstte weer in tranen uit en hing snel op.

Ya Allah, Ya rab, Soumaya ik mis je zo erg. Niet alleen ik nee iedereen je vrienden,familie,mama en baba.

Als je hier nog was en je zag hoe mama en baba er kapot van gaan, dag en nacht hoor je ze huilen.

Ik bedacht me opeens aan de laatste woorden van Soumaya: diegene die binnenkort je....

Dat was het laatste wat ze zei.

Wie bedoelt ze wie?!!!

Aaargggg waarom moest ik dat haar vragen wanneer ze nog moe en pijn had.

De dood van Soumaya is mijn schuld!

Ik gooide wat van mijn nachtkastje tegen de muur en huilde het uit.

Ik deed de deur op slot en zag net pas wat ik kapot gegooid had, het was een foto van mij en Soumaya samen.

Ik gaf me tranen de vrije loop en ging in bed liggen. Ik deed me oortjes in en luisterde wat Quran voor wat rust.

De Quran stopte omdat ik weer werd gebeld maar dit keer keek ik wel wie gebeld had: het was Samir.

"Heyy" zei ik met een snik "hewaa, wat is er met je?" Hoe bedoelt hij wat is er met je en waarom klinkt hij zo vrolijk?

Weet hij soms niks over de dood van Soumaya??

"Soumaya..." "Wat is er met haar?" "Weet je niet wat er met haar is?!!!" "Uhm nee.." "ZE IS DOOD JA DOOD!!!" Er was een stilte aan de andere kant van de lijn.

"Oh sorry, dat wist ik niet" zei hij "HOE BEDOEL JE JE WIST HET NIET?! ZELFS DIE SUKKEL NOURREDINE WIST HET MAAR OH NEE MIJN TOEKOMSTIGE MAN NIET NEE!" Zei ik kwaad en hing zonder dat hij antwoord gaf op.

Ik liep naar beneden en op dat moment ging de huistelefoon af.

"Hallo?" "Hallo, is dit de familie van Soumaya Charif?" "Ja!" Zei ik hard "oke mooi, we hebben de reden gevonden waarom ze plotseling overleden is" ik voelde de tranen weer
Opkomen.

"Iemand heeft haar een flesje water gegeven" "uhm ja?" "Het was niet zo maar water, er zat een gevaarlijk stof in dat werkt binnen ongeveer 5 minuten, als die 5 minuten om zijn dan stopt het hart met werken" zei de dokter

"Wij willen weten wie dat gedaan heeft en wie haar die fles gegeven heeft"
Ik realiseerde me dat ze had gehoeste en ik haar dat flesje 'water' gaf!

"Ik..ik heb haar die fles gegeven" "en u bent?" "Ik ben de zus van Soumaya" zei ik "kijk eens aan haar eigen zus die haar zusje vergiftigd heeft, ik stuur morgen wel een politieagent en dan spreken jullie het wel op het bureau uit"
Zei de man en hing op.

Wacht ho.. Dus die dokter of wie dan ook zegt dat ik Soum vergiftigd heb?!

Is hij wel barkie ofso? Denk je dat haar zus haar eigen zusje vermoord heeft?!

😳stel ik word opgepakt! Nee waarom zou ik als ik toch niks gedaan heb? Maar stel ze gaan me niet geloven hoor ik een stemmetje in me hoofd zeggen. "Nee!" Zei ik en schudde de gedachte van me af.

"Wie was dat?" Zei mama "ze weten hoe Soumaya dood is geggaan" zei ik zacht. Ik zag hoe haar gezicht weer verdrietig werd, eigenlijk was die dat al maar nu nog erger.

Ik vertelde haar alles en zei ze"waarom denken ze dat benti?" "Omdat ze gek zijn!" Zei ik.

Ik liep weer naar boven en besloot om naar buiten te gaan. Ik trok gauw een joggingsbroek aan en hield mijn pyjama trui aan wamt ik ga toch mijn jas aantrekken en dat zie je toch niet.

Mijn haar deed ik in een hoge staart.
Ik deed geen make-up op want daar had ik geen zin in en ik zie er toch niet uit deze dagen.

Ik trok mijn jas en schoenen aan en liep naar buiten.

Ik moest wat frisse lucht halen.

Ik ging op een bankje zitten in het parkje tegenover ons huis.

Ik dacht na over de woorden van die man of die dokter.

Niet veel later kreeg ik een berichtje:
Hee schat, het spijt me echt ja? Ik wist het echt niet van Soumaya omdat ik die dag niet op school was wanneer het waarschijnlijk bekend gemaakt werd. ik was er niet omdat ik wat zaken had en ik moest dat regelen,Ik hou van je en vergeet niet dat ik er altijd voor je zal zijn!❤️
x je boy

Wat lief! Maar waarom was hij er toen niet? Hij zegt voor wat zaken maar welke zaken? Hmm

Nieuw deel.. Comment en vote please!❤️ Soumm is nog in life! De waarheid komt ooit boven water.. Maybe binnenkort of maybe laaaatteeerr!!!😏😏
xoxox