Chapter Twenty
"Yes Lala. Tatapusin ko lang yung project ko kay Anton tapos uuwi ako ng Davao" hinilot ko yung sentido ko para bang sa paraan na yon mababawasan yung stress na nararamdaman ko.
Nandito ako sa office ko ngayon. This is a 1000 sq.meter lot in pasay. Just a few minutes drive from Fortalejo Towers. Dalawang palapag na opisina at ang huling palapag ay isang garden na tanaw ang manila bay.
And Doña Esmeralda Del Rosario or what we all call as Lala is my grandmother. I grew up with her care since when i was born. Senator who's back then a congressman was busy with politics and my mom was the mayor of Davao.
"Ilang linggo mo na kong pinagtataguan, Bata ka!" Kung kaharap nya lang ang matanda ay malamang nakasimangot yon. Ngumiti lang sya saka nilaro ang hawak na ballpen.
"Di kita pinagtataguan La. Yes, I'm planning to visit you but Anton's project is not yet finished." She explained. Kanina pa nya actually sinasabi kaso nangungulit ang matanda sa kanya.
"I'm expecting you at the end of the month, Samantha Allison. Pag wala ka rito wag ka nang uuwi simula non!" Walang paalam na pinatay nito ang tawag.
Nagtatampo ang matanda. Siguro nya yon.
Pero anong gagawin nya kung kailangan nya pang tapusin ang project kay Anton and the pre nuptial shoot ng sikat na artista at ang long time boyfriend nito?
Kahapon lang sila nakauwi galing singapore. Business with pleasure naman kasi ang lakad nila kaya five days.
Muntik na nga nyang makalimutan yung shoot na yon. After the shoot uuwi talaga ako. Namimiss ko na rin yung Davao. The lake. And everything.
Di ba nga noon para hindi nila ako mapilit na makipag sosyalan kapag may okasyon sa bahay nasa Davao ako kasi dun. Sigurado. Di sila papapasukin ng di sinasabi ni Lala. Di nila ko mapwepwersa kung ayaw ko.
Matagal ko nang namaster yang tagutaguan na yan.
Because i'm too wounded to face them.
Nagtipa ako ng text para sa matanda para mawala na yung tampo nito.
Me:
I'll see you soon, Lala. I miss youu soo much. I'll stay there for two weeks i swear. I'll spoil you. :)
Binaba ko na yung cellphone ko para ituloy yung ginagawa kong pagchecheck ng mga shots ko.
Tumunog yung cellphone ko kaya nilingon ko yon.
Lala:
At the end of the month, Samantha. I love you more, Apo.
Napangiti nalang sya saka tinuloy yung ginagawang pagpili ng litrato. Di nya alam kung ilang oras na syang nakaupo ron habang namimili.
Tatayo na sana ko para kumuha ng kape nung tumunog yung cellphone ko na nakapatong sa mesa.
Number lang yung nakarehistro kaya nagdalawang isip pa ko kung sasagutin ko o hindi. Naisip ko lang baka emergency kaya sinagot ko na.
"hello?"
"Hi Sammy!" Napangiti agad ako nung makilala ko yung boses nya.
"Alexiss!" I shouted "kamusta ka na, Girl?!"
Narinig ko yung halakhak nya bago sumagot.
"Fine. naiinitan ng konti. bar naman tayo." Aya nito.
"Sige. pagpunta ko sa Italy magbar tayo. dadalawin ka namin sa summer." excited na sabi ko. Summer in Italy would be cool.
"Mainit masyado sa Pilipinas, Sammy. pinagpapawisan na ko. En Suite or Club Delirium?"
BINABASA MO ANG
Samantha's Marriage Proposal ★
RomanceSamantha Allison Del Rosario doesnt have anything to do with Men eversince she dropped her ambition to become a pianist. she thought she made it clear. so why the heck is Xander Miguel Montenegro pestering her about playing the piano again. too desp...